Qaraxanoğlu R.

Qarabağın yeni bülbülləri

"Muğam beşiyi"nin ənənələri yaşadılır

Son 4 ildə doğma yurd-yuvasından didərgin düşmüş vətəndaşlarımıza normal həyat təmin etmək üçün dövlətin gördüyü işlər ölçüyəgəlməz dərəcədə böyükdür. Biz bir çox halda bu qayğı və himayənin yalnız üst qatını görürük. Qaçqınlar və məcburi köçkünlər üçün qəsəbələr salınır, evlər tikilir, onlara yardımlar edilir. Ancaq bu prosesin bir alt qatı, misal üçün, bir kollektiv, yaxud bir ailədən kənara çıxmayan elə məqamları var ki, diqqətimizdən kənarda qalır. Belə demək mümkündürsə, hökumətin tikdiyi evlər, saldığı yeni yaşayış məskənləri ümumölkə miqyasında bir milyon qaçqın və məcburi köçkünün sevincidirsə, bu böyük sevincin içində, yüzlərlə, minlərlə söhbət açacağımız kiçik sevinclər, fərəhli hisslər var.
Ağdam rayonunun bu gün əldə qalan 27 faizlik hissəsində 13 yeni qəsəbə salınıb. Buraya minlərlə ailə pənah gətirib. Özü də tək Ağdamdan deyil, Ağdamın taleyinə bənzər həyat yaşamış digər rayon və kəndlərimizin əhalisi də bu qəsəbələrdə məskunlaşaraq bir-birilərinə qonşulaşıb, doğmalaşıblar. Artıq məlumdur ki, bu şəhərciklər rahat ev, münbit torpaqlı sahələrlə yanaşı bütün digər infrastrukturla təmin edilib. Dövlət bu himayəni sanki bir növbətçi, edilməsi lazım olan borc kimi deyil, xüsusi nəvaziş, məhəbbət və yanğı ilə gerçəkləşdirib. Bu niyyətin bir bariz nümunəsi də əzəldən Azərbaycanın musiqi, muğam mərkəzi rolunu oynayan Ağdamda iki yeni və yaraşıqlı musiqi məktəbinin tikilib istifadəyə verilməsidir. İlk baxışda o dəqiqə fikirləşirsən: axı yayın qızmar istisində, qışın külək-çovğununda çadırlarda qalmış yüz minlərlə vətəndaşın normal yaşayışla təmin edilməsinin yolları aranarkən necə oldu ki, bu qəsəbələrdə musiqi məktəblərinin tikilməsinə də qərar verildi? Bir az düşündükdən sonra anlayırsan ki, bura Qarabağdır və dövlətin hətta ən incə məqamı - bu məkanın insanlarının mayasının muğamla yoğrulduğunu nəzərdən qaçırması sadəcə mümkünsüzdür.
Bu musiqi məbədlərindən biri Dördyol-1 qəsəbəsində fəaliyyət göstərən Güllücə kənd 7 illik musiqi məktəbi üçün tikilib. Müəllimlər danışırlar ki, iki məktəbdən birinin onların kollektivinə veriləcəyini eşidəndə bir xeyli inana bilməyiblər. Bəzilərinə elə gəlirmiş ki, Ağdam qayıdanadək normal şəraitli bir məktəbdə işləyə, balalarımızı xalqımızın qanına hopmuş, tariximizin yadigarı olan muğamın sirlərinə öyrədə bilməyəcəklər. Ancaq budur, dərs deyirlər, məktəbin adını uca tutmağa çalışırlar, dövlətin hədiyyə etdiyi bu gözəl, hər tərəfdən gül-çiçəklə əhatə olunmuş binanın qayğısına qalırlar.
Güllücə musiqi məktəbinin keçdiyi çətin yol son 15 ildə Ağdamın yaşadığı acı taleyə çox bənzəyir. Kənd işğal olunandan sonra bu musiqi beşiyi bir müddət, ümumiyyətlə, fəaliyyətsiz qalıb. Bu da başadüşüləndir, mürəkkəb çağırışlarla, müharibə ilə, bir milyonluq qaçqın-məcburi köçkün ordusu ilə başbaşa qalan dövlətin bu kimi problemlərə diqqət yetirməyə sadəcə imkanı yox idi. Bir müddət sonra məktəb Bərdənin kəndlərindən birində məskunlaşıb. Ancaq bu, tam formal xarakter daşıyırmış. Kəndə həm tələbələrin, həm də müəllim heyətinin gəlişi-gedişi çətin, bəzən isə mümkünsüz olduğundan musiqi məktəbinin fəaliyyətsiz günləri davam edib.
Yalnız 5 il əvvəl kollektiv belə qərara gəlib ki, fəaliyyətini bərpa etmək üçün məktəbin ən azı minimal şəraiti olmalıdır. Bu məqsədlə Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinə müraciət olunur və rəhbərlik məktəbin Bərdə rayon mərkəzinə köçürülməsinə icazə verir. Bu andan etibarən Güllücə musiqi məktəbi normal fəaliyyətini bərpa etməyə müvəffəq olur.
Bərdədə məktəb çox məhsuldar işləyir ki, bunu da əyani şəkildə buraya tək ağdamlı uşaqların deyil, həm yerli, həm də burada məskunlaşmış digər məcburi köçkün rayonlarının sakinlərinin müraciət etməsi təsdiqləyir. Məktəb yavaş-yavaş normal həyata qayıtmağa başlayır. Ancaq həm kollektiv, həm də azyaşlı musiqiçilər üçün ən sevindirici anlar 2006-cı ilə təsadüf edir. Məlum olur ki, dövlət Güllücə musiqi məktəbi üçün yeni bina tikib...
İndi bu incəsənət ocağı böyük, yaraşıqlı, işıqlı, hər cür şəraiti, lazımi texniki təminatı olan bir binada yerləşir. Məktəbə tez-tez həm rayon rəhbərliyindən, həm də Bakıdan - nazirlikdən baş çəkirlər. Gəlib görənlər deyir ki, bu böyüklükdə məktəbin bir kənd musiqi məktəbi üçün tikilməsi həqiqətən də hökumətin illərdir ağrı-acılı həyat sürən ağdamlılar üçün dəyərli bir töhfəsidir. Kollektiv də ona göstərilən etimadı doğrultmağa çalışır: məktəbdə səliqə-səhman göz oxşayır, müəllim və tələbələrdən formalaşdırılmış ansambl rayon səviyyəli tədbirlərdə uğurla iştirak edir. Elə bir bayram yoxdur ki, kollektiv cəmi bir neçə kilometr aralıda vətənin keşiyini çəkən, yaxınlıqdakı qəsəbələrdə yaşayan, dərsə gedən, Qarabağın musiqi ənənələrinə yiyələnən körpələrin təhlükəsizliyinə cavabdeh olan əsgər və zabitlərimizlə görüşə getməsin. Hər dəfə də musiqili bayram sovqatı ilə. Müəllimlərin dediyinə görə, hər belə bayramda musiqi sədaları altında qol açıb rəqs edən əsgərləri görəndə bir təskinlik tapırlar ki, dövlətin onlara olan etimadını ən azı bununla doğrultmağa çalışırlar. Hər dəfə məktəb kollektivi bu tədbirlərə görə hərbi hissənin xüsusi təşəkkürü ilə təltif olunur.
Göstərilən etimadı məhsuldar və uğurlu fəaliyyətlə doğruldurlar. Məktəbin uğuru onun yetişdirdiyi şagirdi, tələbəsidir. Kim bilir, bəlkə də Güllücə musiqi məktəbində təhsil alan neçə-neçə uşağın parlaq gələcəyi var? Bu balalara belə şərait yaratmaqla hökumət gələcəyimizin qayğısına qalmırmı? Güllücə məktəbi deyəsən artıq belə uğurların əsasını qoyub. Rayon rəhbərliyinin himayəsi də öz nəticələrini verir. Astarada keçirilən son uşaq muğam festivalında məktəbin iki yetirməsi - Azad Əkbərli və Sevinc Əliyeva fəxri diploma layiq görülüblər. Daha bir balaca xanəndə - Ruslan Məmmədov da münsiflərin və tamaşaçıların bərk xoşlarına gəlib. Bu balanın yaxşı gələcəyi var. Festivalın son günündəki konsertdə iştirakçılar cütlük formasında oxuyurmuşlar, Ruslan tək qalıb. Telefonla zəng edib, kövrəlmiş şəkildə direktoruna şikayət də edib. Əlavə edək ki, ötən il məktəbin daha bir yetirməsi olan İlkin Quliyev də festivalın fəxri diplomu ilə təltif edilib.
Bu gün Azərbaycanda muğam elə bil yenidən dünyaya gəlir, yaşamaq üçün həyata yeni vəsiqə alır. Bu işdə dövlətin xüsusi diqqətini və səyini qeyd etməmək mümkün deyil. Heydər Əliyev Fondunun milli musiqimizin dirçəlməsi üçün gördükləri isə ayrıca və saatlarla danışılası bir mövzudur. Sirr deyil ki, fondun dəstəyi ilə keçirilən "Muğam" müsabiqəsi bütün ölkədə uşaqlarda muğama marağı birə min artırıb, indi elə bir musiqi məktəbi yoxdur ki, yetirməsinin bu müsabiqədə iştirakını arzulamasın. Çünki belə müsabiqələrdə iştirak edən "kadrlar"ı da elə rayonlarımızda və kəndlərimizdə fəaliyyət göstərən məktəblərimiz hazırlayır. Yeni adların ortaya çıxması üçün hazırda Azərbaycanda hər cür şərait, ən əsası isə dövlət himayəsi var. İndi söz təcrübəli müəllimlərin və kiçik istedadlarındır.

Azərbaycan.- 2008.- 21 iyun.- S. 8.