Əziz Atam
Atam İsmayıl Hümbət oğlu, "Qurani-Kərimi"
oxuyaraq haqqın dərgahına qovuşdu
Sən köçəndən bu fənada arxasızam əziz Atam,
Sənin kamil ömrünü mən gərək yazam əziz Atam.
Sənə doğru can atıram,
fəqət sənə
yetməyirəm,
Yazı
yazan belə yazıb, necə pozam əziz Atam...
Ərşi, gürşü titrədirəm
Allah verən fitrətimlə,
Nə yazığam, atasızam,anasızam əziz Atam...
Könlün elə gözəl seçdi anam kimi anamı var?!!!
Qeyri ana anam olsa
mənasızam əziz
Atam
Sizdən
sonra Yaradanın ən sevimli bəndəsiyəm,
Qeyrətimdir, namusumdur məsum
cəzam əziz Atam...
Dünya
varı yığmaq üçün işləməyir
beynim şükür,
Al günəşəm, hilal
ayam, bahar, yazam əziz Atam...
Sən bir umman, mən bir damla səni
necə vəsf eləyim?!!
Sən türk-Azər, mənsə
tənha türk oğuzam əziz Atam...
Qeyri türklər
türk oğuzu anlamayır axı neyçün?
Taleyimmi nəs gətirib, bumu qəzam əziz Atam?
Məndə Yusif gözəlliyi,
məndə İsa nəfəsi var,
Süleymandan hökmü güclü, ömrü azam əziz Atam.
Mayan halal, südün halal halallığın cəmi idin,
Savalanın, Şah dağınam,
Kür-Arazam əziz Atam...
Təbrizimi paytaxt seçib
olsam bütöv Azərbaycan!
Qəbrin
üstdə can da versəm kefi sazam əziz Atam!
Fəzailin fəzlin ilə
Turanını quranındır!
Quran ilə sinə dəftər, tən-tarazam
əziz Atam!
Böyük oğlum Hümbətlə
söhbətim
Oğlum,
imdadına daim haqq çatsın
Səndəki saflığa vurulmuşam
mən
Atan daha coşqun təblə yaratsın
Sanma ahıllaşıb,
yorulmuşam mən.
Əyrini
düz kəsmiş, kəsəcək ancaq,
Bu ömrü sanmayaq oyun- oyuncaq,
Gəl qatı zülmətdə
qoşa nur saçaq
Şir bürcündənik
biz, şir olmuşam mən.
Nələr görməyibdir, gözlərim
nələr..,
Bunu bəndə deyil, bir Allah bilər,
Uydurmaram
köpükləmiş kəlmələr-
Çalxanıb ümman tək durulmuşam mən.
Sən babam Hümbətin adaşı oldun,
Atam İsmayılın sirdaşı
oldun,
Əslimin, nəslimin yaddaşı
oldun
Təməlindən möhkəm qurulmuşam mən.
Amansız həyatda ciddi ol hər an,
Təslim
idrakına yer- göy, asiman,
Tarix bizdən sərt götürür imtahan,
Hər çətin
sınaqda doğrulmuşam
mən.
Allahlıdır könlümün eşqi,
həvəsi,
Allahlıdır dost, həmdəmi, hər
kəsi,
Ovulmazdır mənliyimin nüvəsi,
Təpədən dırnağa nur olmuşam mən.
Birdir toxuma da, nüvə
də, gen də
Sənin
tək çılğındım
gənclikdə mən
də
Mən ata, sən oğul,
sən məndən öndə
Uğrundan şadlanıb var olmuşam mən.
Atan haqdan yanır, alışır, oğlum!
Onunla dağ-dəniz danışır,
oğlum!
Bəşər hümmət olub
barışır, oğlum!
Misri tək qanından sıyrılmışam
mən.
Açıq söylə böyük
qardaş sözünü,
Toğrulumun aç həyata
gözünü,
Gülövşəmin qüssəsiz gör üzünü,
Ayağın altında yer olmuşam mən.
Atan könüllərə çoxdan
köçübdü,
Ölçən ölçüb, biçən
gözəl biçibdi
Sizi mənə Allah övlad seçibdi,
Adəmdən- Xatəmə sirr
olmuşam mən
Söz sərrafı dönməz
heç vaxt acizə,
Bağlanmışam qeybdən gələn
haqq səsə,
Fəzail,
son sözü, di söylə kəsə,
Israfil çaldığı Sur olmuşam
mən!
Övladlarım
Vəsiyyət
də bir yüngüllükdür..
Atalar
sözü
Adım rəhmətlə
anılar,
Axır-
güman övladlarım
Anım qərinə
şanılar,
Uçur
zaman övladlarım.
Nə nisgil, nə hicran olun,
Üç ürəkdə bir
can olun,
Vahid Azərbaycan olun!
Könlü ümman övladlarım!
Bir haqqı uca sayın siz,
Alnı
açıq yaşayın
siz,
Atanıza oxşayın siz,
Hər vaxt, hər an övladlarım.
Elm, helm zənginlikdir,
Əbədi bir ənginlikdir,
Bu dünyası beş
günlükdür-
Bilmir İran
övladlarım.
Haqq önündə üzü
ağam,
Cövhə
ri sağ, sözü sağam,
Ölümdən də çox uzağam
Mənəm Turan övladlarım.
Bəlli
deyil köçmək
vədəm,
Əcəl camın içmək
vədəm,
Fəzailəm fəzilətəm,
Fəzlim Quran övladlarım.
Fəzail İsmayil
Böyükkişi
525-ci qəzet.-
2014.- 3 aprel.- S.8.