"Gedək hələ, görək hələ"
Qarşımda nasir, şair, publisist Mirəfsəl Təbibin sayca onuncu olan "Gedək hələ, görək hələ"
adlı kitabı dayanıb. Müəllifin bu kitabındakı
şeirləri digər
kitablarındakı poetik
nümunələrdən, fikirlərdən,
mülahizələrdən xeyli fərqlənir.
Əslində, hər bir yaradıcı
adamın bu dünyaya yadigar qoyduğu bədii əsərləri həm də onun avtobioqrafiyasıdır. Heç mümkün
deyil ki, ürəyinin qanını,
qəlbinin hərarətini
verdiyi yazılarda müəllifin öz arzu və istəklərinin,
qəm və kədərinin izləri olmasın. İctimai mühitdəki mövqe,
şəxsi həyatdakı
yaşantılar, sosial
həyatın rəngləri,
maddi və mənəvi dünyanın
ağrıları yaradıcı
insanın müraciət
etdiyi hər hansı mövzuda mütləq özünü
biruzə verməlidir.
Qısaca desək, bəşəri
ağrılar, bəşəri
düşüncələr, bəşəri arzular şair və yazıçının şəxsi
məni ilə səslənməsə, uyğunlaşmasa
bədii ədəbiyyata
çevrilə bilməz.
Bu mənada hər
hansı bədii yazı hardasa, həm də avtobioqrafik əsərdir.
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi Mirəfsəl Təbibin bu kitabı digərlərindən fərqlənir. Heç şübhəsiz ki, hər bir əsərin öz yeri, öz əhatə dairəsi var. Ancaq bu kitabdakı gəraylılar əslində, M.Təbibin həyat haqqındakı fəlsəfi düşüncələridir. Şair uzun müşahidələrdən, dərin düşüncələrdən sonra bu qənaətə gəlir ki, qoca dünyanın bəşəri siqləti səs qədər də əbədidir:
Ya Rəbb! Məni belə yaşat,
El sevdalı, el həvəsli.
İçimdə bir haray olsun,
İnsan adlı, Tanrı səsli.
Ancaq bu məqamadək, ümumiləşmiş
sonluğu xatırladan
bu etirafa kimi uzun bir
yol da var
axı. Müəmma, təzad dolu
bu dünyanın min çalarlı təbəssümünü
görmüş müəllifin
insanlara tövsiyyələri
orijinal bir üslübda verilib.
Şair heç bir məqamda oxucusuna təzyiq göstərmir, sadəcə
narahat dünyası ilə ona həqiqəti
təlqin edir:
Tanrıya xitab gətirib,
Müqəddəs kitab gətirib,
Bir ömürlük tab gətirib
Sonsuz, saysız
əzaba döz.
Mirəfsəl Təbibi oxuculara daha çox sevdirən, daha çox bağlayan hansı hisslər, hansı duyğulardır? Bunları bilmək
üçün onun şeirlərini diqqətlə
oxumaq lazımdır.
Şair bütün şeirlərində
ən əvvəl el-obasını sevən, dövlət və dövlətçiliyinə qırılmaz
tellərlə bağlanan
fəal vətəndaşdır.
Ən yüksək
milli dəyərlərə,
estetik gözəlliklərə,
dünyanın təzadlarına
yaradıcılığında geniş meydan verən M.Təbib bu mövzulara yanaşmalarında özüdür,
sadə və səmimidir. O, çalışır
ki, müraciət etdiyi hər hansı bir mövzu ən əvvəl oxucu nəzərində sadə
olmaqla bərabər, həm də bəşəri, əbədi
və əzəli olsun. Çox hallarda bu poetik
parçalar aforizm kimi səslənir, çünki onların hamısı həyat həqiqətlərinə söykənir:
Bir halda ki,
Qumu sıxıb daş edərlər,
Bu qupquru meydandakı
Daşı sıxıb yaş
edərlər-
Sənə öyüd vermək çətin.
M.Təbibin "Gedək hələ, görək hələ"
kitabındakı şeirlərdə
şair gözəl dünyanı gözəl
göstərməklə bərabər,
həm də onun taleyindən narahatlığını da
ustalıqla qələmə
alıb. Bu narahatlıq
duyğusu o qədər
güclüdür ki,
bu mövzuda qələmə alınan
poetik düşüncələr
çağırış kimi səslənir. Sülhə, əmin-amanlığa,
dostluğa, qardaşlığa
bu çağırış
M.Təbibin yaradıcılığında
çox önəmli
yer tutur:
Niyə ərzi qorumayaq?
Niyə dünya talan olsun?
Bu əbədi sualın ədəbi cavabı M.Təbibin haqqında danışdığımız kitabındakı həyatın
özündən götürülmüş
şeirlərində var:
qalır onu oxuyub dərk etməyə, düşünməyə,
daşınmağa...
Səxavət MƏMMƏDLİ
525-ci qəzet.-
2014.- 14 avqust.- S.4.