O günlərin xətrinə...

İnsan bir anın, bir günün eşqiylə bir ömür yaşaya bilər. Solmuş bir gülün ləçəyindəki qurumuş göz yaşları, bir ağacın köksündə cızılmış ürək şəkli, bir kitab varağının arasında uyuyan qurumuş ceviz yarpağı dili bağlı, qolu bağlı bir sevginin lal harayı deyilmi?! İllər keçsə də, yanıq yeri kimi ürəyimizin başında göyür-göyür göynəyən o sevgi unudulmur ki, unudulmur. O günlərin xətrinə yaşamaq, yazmaq, yazmaq istəyirsən.

Lirik, kövrək şeirləri ilə könüllərə yol çəkən gənc şairə Şəfiqə Şəfanın bu günlərdə işıq üzü görmüş kitabı da “O günlərin xətrinə” yazılmış isti, kövrək, duyğulu şeirlər, nəğmələr toplusudur.

Yenə payız...

Yenə sevgimizin dünyaya gəldiyi fəsil,

öldüyü fəsil

Yenə köhnə kitab vərəqləri kimi

tökülən sevginin

saralmış xatirələri,

silinməz izləri...

Yenə dərdimə şərik yağışlar,

Yollarına dikilən baxışlar.

Bu qüssəli, sısqa yağışlı misraların arxasından görünən payızın qızılı rəngli portreti, yanmış xəzəllərin burnumuza dəyən tanış qoxusu, pəncərə arxasından yollara dikilmiş baxışlar, Şopenin noktrünləri, payız rəqsi... Şəfiqənin bir rəssam kimi çəkdiyi bu poetik lövhə hər bir kəsə öz gəncliyini, öz sevgisini xatırladır.

Gənc şairənin vəsf eləmək, rəsm eləmək ustalığı bir çox şeirlərində qabarıq görünür.

Adının ilk hecasın

Divarlara yazmışam,

Həsrətinin acısın

Ürəyimə qazmışam.

Gerçək də, röyalar da

Yalnız səndən danışır.

O şirin röyalarda

Ulduzumuz barışır.

Sarı, qızılı rənglərlə zəngin olan şeirlərin bir çoxu kül altındakı közə bənzəyir. Xəfif bir meh bu közü alovlandıra bilər.

Nəyin qaldı səndən sonra ?

Bir quru ad, solğun xəyal,

Dilimdə bir yazıq sual:

“Nəyin qaldı səndən sonra” ?

Suya həsrət torpaq kimi,

Soyuq küləyin yorduğu

tənha qalmış yarpaq kimi,

Özü boyda yara olub, qaysaq kimi

eşqin qaldı səndən sonra.

Nəyin qaldı səndən sonra ?

Soyuq görüşlərin qaldı.

Payız yağışı altında

islaq öpüşlərin qaldı.

Şəfiqə Şəfanın şeirlərinin hamısında əhval-ruhiyyə var. Kədərin özündə, nüvəsində belə insanı süstlükdən çıxaran, sabaha qanadlandıran enerji var. Biz bu şeirləri oxuya-oxuya ömrün dörd fəslinin yaşantılarını duyduq, hiss etdik. Bu, gənc qələm adamının uğurudur. Təbiilik, sadəlikdə qeyri-adilik axtarışı, ən başlıcası səmimiyyət Şəfiqənin şeirlərinin mayasıdır.

Bu kitabı poetik etiraflar toplusu da adlandırmaq olar, yaralı sevgi nəğmələri də... Bu qənaətə gəlmək oxucunun öz işidi. Başqalarını bilmirik, biz “O günlərin xətrinə” yazılmış bu nəğmələri sevə-sevə oxuduq. Və düşünürük ki, bu kitabla baş-başa qalan hər bir kəsin qəlbindən bir sevgi nidası, bir ah keçəcək. Ötən günlərin xətrinə...

Tahir KAZIMOV

yazıçı, dramaturq

Zülfüqar ŞAHSEVƏNLİ

şair, publisist

525-ci qəzet.- 2012.- 12 yanvar.- S.7.