Ucalıq

Bu gün professor Nizami Cəfərov ömür sarayının 55-ci qapısını inamla açır. Onu təbrik edənlərə mən də qoşuluram.

Tükənməz sevgiyə, sayqıya layiq

Möhtəşəm Atatürk Mərkəzindəyik;

Bura-yığıncaqlar, tədbirlər yeri,

Sorağı, şöhrəti gəzir hər yeri.

Gələn qonaqları qarşılayır kim?

Ocağın rəhbəri – Nizami Cəfər!

O həm müdavimdir, həm böyük alim,

Xalqa ərmağanı – neçə yüz əsər.

Bir kiçik şeirlə borc ödəyirəm,

Çox azdır söyləmək afərin, əhsən!

Qəlbində – Nizami, əlində – qələm:

Poema yaradıb Nəriman Həsən...

Sürür arabanı görkəmli rəssam,

Gülür üzümüzə qədim oba, el

Nə olar, adları qısaca saysam:

İbrahim İlyaslı, Sənəm Səbayel...

Təravət qarışıb təmiz havaya,

Təbiət ecazkar, duyğu, hiss lirik.

Gedirik Qazaxdan Ağstafaya,

Zəlimxan adlanan kəndə gedirik.

Uzaqdan çağırır doğma ocaq, ev,

Sədət bulağından sərin su içib;

Xasiyyət kökündən özünə keçib,

Tutarlı kəlmələr tapammıram, heyf!

İlk addım atdığı həyət bax, budur,

Yurdunu daha da şöhrətləndirən,

Dədə məskənini pirə döndərən

Şəxsiyyət – Nizami Quluoğludur!

Salam gətirmişik Savad anaya –

Mərd oğul bəxş edib bizə, dünyaya.

Öpür üzümüzdən Məleykə nənə,

Bakıya dönərkən kövrəldim yenə.

...İgid ölkəsini Ərzə tanıdır,

Bir günü həftəyə tən olan səfər.

Mənim də nəğməmin qəhrəmanıdır –

Müdrik, alicənab Nizami Cəfər.

Narahat xəyalın qanadları var,

Yuxu da keçmişi nura bələyir;

Görürəm – Nizami, dahi sənətkar

Nizami Cəfərə uğur diləyir...

Biri dəyişdirib eyləməz iki,

Millətin köməyə tez gələnidir;

Cavanşir, Koroğlu, Qorqud aşiqi

Ana dilimizin baş bilənidir.

Böyük adamların qayğısı min-min...

Haray eşidəndə hay verən insan!

Ayrılıq günündə Akif Səmədin

Sözünü əmələ çevirən insan!

Yandırıb bağrını, içini tez-tez,

Güney Azərbaycan dərdi ağırdır.

... Ədalət – ləngiyər, amma əyilməz!

Yolumuz əbədi haqqa doğrudur.

Oqtay, ötənlərdən hərdən söhbət et,

Neçə fəaliyyət meydanı olub;

Daim qəlbindədir Universitet,

Qızım Aynurun da dekanı olub.

Aləmə ilk dəfə göz açıb burda

Alim, akademik, millət vəkili;

Möhtəşəm nəsildən yadigar yurda

Bağlıdır ömrün hər uşaqlıq ili.

Sanki danışacaq portreti də –

Ustadın elə bil özüdür, özü!

Gəzib dolaşmışam neçə qitədə,

Mən bu tərənnümdə acizəm düzü.

Cəfər – xoş baxışlı, on yaşlı oğlan,

Ulu babasının şagird adaşı;

Bir əsr əvvəli soruşdum ondan,

Mahal alqışlasın belə yurddaşı!

Zaman dilləndirir könül tarımı,

Günlər yaşayırıq sanki aya tən.

Nizami haqqında yazdıqlarımı

Oxusun məmləkət, dinləsin Vətən!

Oqtay Rza

525-ci qəzet.- 2013.- 21 sentyabr.- S.21.