Telli sazı yadigar qaldı...

 

Aşıq Şakir-85

 

Ötən əsrin iyirmi ikinci ilində Ağsu rayonunun Xəlili kəndində dünyaya bir oğlan uşağı gəlmişdi. Adını Şakir qoydular. Böyüdükcə gördülər ki, aşıqlığa meyil eləyir. Atası onu göyçaylı aşıq Mürsələ şəyird verdi. Şakir saz çalmağı, oxumağı öyrəndi, aşıqlığa başladı.
Bir xatirə gecəsi yada düşür. Respublikanın əməkdar mədəniyyət işçisi Şakir Hacıyevin xatirəsinə həsr olunmuş tədbirdə əvvəlcə "Şirvan şikəstəsi" dinlənildi. Qızıl fonda daxil edilmiş lent yazıları səsləndi. Bu anlar hamı kövrəlmişdiE Bir qadın isə daha çox kədərli idiE Mərhum sənətkarımızın ömür-gün yoldaşı Aşa xala idi. O Aşa xala ki, aşıq Şakiri Kürdəmir üçün, əsl mənada, kəşf etmişdi. Ona ən ağır günlərdə, ən çətin anlarda mənəvi, maddi dayaq olmuşdu. Onun yaradıcı adama məxsus bütün şıltaqlıqlarına dözmüş, etibarlı həyat yoldaşından əlavə, həm də bir arxa olmuşdu.
Bu məclisə gələn, aşıq Şakir sənətinə öz hədsiz ehtiramlarını bildirən sənətkarlar, qonaqlar, rayon sakinləri ilk növbədə ona üz tuturdular. Özü də böyük bir ehtiramla. Bir ona, bir aşıq Şakirin kətan parça üzərində ustalıqla çəkilmiş böyük portretinə, bir də yanda qoyulmuş telli saza baxırdılar... Bu üçlük o gecə çoxlarını kövrəldir, gözlərini yaşardırdı. Axı o saz bu qadının əlləri ilə nə qədər sığallanmış, əzizlənmiş, nə qədər oxşanmışdırE
Ağır müharibə illəri onun üçün də bir sınaq oldu. Bu döyüşlərdən uğurla çıxan Şakir 1946-cı ildə ordudan tərxis edildikdən sonra öz ölməz aşıqlıq sənəti ilə məşğul olmağa başladı. Az zaman içərisində öz sənətini təkmilləşdirmiş istedadlı aşıq "Valeh və Zərnigar", "Şah İsmayıl", "Tahir və Zöhrə", "Xəstə Qasım", "Abbas və Gülgəz", "Əsli və Kərəm", "Leyli və Məcnun", "Əmrah", "Koroğlu" kimi dastanları bilir və gözəl ifa edirdi. O özü "Qırx il", "Etibarlı dost" adlı iki dastan yaratmışdı.
Aşıq Şakir "Kərəmi", "Şirvan şikəstəsi", "Gəraylı", "Müxəmməs", "Təcnis", "Dilqəmi", "Sarı torpaq" kimi 64 saz havası çalmağı bacarırdı.
Aşıq Şakir qoşma, gəraylı, müxəmməs formasında 200-ə qədər şeir yazmışdı. Gözəl müğənnimiz Eynulla Cəbrayılovu Şakir çox sevərdi. Onun məharətlə oxuduğu "Bala Nərgiz"inin vurğunu idi. Bəlkə də bunu bildiyi üçün həmin gün məhz o mahnını oxudu müğənni. Özü də necəE Necə bir ürək yanğısı, qəlb hərarəti ilə. Sonsuz alqışlar uzun müddət kəsilmədi.
Yazıçı-jurnalist İntiqam Mehdiyevin aşıq Şakir haqqında ürək sözləri:
- Bəzən elə olur ki, yerdən qaynayıb çıxan şaqraq bir bulaq illər keçdikcə sısqalır, itib-batır. Amma əslində o qurumur, kəsilmir, sadəcə, öz yönünü dəyişir, axıb-axıb başqa bir yerdən özünə göz açır, nemətini yenə insanlara bəxş eləyir. Şirvan ellərində adları dillər əzbəri olan aşıq Şakir Hacıyevlə aşıq Məmmədağa Babayev də beləcə bulaq təbli sənətkarıydılarE
Aşıq Şakir gözütox, səxavətli, qayğıkeş sənətkar olmuşdur. Jurnalist Rəşid Fərəcovun "Xatirələr yada düşür" yazısında oxuyuruq: "Amerikanın Los-Anceles şəhərində səslənir Şakirin lent yazıları. Özü də ayda iki dəfə. Hər dəfə də veriliş aşıq Şakirin lent yazısı ilə başlayır, onun səsi ilə yekunlaşır". Özü də "Şirvan şikəstəsi" iləE" Bəli, aşıq Şakir sənəti sərhədlər aşır, bu gözəl sənətkarın ölməz səsi bütün dünyanı gəzir. Onu yaşatmaq, zəngin ölməz sənətinə, irsinə qayğı göstərmək bizim də borcumuzdur. Şair Azad Talışoğlu demişkən:

Kürlə bağlanıbdır adı
bu yerin,
Şöhrəti ucadır, hörməti
dərin,
Nəğməkar övladı - aşıq
Şakirin,
"Şirvan şikəstəsi"
Kürdəmirdədir.

Bəli, aşıq Şakir Hacıyevdən bizə onun ölməz sənəti, "Şirvan şikəstəsi", bir də telli sazı yadigar qaldıE

 

Azərbaycan.- 2008.- 9 yanvar.- S. 6.