“İranda
talış məsələsinin gündəmə gətirilməsində
məqsəd azəri türklərinin ayağa
qalxmasına alternativ yaratmaqdır”
Müsahibimiz “AssA-İradə” xəbər agentliyinin və “Azernews” qəzetinin rəhbəri, şərqşünas, fəlsəfə doktoru Fazil Güneydir.
– Mətbuatın yaydığı xəbərə
görə, özünü
“talışların lideri, hüquq müdafiəçisi” adlandıran Ələkrəm
Hümbətov bu ay İrana gedəcək. O, İran
hökumətinin dəstəyilə keçiriləcək
“Talışların tarixi və mədəniyyəti”
adlı silsilə tədbirlərə dəvət olunub. Sizcə, İranın bu
məqamda talışları və separatçı Hümbətovu
“xatırlaması” nə ilə bağlıdır?
–
İranda hakimiyyətin yuxarı eşalonunda oturmuş
şovinist ünsürlər yenə suyu bulandırırlar. Məqsəd
Azərbaycan Respublikasının daxilində – cənubunda yaşayan “farsdilli” etnik qrup vasitəsilə
özlərinə dayaq seçib
aranı qarışdırmaqdır. Və bütün
bunlar Urmiya gölünün quruması ilə
İranın yarısını təşkil edən azəri
türklərinin ayağa qalxmasına alternativ yaratmaqdır. Yeri
gəlmişkən, onu da
xatırladım ki, İran
– dövlətin, coğrafi məkanın
adıdır. Burada azəri türkləri, farslar,
kürdlər, bəluclar, türkmənlər, giləklər,
qaşqaylar, ərəblər hətta ermənilər
yaşayırlar. Əcəba azsaylı ermənilərdən başqa digər millətlərə öz dilində danışıb
yazmağı, öz tarixini
araşdırmağı qadağan etmiş İranın hakim
dairələri niyə birdən-birə qondarma
talış tarixinə həsr olunan elmi toplantı keçirir?
Axı. tarixi qaldıranda “talış”
adı aparıb türklərə çıxacaq. Bəyəm
onlar Azərbaycanın cənubunda məskunlaşmış,
yerli əhali ilə qaynayıb
qarışmış, birgə mədəniyyət
yaratmış əhalinin kökünün
İranın şərqində yaşayan
giləklərə gedib
çıxacağını müəyyən etmirlərmi? Ola bilsin ki, bunu
nə günahsız qanların axıdılmasına səbəb
olmuş Ələkrəm Hümbətov,
onun yan-yörəsində
toplaşmış özü kimi dayaz insanlar,
nə də onların arxasınca kor-koranə gedən, cənub
əhalisinin çox cüzi
bir hissəsini təşkil edənlər
bilirlər. Onlar Azərbaycanın
müstəqil dövlət olmasını istəməyən
xarici dövlətlər tərəfindən
idarə olunurlar, erməni terror
təşkilatları və siyasi
qurumları ilə əməkdaşlıq edirlər. Keçən il iyulun
əvvəlində Kazanda III Avrasiya elmi forumunda
Ə.Hümbətovun ən yaxın silahdaşlarından olan F.Abaszadə Rusiya və
İranı “demokratik talış dövləti”nin
bərpasına çağırmışdı. Fikir verin, demokratiya
sarıdan mağmun olan
bu iki dövlətə
bu müraciətin arxasında nələr
durur?
–
Yeri gəlmişkən, “talış” sözünün
kökü, mənşəyi hardandır? Bu söz etnonimdir, yoxsa toponim?
– “Talış” toponimi
nəinki Azərbaycan
torpaqlarında, həmçinin
Türkiyədə, Orta
Asiya respublikalarında,
Dağıstanda, hətta
etnonim kimi Suriyada işlənir. Yəqin
ki, Ağdərə, İsmayıllı, Hacıqabul,
Quba, Şəmkir, Tərtər rayonlarında,
Qərbi Azərbaycanın
Göyçə mahalında
“Talış” kənd
adlarına rast gələndə çoxları
təəccüblənib çiyinlərini
çəkirlər. Səbəbi də budur ki,
ölkənin cənubunda
özünü “talış”
adlandıran əhali ilə onların arasında hansı eyniliyin, bağlılığın
olub olmadığını
bilmirlər. Eynən
yuxarıda sadaladığımız
bu bir-birindən uzaq diyarlardakı “talışlarla” Azərbaycanın
bir neçə bölgəsində yaşayan
“talışlar”ı dil
yox, ancaq ad bağlayır!.. Onu da bilmirlər ki, İsmayıllıdakı
“Talıstan”, Cəbrayıldakı
“Tulus Hacılı” kəndləri, Qazaxıstan
və Qırğızıstanda
“Talas meşələri”də
eyni sözün dəyişilmiş şəklidir.
Bir az
dərinə gedəndə
orta əsrlərdə
Türküstanda Ağru
Talas şəhərinin
olmasını görürük.
Bu sözlərin hamısı eyni kökə malikdir. Sadəcə
bir çox dillərdə S – Ş səsləri
bir-birini əvəzləyir.
Biz bu gün “baş”, “beş”, “daş”, kimi tələffüz etdiyimiz
sözləri qazaxlar,
qırğızlar “bas”, “bes”
və “das” kimi səsləndirirlər.
Uzunçuluq olsa da, bir maraqlı hadisəni- bir ərəb ölkəsində
talış/talasla rastlaşmağımı danışmaq
istərdim. Ötən
əsrin 70-ci illərində
Suriya Ərəb Respublikasının daxili işlər naziri general
Mustafa Talasla çox mühüm bir toplantıda Sovet general-leytenantı, əslən qaraçay olan Sultan Göygözoviç Moqametova
tərcüməçilik edərkən tanış
olmuşdum. Dar çərçivədə olan
görüşdə general Moqametov Qafqazlılarla bu ərəb ölkəsinin əski əlaqələrinə işarə
edərkən, Suriya Ordusunun baş qərargah rəisi M.Talası göstərərək
“Elə general da sizlərdəndir” demişdi.
Yalnız illər keçəndən sonra elmi araşdırmalar zamanı Talas soykökünün mənasını
anladım... Bu söz
Bayat, Türkeş və s. kimi məşhur bir türk tayfasının adıdır.
– Bəs niyə bizim alimlər bu həqiqəti indiyədək araşdırıb
ortaya qoymayıblar?
– Şübhəsiz, bu
həqiqəti istər
Azərbaycan, istərsə
də Rusiya türkoloq alimləri bilirdilər. Ancaq Sovet – bolşevik və ermənizm ideoloqlarının ortaya atdığı, türkdilli
xalqlara və müsəlmanlara qarşı
amansızcasına işlətdiyi
“pantürkizm”, “panislamizm”
damğası həqiqəti
deyib yazmağa imkan vermirdi. Yeri gəlmişkən, hamının bildiyi bir məsələni də təkrarlamaq istərdim: bu iki anlam – etnonim
və toponim çox hallarda bir-birini əvəzləyir.
Yəni tayfa, etnik qrup,
xalq öz adını məskunlaşdığı
yerə verir, həmin məkan bu tayfanın, xalqın adı ilə çağrılır.
Bəzən isə tayfa,
etnik qrup yer adını götürür və bu halda əksinə,
toponim etnonimə çevrilir. Tarixi bir paradoksu da
göstərmək istərdim...
Sovet qoşunları Əfqanıstanı tarımar
edərkən Türkiyə
oradakı türkdilli,
İran dövləti
isə farsdilli etnik qruplara yiyə durdu: qaçqınlara müxtəlif
yardımlarla yanaşı
vizalar da verilirdi. Bu zaman Əfqanıstanda yaşayan
xəzərlər qaldılar
ortalıqda... Çünki
vaxtilə Dərbənddən
indiki Rusiyanın
Krasnodar adlandırdığı ərazidən keçib Kiyevədək uzanan torpaqlarda hökmranlıq etmiş xəzərlərdən
Əfqanıstana köç
etmiş etnik qrup adını saxlasa da, farsca
danışırdı... Maraqlı
burası idi ki, Rusiya dövlətində
Uraldan tutmuş Altaya, Saxalinədək onlarla etnik qrupun
dillərini, dinlərini
məhv edərək,
qıyıqgözlülərə İvanov, Petrov soyadlarını, xristianlığı,
rus dilini qəbul etdirmiş Sovet hakimiyyəti dağılma ərəfəsində
Moskvada talış, kürd mədəniyyət
mərkəzləri yaratdı.
Lakin o zamanlar Azərbaycanın cənub bölgəsinin əhalisi bunu dəstəkləməsə də,
xainlər tapıldı.
Adətən belə işlər
üçün lazımi
savad və təhsilə malik olmayan, hakimiyyət, var-dövlət vədlərinə
şirnikləşən dayaz
adamları seçirlər.
Xarici qüvvələrin Azərbaycanı
parçalamaq cəhdləri,
onun bir-birinə qaynayıb qarışmış
xalqının arasına
nifaq salmaq fitnəsi baş tutmadı. El məsəlində deyildiyi
kimi, ətlə dırnağın arasına
girən, çirk olub çıxar. Siyasətdən az-çox başı
çıxan hər kəs yaxşı bilir ki, kiçik
xalqları, etnik qrupları qızışdıran
dairələr öz maraqları xatirinə hər vasitəyə əl atırlar, qanunları istədikləri
səmtə əyirlər,
hətta elmi və tarixi dəlillər icad edirlər. Xüsusilə,
əhalisi islama etiqad edən dövlətlərə təsir
və təzyiq etmək üçün
“milli müqəddəratın
təyini”, “demokratiya”,
“insan azadlığı”
istilahlarından bir vasitə, bəhanə kimi məharətlə, bəzən kobud şəkildə istifadə
edirlər. Bu yazıda
mən dərin ehtiram bəslədiyim, aralarında çox dəyərli dostlarım,
qohumlarım, tələbə
yoldaşlarım olan cənub bölgəsi əhalisindən özlərini
“talış” adlandıranlara
bu reallığı xatırlatmaq istərdim. Sözügedən mövzuda obyektiv
nəticəyə gəlmək
üçün düzgün
elmi-tarixi tədqiqatlar
aparmaq, çox da dərində olmayan gerçəkliyi ortaya qoymaq gərəkdir.
“AssA-İrada”
525-ci qəzet.- 2011.- 6 oktyabr.- S.4.