70 yaşın nikbin və işıqlı hesabatı
Tanınmış
publisist,
əməkdar jurnalist Qədir Aslanın bugünlərdə 70 yaşı
tamam olur. Qədir Aslan Qərbi Azərbaycanda, Basarkeçər rayonunun Nərimanlı kəndində
dünyaya gəlib. BDU-nun jurnalistika fakültəsini
bitirib. Sonra 20 il "Vardenis"
rayon qəzetində məsul
vəzifələrdə çalışıb.
1988-ci ildə məlum hadisələrlə
əlaqədar olaraq Bakı şəhərinə
köçməli olub
və "İşıq"
nəşriyyatında redaktor
işləməyə başlayıb.
Hazırda "Respublika" qəzetinin diaspor şöbəsinin müdiri
vəzifəsində çalışır,
milli diasporumuzla bağlı sanballı yazıların müəllifidir.
O, ayrı-ayrı illərdə
Ukrayna, Belorus, Moldova, Özbəkistan Azərbaycanlıları
Konqresinin diplomlarına
layiq görülüb.
"Qızıl qələm"
mükafatı laureatı
Qədir Aslan Azərbaycanın Milli Qəhrəmanları haqqında
ilk kitab yazan publisistdir. Yubilyar "Goranboy qartalları", "Göyçə
şahidləri", "Borçalının
qəhrəman oğlu",
"XX əsrin Koroğlusu",
"Səbailin şahin
oğulları", "Oğuz
yurdunun milli qəhrəmanları" kitablarının
müəllifidir. Hazırda jurnalistin
"Dünya azərbaycanlıları",
"Sınıq körpüdən
cəbhə bölgələrinə"
kitabları nəşrə
hazırlanır.
Yubilyarla söhbətimiz zamanı keçdiyi ömür yoluna nəzər saldıq, yaşantılarına
və arzularına şahid olduq.
Publisist
doğulub-böyüdüyü, indi isə həsrət
ünvanımıza çevrilmiş
qədim yurd yerlərimizi belə xatırlayır: "Göyçə
mahalı Aşıq Alının, Aşıq Ələsgərin diyarıdır.
Gözümü açandan telli
saz görmüşəm,
dağların əhatəsində
böyümüşəm. Uşaqlıq illərim Göyçə
gölünün sahillərində
keçib, o gölün
ətrafında ayaq izlərim qalıb. Qarmonum olub, saz havalarının
əksəriyyətini qarmonda
ifa edirdim. Bir tərəfimiz Kəlbəcər
idi, bir tərəfimiz Gədəbəy.
Yay aylarında oralar xüsusilə cənnət olurdu: loğman təbiəti, buz bulaqların suyu, tərtəmiz havası heç unudularmı Göyçənin?
İndi adı çəkiləndə
belə, gözlərim
dolur, doğmalarımızın
məzarı orda qalıb. Hər gecə yuxumda
o qəribsəmiş yerlərimizi
görürəm. Göyçə ilə bağlı hərdən televiziyada gedən verilişlərə
baxanda yüz dəfə ölüb-dirilirəm.
Nə qədər gözəl günlər yaşasam da, ürəyim doğulduğum
torpaqdadır... İmkan
ola, deyələr ki, Göyçəyə
qayıdırsınız, torpağı
öpə-öpə ayaqyalın
gedərəm ora...Yazılarımın birində
yazmışdım ki,
harda qaldı Ələsgərim, İmanım,/ Düşünəndə
yanır dinim, imanım. Aşıq Alının kəndinə
-Qızılvəngə həmişə
gedərdim. Orada yaşadığım
müddətdə də
həmişə ermənilərin
xəyanətini duymuşam,
hiss edirdim ki, onlar əlaltından nə isə planlar hazırlayırlar.
1988-ci ildə məlum hadisələr başlayanda yanılmadığımı
gördüm. Ata-baba yurdumuzu məcburi tərk eləməli olduq. Bir müddət indiki Göygöl (keçmiş
Xanlar) rayonunda məskunlaşıb yaşadıq.
Sonra Bakıya gəldim və burada peşə fəaliyyətimi
davam etdirdim. Qəlbimiz yurd yerlərimizlə bağlı nisgil içindədir, amma ümid var, su gələn arxa bir də
gələr. İnanıram ki, biz dədə-baba yurdlarımıza qayıdacağıq.
Haqq-ədalət gec-tez qələbə
çalacaq. Köç karvanları
əvvəl-axır o yurd
yerlərinə dönəcəklər.
Biz bunu görməsək
də, övladlarımız
mütləq buna şahid olacaq".
Qədir
Aslan jurnalistlik fəaliyyətinin maraqlı
məqamlarını da
oxucularımızla bölüşüb:
"1992-ci ildə 7 nəfərə
ilk dəfə olaraq Milli Qəhrəman adı verdilər. Həmin vaxt məni iş yerimdən cəbhə bölgəsinə-Goranboya
göndərdilər. Hətta tankın
içində müsahibə
götürürdüm. Sonra Milli Qəhrəmanlarımız
haqqında ilk kitabı
qələm aldım.
14 ilə yaxındır
ki, "Respublika" qəzetində çalışıram.
Milli diasporumuzun təşəkkül
tapması ilə bağlı dünyanın
müxtəlif diaspor təşkilatları ilə
sıx əlaqələrimiz
var, işlədiyim müddətdə bu mövzuda bəlkə də minə yaxın yazı qələmə almışam.
Hesab edirəm ki, diasporumuz xeyli güclənib, həqiqətlərimizi
dünyaya yayan və müdafiəsində
dayanan mütəşəkkil
qüvvəyə çevrilib.
Həmişə çalışıram ki, yazılarımda xüsusən Qarabağ mövzusunu, gənclərin
hərbi vətənpərvərlik
ruhunda tərbiyə olunması ilə bağlı temaları diqqətdə saxlayım.
Bunu özümün mənəvi
borcum hesab edirəm. Peşə təcrübəm boyu hər cür
situasiyalarla qarşılaşmışam.
Elə olub ki, yazını
sabaha çatdırmaq
üçün gecəni
yatmamışam, yaxud
cəbhənin ən qaynar bölgəsində ölümün bir addımlığında reportajlar
hazırlamışam. Öz peşəmə ürəkdən bağlıyam, məni
yaşadan da budur".
Müsahibim yaşadığı qazanclı-itkili ömründən
razıdır, heç
nəyə baxmayaraq insanı həmişə
arzuların yaşatdığına
əmindir: "Köhnə
kişilər deyir ki, fani dünyada
qazanılan ən qiymətli var-dövlət
yaxşı dostlardır.
Bu baxımdan bəxtim gətirib. 70 illik ömrümdə
çoxlu dostlar qazanmışam. Dünyanın neçə-neçə ölkəsində
diasporumuzu layiqincə
təmsil edən dostlarım var. Xalqımdan,
hökumətimizdən, dövlətimizdən
çox razıyam.
Prezidentimiz cənab İlham Əliyevə çox minnətdaram, zəhmətimi qiymətləndirib,
məni Əməkdar
jurnalist adına
layiq görüb, indiyədək müxtəlif
mükafatlarla almışam.
70 illik ömrümdə
qazanclarla yanaşı
itkilər də olub təbii ki. 42 yaşında
həyat yoldaşım
dünyasını dəyişib,
70 illik ömrümdə
bu hadisəni ürəyimi indiyədək
didib-parçalayan ən
ağır itkim hesab edirəm. Qardaşımı itirmişəm. Bu qədər ağır
itkilərdən məni
sınmağa, yıxılmağa
qoymayan uşaqlarım,
nəvələrimdi. 3
oğul, bir qız atasıyam. Övladlarımdan da çox bəlkə nəvələrimə
bağlıyam. Sabah-axşam ətrafımda onları görməsəm,
pərvanə kimi ətrafımda fırlanmasalar
özümə yer tapa bilmirəm. Sevinirəm ki, övladlarımdan yolumu davam etdirən
var. Oğlum Möhsün
hələ uşaqlıqdan
həmişə yazılarıma
baxırdı, necə
yazmağımla maraqlanırdı.
Sonra sənət seçimi vaxtı tərəddüd
eləmədən jurnalistliyi
seçdi. Qızım Esmira
Aslanova da uzun illər “Lider” televiziya kanalının Ukrayna və Şərqi Avropa üzrə müxbiri olub. Hazırda da Türkiyədəki
diasporumuzun ən fəallarından biridir.
İnsanı arzular yaşadır.
Arzum budur ki, ölkəmizdə
əmin-amanlıq olsun,
sabitlik olsun. Xalqımızın həyat tərzi
daha da yaxşı
olsun. Bundan sonra da yeni
insanlarla görüşməyi
arzulayıram, oxucularıma yeni kitablarımı təqdim
etmək istəyirəm.
Yeganə istəyim budur
ki, ömrüm olduqca bu qələm
əlimdən yerə
düşməsin".
S.MÜRVƏTQIZI
525-ci qəzet.-2014.- 16 may. - S.8.