A­zər­bay­ca­nın çı­xı­şı çox fərq­li idi

 

Bəs­tə­kar Göv­hər Hə­sən­za­də­nin bəs­tə­lə­di­yi "Day af­ter day" mah­nı­sı ilə "Eu­ro­vi­sion"­da öl­kə­mi­zi təm­sil edən El­nur­la Sa­mir 8-ci ye­rə çıx­dı­lar. Mü­ğən­ni­lə­rə dəs­tək məq­sə­di­lə mah­nı­nın müəl­li­fi ki­mi Göv­hər Hə­sən­za­də də Belq­rad­da ke­çi­ri­lən ya­rış­ma­da ya­xın­dan iş­ti­rak et­di. Bəs­tə­kar­la söh­bə­ti­miz­də sə­fər təəs­sü­ra­tın­dan da­nış­dıq. - Göv­hər xa­nım, "Eu­ro­vi­sion­"u can­lı şə­kil­də iz­lə­yən ta­ma­şa­çı ki­mi mü­ğən­ni­lə­ri­mi­zin çı­xı­şı ilə bağ­lı nə de­yə bi­lər­si­niz? - Əv­və­la de­yim ki, bu ba­rə­də müx­tə­lif fi­kir­lər səs­lə­nir. Am­ma hər adam o boy­da au­di­to­ri­ya­da mü­kəm­məl ifa nü­ma­yiş et­di­rə bil­məz. İna­nın sə­mi­miy­yə­ti­mə ki, nəin­ki ifa edən za­man, ifa­dan əv­vəl də, ora­nın au­ra­sı o qə­dər ağır və hə­yə­can­lı idi ki, in­san tab gə­ti­rə bil­mir­di. Nə­zə­rə al­saq ki, Azər­bay­can "Eu­ro­vi­sion"­da ilk də­fə­dir çı­xış edir və öl­kə­mi­zi təm­sil edən bu uşaq­lar hə­lə gənc­dir­lər, bö­yük səh­nə gör­mə­yib­lər, on­da ra­zı­la­şa­rıq ki, çı­xış­la­rı­mız pis de­yil­di. İfa za­ma­nı hə­yə­ca­nın ol­ma­sı tə­bii hal idi. Ora­da elə güc­lü qü­sur­lar ol­ma­sa da, xır­da nöq­san­lar hə­yə­can­la bağ­lı idi. Bir mə­qa­mı da xa­tır­la­dım ki, Azər­bay­ca­nın çı­xı­şı çox fərq­li idi, heç bir öl­kə­nin çı­xı­şı­na bən­zə­mir­di. - Kə­nar­dan bə­zən be­lə bir fi­kir səs­lə­nir ki, mah­nı­da müt­ləq Azər­bay­ca­na xas olan ele­ment­lər əks olun­ma­lı idi. Yə­ni, mu­ğam­la ya­na­şı, mil­li mu­si­qi alət­lə­ri­mi­zə də yer ve­ril­mə­li idi. Am­ma mah­nı­da rok jan­rı­na çox üs­tün­lük ve­ril­miş­di. - Əs­lin­də "Day af­ter day" mü­sa­bi­qə üçün ya­zıl­ma­yıb. Mah­nı­nı "Eu­ro­vi­sion­"a təq­dim et­mək qə­ra­rı son­ra­dan ve­ri­lib. Mah­nı­nı Ya­şar Ba­xış aran­ji­man edib. Mah­nı­da ro­ka ona gö­rə da­ha çox üs­tün­lük ve­ri­lib ki, ümu­miy­yət­lə, xa­ric­də ro­ka meyl çox­dur və bu ke­fiy­yət­də də Azər­bay­ca­nın fi­na­la da­xil ol­maq şan­sı­nı ar­tır­dı. Ar­tıq uşaq­lar xa­ric­dən də­vət­lər alıb. Al­ma­ni­ya, İs­veç­rə və Avstri­ya­dan 3 il­lik mü­qa­vi­lə bağ­la­maq tək­li­fi gə­lib. Hə­min mah­nı­nın Azər­bay­can di­lin­də ver­si­ya­sı da ha­zır­la­na­caq. - Si­zə nə­dən­sə da­ha çox gənc ifa­çı­lar mü­ra­ciət edir. Bu nə­dən irə­li gə­lir? - Mən 18 il­dir ki, gənc­lər­lə ça­lı­şı­ram, bu­nu da xü­su­si ola­raq qeyd edim ki, on­lar­la ça­lış­maq­dan zövq alı­ram. Bu sa­hə­də də ar­tıq özü­mü təc­rü­bə­li he­sab edi­rəm. Yə­qin elə bu sə­bəb­dən­dir ki, on­lar mən­də bir doğ­ma­lıq, ana­lıq duy­ğu­su hiss edir­lər. Çün­ki hər bir gən­cə əlim­dən gəl­di­yi qə­dər kö­mək­lik edə­rək ye­ni nə­fə­sin, ye­ni ifa­çı­nın in­cə­sə­nət alə­min­də ol­ma­sı­nın tə­rəf­da­rı­yam. Bu yol­da da hər bir in­sa­na yar­dım­çı ol­ma­ğım­dan qü­rur du­yu­ram. Di­gər tə­rəf­dən də, ça­lı­şı­ram ki, mah­nı­la­rı­mı ya­zar­kən on­la­rı müa­sir in­sa­nın dü­şün­cə­lə­ri­nə və zöv­qü­nə uy­ğun ola­raq ya­ra­dım. Çün­ki in­di za­ma­nın nəb­zi­ni tut­maq la­zım­dır. Ola bil­sin ki, həm də on­dan irə­li gə­lir ki, gənc­lər da­ha çox mə­nim mah­nı­la­rı­ma mü­ra­ciət edir. - Tə­bii ki, hə­lə ad­dım­la­rı­nı ye­ni­cə sə­nət alə­mi­nə atan gənc­lər­dən baş­qa, siz ta­nın­mış və po­pul­yar şou-biz­nes nü­ma­yən­də­lə­ri ilə də ça­lı­şır­sı­nız. On­lar­la söh­bə­ti­niz tu­tur­mu, ümu­miyy­tə­lə, heç söz-söh­bə­ti­niz olub­mu? Axı şou-biz­nes əh­li­nin bəs­tə­kar­lar­la sıx əla­qə­si olur. - De­mək olar ki, mən ha­zır­da da sə­nət alə­mi­nin "qay­maq­la­rı" ilə ça­lı­şı­ram. Am­ma qal­ma­qal­la özü­nə yer elə­mək ol­maz. Biz gö­rün nə qə­dər in­san­lar­la ça­lı­şı­rıq. On­la­rın ha­mı­sı­nın dü­şün­cə tər­zi müx­tə­lif­dir və ha­mı da öz dü­şün­cə sə­viy­yə­si­nə uy­ğun ola­raq hə­rə­kət edir. Ona gö­rə də ça­lı­şı­ram ki, ha­mı ilə dil ta­pım. Hə­lə ki, bu vax­ta qə­dər heç bir şou-biz­nes nü­ma­yən­də­si ilə söz-söh­bə­tim ol­ma­yıb. Bəl­kə də ola bi­lər ki, bil­mə­yə­rək­dən on­la­rın xət­ri­nə də­yə bi­lə­rəm. Am­ma bil­di­yim qə­dər bu­na da yol ver­mə­mi­şəm. Gənc­lər­lə ya­na­şı, hət­ta ta­nın­mış sə­nət­çi­lə­rin be­lə na­zı ilə çox oy­na­yı­ram. Çün­ki is­tə­mi­rəm ki, ara­da in­cik­lik ol­sun, ona gö­rə də be­lə hal­lar­da on­la­rı yo­la ver­mə­yə ça­lı­şı­ram. Ey­ni za­man­da sə­bir­li ol­maq la­zım­dır, çün­ki bu­nu işim tə­ləb edir. - Bu ara­da qeyd edim ki, siz bəs­tə­kar­lıq­la ya­na­şı, həm də şeir ya­zır­sı­nız... - Bə­li, bu da ya­ra­dı­cı­lıq fəa­liy­yə­ti­nin han­sı­sa ye­ni bir qol-bu­da­ğı­dır. Bu­na şe­ir yaz­maq de­mi­rəm. Çün­ki yal­nız bə­stə­lə­di­yim mah­nı­la­ra söz­lər ya­zı­ram. Mən şa­ir ad­lan­dı­rıl­maq haq­qı­nı qa­zan­ma­mı­şam. Bu ada la­yiq gö­rül­mək üçün bö­yük mək­təb keç­mək la­zım­dır. Tə­bii ki, ümu­mi­lik­də gö­tü­rən­də ya­ra­dı­cı in­san­la­rın il­ham pə­ri­si gə­lər­kən o za­man çox şey ya­rat­ma­ğa qa­dir ola bi­lər. Am­ma özü­mü bəs­tə­kar ki­mi da­ha pro­fes­sio­nal he­çab edi­rəm. Ya­ra­dı­ºı in­san­lar əsa­sən duy­ğu­lu və həs­sas olur. Çün­ki, on­la­rın ax­ta­rış­la­rı ta­mam baş­qa səm­tə yö­nə­lir. Ona gö­rə də pe­şə­kar və ya qey­ri-pə­şa­kar ol­ma­sın­dan ası­lı ol­ma­ya­raq, in­san da­xi­lin­də­ki­ni üzə çı­xar­ma­lı­dır. - Bi­zim dün­ya sə­viy­yə­sin­də ta­nı­nan və qə­bul olu­nan bəs­tə­kar­la­rı­mız çox­dur. On­la­rın ya­rat­dıq­la­rı mu­si­qi əsər­lə­ri­nin hər bi­ri sə­nət in­ºi­si­dir. Bəs bu gün be­lə mu­si­qi­lər ya­ra­dan gənc­lə­ri­miz var­mı? - Əl­bət­tə ki, is­tər mü­ğən­ni ki­mi, is­tər­sə də, bəs­tə­kar ki­mi is­te­dad­lı gənc­lə­ri­miz çox­dur. Düz­dür, on­la­rın ara­sın­da is­te­dad­lı­la­rı da var, is­te­dad­sız­la­rı da. Am­ma vaxt gə­lə­cək, bi­zim dün­ya şöh­rət­li bəs­tə­kar­la­rı­mı­zın əsər­lə­ri ki­mi, in­di­ki is­te­dad­lı gənc­lə­ri­mi­zin də əsər­lə­ri dün­ya­da ta­nı­na­caq. Sa­də­cə ola­raq, gənc­lə­rə sti­mul ver­mək la­zım­dır, on­la­rı xo­şa­gəl­məz söz­lər de­mək­lə qır­maq ol­maz. Ələl­xü­su­s da ya­ra­dı­cı in­san­la­rı. Çün­ki ya­ra­dı­cı in­san­lar di­gər pe­şə sa­hib­lə­ri­nə nis­bə­tən da­ha həs­sas və köv­rək olur, on­lar ya­rat­dıq­la­rı əsər­lə­r­lə ya­şa­yır­lar. Bu sə­bəb­dən də da­ha gö­zəl­lə­ri­ni ya­rat­maq üçün on­la­rı hə­vəs­lən­dir­mək və ya­rat­dıq­la­rı­na də­yər ver­mək la­zım­dır

 

Üç nöqtə.- 2008.- 4 iyun.- S. 13.