“Şərq”
qəzetinin 15 yaşı tamam olur
BAŞ REDAKTOR AKİF AŞIRLI: “SABAHA
ÜMİDLƏ BAXMAĞIMIZ “ŞƏRQ”İ BUGÜNƏDƏK
YAŞADIB VƏ İNDİ DƏ ÜMİD EDİRİK
Kİ, QƏZETİMİZ GƏLƏCƏKDƏ DAHA
ÜSTÜN SƏVİYYƏYƏ YÜKSƏLƏCƏK”
Azərbaycan
mətbuatı tarixində öz yeri, məxsusi dəsti-xətti
olan “Şərq” qəzetinin bu gün 15 yaşı
tamamlanır. 1996-ci il noyabrın 1-də oxucuların
görüşünə gələn “Şərq” elə
qısa müddətə onların rəğbətini
qazanıb. “Şərq”in hər nömrəsini oxucular illərdən
bəri böyük maraqla izləyiblər. “Şərq” isə
öz rəngarəngliyi, aktual mövzuları ilə
oxucuların inamını doğruldub.
Bu gün
xüsusilə çap mediasının yaşadığı
problemlər “Şərq”dən də yan keçməyib. Amma
qəzetin kollektivi nikbindir, sabaha, gələcəyin daha
uğurlu olacağına inanırlar “Şərq”çilər.
Ötən
şənbə “Şərq”in kollektivi qəzetin 15
yaşını qeyd etdi. Məclisə “Şərq” qəzetindən
imzası tanınan, mətbuatdan xeyli müddətdir
ayrılmalarına baxmayaraq, hələ də oxucuların
yaxşı xatırladıqları köhnə “Şərq”çilər
də qatılmışdılar.
15 ildə
“Şərq”də 110 nəfər çalışıb,
onların da 85 nəfəri jurnalist olub. Hazırda
qəzetdə texniki və yaradıcı heyətlə birgə
21 nəfər çalışır.
Yubiley günündə qəzetin
baş redaktoru Akif Aşırlı ilə müsahibə
üçün vaxt müəyyən etsək də, sonra
Akif müəllimin təklifi ilə və elə əksər
“Şərq”çilərin də bir yerdə olmasından
istifadə edərək onlarla da həmsöhbət oldum.
“ŞƏRQ”
BİZİM AMALIMIZDIR,
SÖZÜMÜZÜ DEYƏ BİLƏCƏYİMİZ
YERDİR
“Şərq”
qəzetinin baş redaktoru Akif Aşırlı:
– Əslində “Şərq” qəzetinin 15
deyil, 17 yaşı tamam olur. Çünki “Şərq”in ilk
altı sayı 94-cü ildə çıxıb. Amma maddi imkansızlıq və həmin dövrdə
təcrübəmizin o qədər də yetkin olmaması
üzündən biz yalnız qəzetin 6 sayını buraxa
bildik. 1996-cı il noyabrın 1-də isə “Şərq”i “7
gün” qəzetindən çıxan bir qrup jurnalistlə bərpa
etdik. İndi o yeddi nəfərdən ikisi – mən və
Yusif Nəzərli “Şərq”dəyik. Niyə biz noyabrın
1-ni seçdik? Həmin dönəmdə “7 gün” qəzetinə
paralel yerdə otaq tutmuşuq və Azərbaycanın
tanınmış ziyalılarından olan ekstrasens mərhum
Etibar Erkin də hərdən “7 gün”ə gəlirdi. Onunla
yaxşı münasibətlərimiz var idi. İlk nömrəmizə
də noyabrın 1-də o şahidlik etdi. Biz qəzetin üzərinə
94-cü ildən çap olunduğunu yazmaq istəyirdik. Amma
Etibar Erkin dedi ki, 94-cü il sizə uğursuzluq gətirdi,
işiniz alınmadı. Ona görə də
yaxşısı budur, 96-cı il noyabrın 1-i yazın. Bu
sizin uğurların başlanğıcı olacaq. Mən də
ziyalı bir insanın fikrini əsas götürdüm və
“Şərq”in yaranış tarixi kimi 1996-cı il 1 noyabr
yazdıq. Beləliklə, bir payız günü, dar bir otaqda
“Şərq”yenidən çıxdı. Stollarımız,
stullarımız belə yox idi. Az qala elə dizimizin
üstündə yazıb, korrektə edirdik, çox çətinliklə
“Şərq” qəzeti ərsəyə gəldi. Amma qısa
bir müddətə çəkdiyimiz bu əziyyətin nəticəsi
olaraq “Şərq” oxunaqlı bir qəzetə çevrildi. Təvazökarlıqdan
uzaq olsa da, deməliyəm ki, “Şərq” həqiqətən
də ölkədə sayılıb-seçilən, ictimai rəyə
daha geniş təsir imkanlarına malik olan bir qəzetdir.
“Şərq” elə bir qəzetdir ki, onu
xarakterizə etsək görərik ki, həqiqətən
çox çətinliklərdən, burulğanlardan
çıxmışıq. Biz nələr yaşamadıq?
15 ildə xeyli məhkəmə prosesindən keçdik. Məndə
arxiv var. Oraya hərdən diqqət yetirirəm. Biz 85-ə
yaxın məhkəmə prosesi keçmişik. Bizi məhkəməyə
çəkən insanlar yazdıqlarımızın
obyektivliyindən narahat olanlar idi. Çox məhkəmə
prosesləri, siyasi çəkişmələr, qalmaqallar
gördük.
BU 15 İL RAHAT BİR DÖVR OLMAYIB.
Həmin
qaynar yaradıcılıq mühiti içərisində
“Şərq” qəzeti formalaşdı, püxtələşdi
və bu gün də ölkənin aparıcı qəzetlərindən
biri olaraq qalmaqdadır. Yadıma çox hadisələr düşür.
Amma bir önəmli faktı deyim. 1998-ci ildə “Şərq” qəzetini Milli Məclisin
o vaxtkı spikeri Murtuz Ələsgərov məhkəməyə
vermişdi. İki aylıq məhkəmə
çəkişməsi oldu. Murtuz Ələsgərovun
o zaman vəzifəsinə görə ölkədə ciddi təsir
imkanları var idi. Ancaq mən onun bir
ağsaqqallığını gördüm. Elə hesab edirdi ki, onun barəsində yazılan
yazı siyasi sifarişin nəticəsidir, amma orda heç bir
təhqir elementləri yox idi. Məhkəmə
prosesində onun tərəfindən tanınmış
hüquqşünaslar iştirak edirdilər. Hətta Azərbaycan Vəkillər
Kollegiyasının sədri də işə
qarışmışdı. Bizim də vəkilimiz
var idi və bu prosesdə bizə hüquqşünas Natiq
Abdullayev böyük dəstək olmuşdu. Sonra belə başa düşdüm ki, bu prosesdə
iştirak edən insanlar telefonu açıq qoyubmuşlar və
mənim məhkəmədəki
çıxışlarımı, fikirlərimi, hakimin
suallarına verdiyim cavabları Murtuz Ələsgərov dinləyirmiş.
O zaman Murtuz müəllim ağsaqqallıq göstərib
bizimlə barışıq yolunu seçdi. Belə
vəziyyətlərimiz çox olub.
İndi Azərbaycanın
müstəqilliyinin 20 ili tamam olub. Az qala
“Şərq”qəzetinin Azərbaycanın müstəqilliyi qədər
yaşı var. Azərbaycanın müstəqilliyinin möhkəmlənməsində,
dövlətçilik və milli təsisatların
qurulmasında, insanların normal informasiya ilə təminatında
“Şərq” qəzetinin öz rolu və yeri var. Hər halda
bizi qoruyan bir faktor var. O da bundan ibarətdir ki,
“ŞƏRQ”ÇİLƏR HEÇ VAXT
ÜMİDSİZLİYƏ QAPILMAYIBLAR.
Həmişə
kollektiv içində ümidsizliyə qapanma ehtimalı olanda
mən onları bir yerə yığıb, ümid vermişəm. Görünür, sabaha
ümidlə baxmağımız “Şərq”i bugünədək
yaşadıb və indi də ümid edirik ki, qəzetimiz gələcəkdə
daha üstün səviyyəyə yüksələcək.
Bunun üçün bizim yaradıcı
potensialımız var. Mən qəzetin kollektivinin dəstəyi,
inamı və əməyi nəticəsində 15 ildir bu yolda
addımlayıram. Eyni zamanda qarşıya
çıxan çətinlikləri dəf etdikcə insan
müəyyən mənada kamilləşir, cəmiyyətdəki
problemlərə qarşı özünü
hazırlıqlı hesab edir. “Şərq”in
yaşamasında, duruş gətirməsində onun əməkdaşlarının
böyük rolu olub. “Şərq” bizim
amalımızdır, sözümüzü deyə biləcəyimiz
yerdir. Bu gün cəmiyyətdə qələmilə
tanınan bir sıra insanlar “Şərq”də işləyiblər
və işləyirlər.
Vəfa Allahverdiyeva, “Şərq” qəzetinin
sabiq əməkdaşı:
– Mənim bəxtim
gətirdi ki, Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika
fakültəsini bitirəndən məşhur qəzetlərdə
işlədim. Amma onların zirvəsi kimi
“Şərq” qəzetini görürəm. Çünki bu qəzetin nəşri Azərbaycan mətbuatının
ən qaynar bir dövrünə təsadüf etdi. Mən də həmin mərhələdə “Şərq”ə
gəldim. Akif Aşırlıya çox
minnətdaram ki, məni böyük məmnuniyyətlə
işə götürdü.
“ŞƏRQ”LƏ BAĞLI O QƏDƏR
GÖZƏL XATİRƏLƏRİM VAR Kİ,
bu qəzetdə elə gözəl
yaradıcılıq prosesi keçmişəm ki, bundan sonra
jurnalistika sahəsində çalışmasam belə,
yaşadığım hisslər, xatirələr,
aldığım müsahibələr, onlardan doğan təəssüratlar
mənə ömrümün sonuna kimi bəs edir. “Şərq”də həm maddi cəhətdən təmin
olunmuşduq, həm də mənəvi rahatlıq
tapırdıq. Akif müəllim başda
olmaqla çox böyük fədakarlıqla, həvəslə
bu qəzeti çıxarırdıq. Baxmayaraq
ki, bu gün tirajı, oxucusu baxımından bir qədər
geriləyib, amma hesab edirəm ki, “Şərq” Azərbaycan mətbuat
tarixində öz yeri olan bir qəzetdir. Hər
gün bizim evimizə 10-15 qəzet gəlir. İstər-istəməz mən onların
arasından “Şərq”i axtarıb tapıram. Mən “Şərq”i öz ailəm hesab etmişəm
və istəyirəm ki, Azərbaycan mətbuatında yüksək
zirvədə olan bir qəzet kimi onun uğurları davam etsin.
Baxmayaraq ki, mənim Azərbaycan mətbuatında
işləmək perspektivim çox azdı amma yenə də
“Şərq”i zirvədə görmək istəyirəm.
Təranə Hüsüqızı,“Şərq”in sabiq əməkdaşı:
– “Şərq”
yeni yarananda orda beş nəfər
vardı, onlardan biri də mən idim. “Şərq”
qəzeti öz ənənələri olan bir qəzetdir.
Burda bir kollektivçilik ənənəsi var ki, bununla da digər
qəzetlərə nümunə ola bilər.
“Şərq” ölkənin ictimai-siyasi həyatına
təsir edə bilən bir qəzet oldu. O zaman yolda,
metroda, avtobusda 10 nəfər qəzet oxuyan olurdusa, onun 8-i
“Şərq”i oxuyurdu. Kənardan baxanda bununla
qürur duyurduq. Bu gün də “Şərq”lə
qürur duymağa əsaslarımız kifayət qədərdir.
“Şərq”i fərqləndirən bir cəhətdə
onun rəngarəng olması idi. Bu qəzetdə
hər bir əməkdaşın öz mövqeyi var idi.
Bu da qəzetə rəngarənglik gətirirdi.
“Şərq” demokratik qəzetin gözəl bir
nümunəsi idi.
Rey Kərimoğlu, “Şərq” qəzetinin
keçmiş əməkdaşı:
“İLK REPORTYOR MƏKTƏBİNİ
BURDA GÖRDÜM”
– 1998-ci ildən
“Şərq”də işləməyə başladım. Onda bu qəzet həftədə bir dəfə, 8 səhifə
çıxırdı. Tale elə gətirdi ki, burda fəaliyyətə
başlayandan bir qədər sonra “Şərq” 16 səhifə
çıxmağa başladı və birinci nömrəni
çapa hazırlayarkən biz səhər 5-ə kimi işdə
olduq. Mən “Şərq”də reportyor kimi
çalışırdım və ilk reportyor məktəbini
burda gördüm. Çox maraqlı bir
reportyor qrupu var idi. Mitinqlərdən
reportajlar hazırlayırdıq. Bu proseslər
mənim sonrakı jurnalist fəaliyyətimdə böyük
rol oynadı.
Məlahət Rzayeva, “Şərq” qəzetinin
əməkdaşı:
– Mən
1997-ci ildən “Şərq”də çalışıram və
bu qəzetin keçdiyi bütün mərhələlərin
iştirakçısıyam. “Şərq” mənim
üçün bir nömrəli qəzetdir. Ona görə də uzun müddətdir burada
çalışıram. Jurnalistikaya
“Şərq”də başlamışam. Bu
qəzet mənim üçün bir məktəb olub. Jurnalist kimi burda yetişmişəm. İş yerimi dəyişməməyimin əsas səbəbi
də odur ki, burda atmosfer çox təmizdir. Onu da deyim
ki, 15 il əvvəllə müqayisə edəndə
görürsən ki, onda çalışmaq bir tərəfdən
asan, digər tərəfdən isə çətin idi. İndiki kimi texnologiyaların imkanlarından yararlana
bilməsək də, rahat idik. Onda mətbuat
daha güclü idi.
Yusif Nəzərli, baş redaktorun
müavini
– “ŞƏRQ” QƏZETİNİ BİR MƏKTƏB
HESAB ETMƏK OLAR.
Çünki
bu qəzetin əməkdaşları olmuş şəxslər
bu gün dövlət strukturlarında televiziyada və digər
KİV-lərdə çalışırlar. Bizim hədəfimiz həmişə
dövlətçiliyə, millətə xidmət etmək
olub. Bu yolda müəyyən problemlər,
çətinliklər yaşamışıq. Amma heç vaxt hədəfdən
yayınmamışıq, hesab etmişik ki, bu yol ən
doğru yoldur. Bu fəaliyyətimizi təkcə
“Şərq” qəzeti ilə məhdudlaşdırmaq istəməzdik,
gələcəkdə bu yolda daha iri layihələr həyata
keçirmək niyyətindəyik.
15 il əvvəl biz fəaliyyətə
başlayanda texnologiyanın imkanları bu dərəcə
deyildi. İndi jurnalistlər canlı təmasa o
qədər maraq göstərmirlər. Telefon,
internet vasitəsilə müsahibələr
götürürlər. Bəzən
yazılara başlıq qoyanda çətinlik çəkirsən.
Çünki hiss edirsən ki, materiallar əvvəlki kimi
canlı deyil. Digər tərəfdən,
texnologiyaların inkişafı çap mediasının
durumuna da təsirsiz ötüşməyib. Xəbər saytlarının artması qəzetlərin
tirajının aşağı düşməsinə səbəb
olub. Amma hesab etmirəm ki, bu təsir qəzetlərin
sıradan çıxmasına səbəb olacaq. Bu məsələni daha çox internet
portalların, saytların rəhbərləri dilə gətirir.
Amma 4-5 aydır izləyirəm, xüsusilə
internet televiziyasına baxıram ki, o qədər auditoriya
qazana bilməyiblər. Çap mediası
hələ uzun müddət yaşayacaq. Mənə
elə gəlir ki, çap mediamız hələ öz
sözünü tam deməyib.
Teymur Abdullayev, “Şərq”in sabiq əməkdaşı,
Müdafiə Nazirliyi mətbuat xidmətinin əməkdaşı:
– 2001-ci ildən 2005-ci ilədək “Şərq”də
çalışmışam. “Şərq” Azərbaycan mətbuatında
öz dəsti-xətti, yeri olan qəzetdir. “Şərq”in
özəlliyi budur ki, burda işləyən təkcə
jurnalist kimi yetişmir. Burda çalışan insan bir vətənpərvər
kimi formalaşır. Bu baxımdan “Şərq”
müsbət, dəyərli ənənələri olan,
insanlara öz yazıları ilə təsir edə biləcək
bir qəzetdir. “Şərq” in çox sağlam rəhbərliyi,
kollektivi var. “Şərq”ə uğurlar arzulayır və 15 rəqəminin
yanına bir sıfırın da əlavə olunmasını
istəyirəm.
Mətbuatla işləyən bir insan kimi deyə
bilərəm ki, o zamanla indi müəyyən fərqlər
var. Bu fərqlər nədən ibarətdir? Bir neçə
il əvvəl media daha çox araşdırma yazılara
üstünlük verirdi. Hətta bir informasiya olanda bir neçə
tərəfin mövqeyini öyrənib bir material dərc
edirdilər.
Bu gün isə
internet mediasının inkişafı ilə əlaqədar
olaraq bir fikir formalaşıb: məlumatın doğru və
yanlış olmasından asılı olmayaraq onu birinci dərc
etmək lazımdır. Məhz o birinciliyə
görə hər şey unudulur. Amma
“ŞƏRQ” YENƏ DƏ KLASSİK ƏNƏNƏYƏ
SADİQ QALIR.
İndi
klassik jurnalist ənənəsini qoruyub saxlayan KİV çox
azdır. Bu məsələdə peşəkarlıq da
mühüm rol oynayır. “Şərq” də
jurnalistlərin böyük əksəriyyəti peşəkardır.
Elşən Məmmədov, “Şərq” qəzetinin
sabiq əməkdaşı
– Mənim
jurnalistikaya gəlişimdə və bu sahədə
formalaşmağımda “Şərq” qəzetinin böyük
rolu olub. “Şərq” mənim bir jurnalist kimi
özümü göstərmək imkanımın olduğu qəzetdir,
1999-cu ilin aprelindən 2007-ci ilə kimi “Şərq”də
işləmişəm. Bu, az müddət
deyil. İnsanı bu qəzetə bağlayan həm
də kollektivdir. “Şərq”in kollektivinin bir özəlliyi
var: elə mühit formalaşıb ki, insan özünü
ailəsində olduğu kimi hiss edir. “Şərq”in ən
gözəl dəyərlərindən biri də
türkçülük, türk millətinə rəğbət,
sayğıdır. Hesab edirəm ki, “Şərq” Azərbaycanın
mətbuat tarixində öz izini artıq qoyub. İllər keçsə
də, “Şərq” hər zaman yaşayacaq.
P.SULTANOVA
525-ci qəzet.- 2011.-1 noyabr.- S.7.