Adını çəkə bilmirəm,

 

Ay ismi-pünhan, hardasan?!

Axır məni öldürəcək

Bu dəli hicran, hardasan?!

 

Sanma bu üsyan yatacaq,

Əğyar əhdinə çatacaq...

Bir gün  səni tutacaq,

Vallah nahaq qan, hardasan?!

 

Gəlsin ürəyimə qadan,

Niyə kəsilib səs-sədan?!

Ürəyimi atıb-tutan,

Fırtına, tufan, hardasan?...

 

Yarı yalan,yarı gerçək,

Yarısı daş ,yarı ürək.

Yarı şeytan,yarı mələk,

Ay yarı insan, hardasan?!

 

Bu sevda sevdalar xası,

Yox qurtuluşu, xilası...

Adın dilimin duası,

Ay...ismi-pünhan, hardasan?

 

lll

 

Hər kəs Tanrı önündə

Azaddısa, hürdüsə,

Yerdəki qırğın nədir,

Göydə ALLAH birdisə?

 

saralıb sol,

Öyrən arxayın ol;

Qəbir Haqqa gedən yol,

Qapıdısa, dərdisə...

Hər açılan bir sabah,

 

Bir aldanış,bir günah...

Niyə dağılmır  axı

Bu zalım dünya, ALLAH,

Şeytanla əlbirdisə?!

 

lll

 

tez-tez deyirsən: “Ölürəm daha”,

Ağzından yel alsın , sözdü , ölmə!

Sənin ölünü qıymazlar mənə,

Ölü diridən əzizdi, ölmə!

 

Mənim başım çıxmaz küydən-kələkdən,

Ətrini alıram əsən küləkdən...

Adın xatirimdə güldən-çiçəkdən,

Göylərdə mələkdən təmizdi, ölmə!

 

Dilim dönməz deyəm, zalımsan, pissən,

Noolsun ki, indi əğyarla dostsan .

İlahi ülfəti min yol da pozsan,

İlahi sevgilər ölməzdi, ölmə!

 

Qoymamışam ölə bu ulu sevda,

Bu günə gətirib sağ çıxartmışam!

Daşıya bilmirdi Sizif  bir daşı!

Mən dağın üstünə dağ çıxartmışam!

Neynək,

itirdilər bu haqqı-sayı!

Qəlbim sınıq-sökük - haqdan dolayı...

Dərdini almışam, dünya,

havayı,

Köksündən bu qədər ah çıxartmışam...

Fələk,

vecinə mənim savaşım!

Dərdim oyuncaqdı,

qatılır başım...

Belə,

ömrü boyu,

yuyub göz yaşım,

gecəni səhərə çıxartmışam...

 

lll

 

Daha bir quruca ada yazıram

Ürəyi isidən oda yazıram.

Ağaca yazıram, ota yazıram

Ta sənə yazmıram sevgi şeirini...

 

Baxma ki,bu həsrət belini bükdü,

Yox, bu ulu sevda əbədilikdi.

Sənli xatirələr çilik-çilikdi,

Ta sənə yazmıram sevgi şeirini...

 

Elə tarımdı ki, könlümün simi,

Kim dəysə, inləyər dərdi ud kimi.

Sən ki, heçə saydın bu saf sevgini,

Ta sənə yazmıram sevgi şeirini...

 

Sən birdə minini görmədin, neynək,

Bəs mindən birini sevdinmi gerçək.

Ey insan !deməkdi indisən !” demək,

Ta sənə yazmıram sevgi şeirini...

 

Gördün?

 

Ömrü boyu məni qandırıb,

ömrün nağılında dörd dolandırıb,

elə it hürdürüb, işıq yandırıb,

Divə ürcah etdi bu yollar məni...

 

Qatdılar başımı dərs oxumaqnan,

savab işlər görüb, günah yumaqnan.

Demədilər, bir gün bir haqsızYox!”nan,

zalımlar qayatək oyallar məni...

 

Atıb ovcundakı bu xəzəlləri,

mənim gül açar görən əllərim?

Görən hayandasa görünər yerim?

Görən mən deyəntək duyallar məni?

 

Dartıb-daşısam da aranı dağa,

bir arzum salamat çıxmır sabaha!

Tanrım, niyə rahat buraxmır daha,

bu yiyəsi ölmüş xəyallar məni...

 

lll

 

Ayrılıq ağır yükmüş,

Unutmaq ondan böyükmüş...

Həyat elə əyib-bükmüş,

Sən özün qədər olmadın.

 

Uydum şirin nağıllara,

İnandım əhdə-ilqara.

Satdın məni intizara,

Bir sözün qədər olmadın .

 

Şirin sözlərlə süslənən,

Bir ömür boyu gözlənən,

Nağıllarında gizlənən

Bir arzun qədər olmadın.

 

Bəs sözün söz olacaqdı,

Yeni dünya quracaqdı..

Ömrün oyun-oyuncaqdı,

Öz düzün qədər olmadın....

 

lll

 

Döyəcləmə yanağımı,

bir az qəlbimə yağ, yağış.

Gözlərim çox sınayıbdı -

barsızdı bu yanaq, yağış.

Dünya dağıymış çəkənə!

Gurulda,

bəlkə, səksənə.

Sına, əriyə,

tükənə,

sinəmdəki bu dağ, yağış.

Bu baş niyə sevdalandı -

ömür çapıldı, talandı?

Bəlkə elə yalandı

gözümüzdəki , yağış..?!

 

lll

 

Mənimtək şəklini hər yerdə görsən,

Deyərsən: “Can, canım, nələr çəkirsən?”

Səni sevənlərçün bircəsən, birsən,

Səni birliyinə bağışlayıram...

 

Axı mən biləni sən bilirsən,

Mənə aydın-açıq, çoxuna sirsən.

Uşaqtək cığalsan,uşaqtək kürsən,

Səni kürlüyünə bağışlayıram.

 

Pirlər əsl pirdi sənintək əzəl,

Ona sonra gəlir tamahdan xələl.

Səni sannam yenə tərtəmiz, gözəl,

Səni pirliyinə bağışlayıram.

 

Tikansız əzilir hər zərif çiçək,

Sevgilər qorunsun xəzinələrtək.

Ərlər deyən olsun mən bilən gərək,

Səni ərliyinə bağışlayıram ...

 

lll

 

Ürəyim sızlayır səsindən ötrü,

sözünün acısı eynimə gəlməz.

Səsin dünyanın keyfinə gedir -

bircə yol hərlənib bu qəmə gəlməz.

 

Hər sabah çarmıxa çəkilər ahım,

Ən-əl-səndemişəm, bumu günahım?!

Adına bir ölkə qurmuşam, şahım!

Bəs nədən...

insafın ölkəmə gəlməz?!

 

Yıxıb inancları, danıb dinləri,

sevginin canına saldın cinləri.

Ruhumun o xilas göyərçinləri

çağrışa baxmaz, dənə gəlməz.

 

Adına doğulub sevgim,

hər nəsə...

Ürək sına-sına, qəlb əsə-əsə...

Bu dəfə sevdiyi rəhmə gəlməsə,

bu can bu cahana...

eh, yenə gəlməz.

 

lll

 

Tale qoymadı görəsən

İçimdəki o şən qızı.

Sən görəndə bəxt döymüşdü

O gülüşü gülşən qızı.

 

Qorxdun gözündəki yaşdan,

Oxumadın onu başdan.

Sən görəndə ehtiyacnan,

Savaşan, döyüşən qızı.

 

Vurdumu ALLAH sərindən,

Sındımı incə yerindən,

Kim saldı ki nəzərindən,

O gözündən düşən qızı?!!

 

Qəlbini ALLAHla düz tut,

xeyri, unutma, unut

O gözləri qara bulud,

O ürəyi şişən qızı...

 

Xatirə baxdı, keçdi,

Ömür keçib, gördü, gecdi,

Bir ağlağan ömür seçdi

O sevincək, o şən qızı

O gülüşü gülşən qızı.

 

Əğyar sözüylə yarının

Gözlərindən düşən qızı,

Göz yaşı içinə axıb

O ürəyi şişən qızı,

O bağrı bişən qızı...

Oxumadın onda başdan

Bəxtiylə döyüşən qızı...

 

Xatirə RƏHİMBƏYLİ

525-ci qəzet.- 2015.- 19  dekabr.- S.29