Dünyamızdan bir şair də köçdü

Şair, yazıçı və publisist, keçmiş SSRİ Yazıçılar və Jurnalistlər ittifaqlarının üzvü Eldar İbrahim (Məmmədov Eldar İbrahim oğlu ) 2014-cü il iyul ayının 15-də 61 yaşında Bolqarıstanın Burqas şəhərində dünyasını dəyişib.

Eldar İbrahim Cəbrayıl rayonunun Daşkəsən kəndində anadan olub. 1961-ci ildə ailəsi ilə birlikdə Bakıya köçüb. Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunu bitirib, sonralar "Ədəbiyyat və incəsənət" qəzetində müxtəlif vəzifələrdə çalışıb. Onun iki şeir toplusu - "Borc" və "Dünya mənim sirdaşımdır" adlı kitabları nəşr olunub. Şeirləri Türkiyədə 40 ölkədən olan şairlərin iştirakilə keçirilən "Kutlu doğum həftəsi" yarışmasında yüksək yer tutub. 1991-ci ildə "Qızılbaş" qəzetini təsis edib, onun sahibi və baş redaktoru kimi fəaliyyət göstərib, həmçinin Fransa və Avropada Qafqaz Mərkəzinin rəhbəri olub.

Mərhum qələm adamı Eldar İbrahimə Allahdan rəhmət diləyir və şeirlərindən nümunələri oxuculara təqdim edirik.

ELƏ GÜLƏ-GÜLƏ KEÇDİM DÜNYADAN

Bu ulu dünyanın qüssələrini,

Taleyin bu acı busələrini

İtirən olacaq, tapan olacaq.

İçilib qurtarmış piyalə kimi

Bu qəmi daşlara çırpan olacaq.

Əl atdı arxamca yüz dağ, yüz çəmən,

Yağdım gilə-gilə...

Keçdim dünyadan.

Bu qəmin-qüssənin acığına mən

Elə gülə-gülə keçdim dünyadan.

Elə gülə-gülə keçdim dünyadan

Qüssənin, kədərin dili dolaşır,

Çiynimdə sevinclər gördüm yol aşır.

Ağrılar, acılar bir boy-biçimdə,

Dünya Günəş yeri-

Günəş yeri Dan.

Ağrılar nə gəzir mənim içimdə,

Elə gülə-gülə keçdim dünyadan.

Vətən torpağını sıxdım üzümə,

Gördüm ki, yalandır, ayrılıq, hicran.

Bir Kərəm külünü basıb gözümə

Elə gülə-gülə keçdim dünyadan.

Tutdum piyaləmi kədərə,qəmə,

Bu ulu dünyanın qüssələrini,

Ağrılı-acılı busələrini

Yığdım öz badəmə, öz piyaləmə.

Baxdım görkəmimə, baxdım yaşıma,

Qondu dodağıma gülüşlər bir an.

Bu qəmi qaldırıb çəkdim başıma,

Elə gülə-gülə keçdim dünyadan.

YARALI ŞAHİN

Ağlama, ağlama, yaralı şahin,

Səni kim düşünər, səni kim ağlar?

Qırdı qanadını, qırdı qolunu

Qəzəbli tufanlar, kinli tufanlar.

Ağlama, ağlama, yaralı qardaş.

Nə qədər qışqırsan kimsəyə çatmaz

Köksündəki ağrı, gözündəki yaş.

Qəmli fikirlərlə baxışlar beşik,

Gözündə fikirlər batar, doğular.

Gözündə sevinclər bəxtin günəşi,

Bəxtin üfüqünü buludlar sular.

Ətrafa nəzər sal, yan-yörənə bax;

Görürsən hər yanda durub-dayanan

Köksündən qan axan quşlardır ancaq.

Ağlama, ağlama, yaralı şahin,

Bu təzə yarandan axdıqca qanın

Ağlama, ağlama, yaralı şahin,

Ağrısı az olur təzə yaranın.

Hər yara bir alov, bir od, bir ocaq.

İndi baxışlarım, qanlı gözlərim,

Çıxıb-düşəcəkdir ovuclarıma,

Qəfildən bircə cüt şahin olacaq.

Qəfildən bircə cüt şahin balası

Ana yuvasından pərvazlanacaq.

AĞLAMA, GÜLÜM...

Ötüşən günlərin gözü qırpılar,

Mənzil də tapılar, iş də tapılar.

Açar sinəsini meşin qapılar,

Göz yaşı tapılmaz, ağlama, gülüm.

Gör necə qəşəngdi, necə iridi,

Axıb yanağında soldu, əridi.

Hər damla göz yaşın bir mirvaridi,

Göz yaşı tapılmaz, ağlama, gülüm.

O, nə gətirəcək kədərə,dərdə,

Bu duman gözümdə qaralan pərdə...

Mənim taleyimə ilahilərdə

Göz yaşı tapılmaz, ağlama, gülüm.

Baxışlar təlatüm, gözlər bir liman,

Orda yelkən olub üzməyim güman.

Ölərəm... Ağlamaq yetişən zaman

Göz yaşı tapılmaz, ağlama,gülüm.

Hələ dövran sürüb, gün görəcəksən,

Göyləri özünə döndərəcəksən.

Alışıb-yananda bir Kərəm kimi,

Məni gözlərində söndürəcəksən...

Göz yaşı tapılmaz, ağlama, gülüm.

525-ci qəzet.- 2014.- 21 avqust.- S.4.