Bitdi, səni ağrıdan

 

O, acı sevgi bitdi!

Ürək saldı taxtından -

O tacı, sevgi bitdi!

 

Günü səpib hədərə

Boyun əydi qədərə...

Yeddi qardaş kədərə -

Bir bacı - sevgi bitdi...

 

Sənə oldu baş qatmaq

Onu başdan başlatmaq

Əbülfəti yaşatmaq -

Əlacı - sevgi bitdi!..

 

lll

 

Sən bütün ümidlərin

Qapısın kilidlədin.

Qopmuş vərəqlərini

Topladın, cilidlədin -

kədərin...

 

Sübhün kirpiyindəki

Şehi mənə qurutdun.

Nələr yaşatdığını

Bilə-bilə unutdun -

kədərin...

 

Baxdım, ölçdüm, düşündüm

Gözüm yolda bozardı.

Mən həsrətdən üşəndim

Yanaqları qızardı -

kədərin!

 

Bu sevginin hər anı

Məni aldı qoynuna.

Yerdə qoyma bu qanı

Sən onu yıx boynuna -

kədərin...

 

lll

 

Halım, günüm ortadadı,

Gün verəydin, gün görəydim.

Hallandıqca orda adım,

Könlü necə güldürəydim?!

 

Söylə görümçin olub,

Olubsa, bəs neyçün olub?

Ürəyim ki, elçin olub,

Özgə kimi göndərəydim?!

 

Öz içində sıxılmayıb,

Künc-bucağa sığınmayıb.

Hələ dözür, yıxılmayıb -

Ürək, sənə bildirəydim!

 

lll

 

Allahım, yoruldum daha,

Dincəlmək keçir içimdən...

Yır-yığış eyləyən ruhum -

Sakitcə köçür içimdən!

 

Allahım, səsim də qırıq,

Dilim d işimə dolaşır.

Didilməkdən yaxam cırıq -

Dırnağıma qan bulaşır.

 

Allahım, üzümdəki qan,

Quruyur gözüm dibitək...

Sənindi bu sevdalı can -

Alıb götür, özünə çək!

 

lll

 

Gördüm ovcumun içitək

Gördüm bütünlüklə səni...

İçim qayğıyla doluydu -

Seçdim bu tünlükdə səni!

 

Bir-bir tanış cizgiləri,

Oxşadım, ovdum durmadan...

Mənə yad olan hisslərin -

Birin üzə vurmadım!

 

Pərdəsin qaldırıb cismin

Ruhunun gözünə baxdım...

Kirpiyində damla idim -

Yanağın aşağı axdım...

 

lll

 

Uşaq kimi gülümsəyir -

Hamıdan öncə dan üzü!

Çiçəklərin ən gözəli -

Açılan qönçə, dan üzü!

 

Gecənin canın qoparır

Yuxusun alıb aparır.

Dünəndən sanki top alır -

Çəkilir küncə dan üzü!

 

İnsan gəlir görə-görə,

Min cürə dəyişir hərə...

Sevgisin anamız yerə -

Qoymur ki, dincə

                  Dan üzü!

lll

 

Bir umud ağacım var,

Yarpağı hələ yaşıl.

Sən öz umuduna,

Gəl, dərib bələ yaşıl!

 

Uymadan fitnə-fəndə,

Öyünsün saçda dən .

Bu dünyada heç bəndə

Görməyib belə yaşıl!

 

Bəxt öncədən yazılıb,

Sinəmizdən asılıb.

Üzümüzə açılıb -

Hər səhər gələ yaşıl!

 

lll

 

Məniah”ına tapşır,

Son günahına tapşır,

Uzaq uzaq tutacaq

Sən lap yaxına tapşır -

Üzünü görə bilim...

 

Məni qəzəbində boğ,

Sevgi əzabında boğ...

Küsmərəm, incimərəm,

Təki mən hamıdan çox -

Gözünü görə bilim...

 

Sən ağrıt, mən dözüm,

Közün yandırsın közüm

İmkan ver axşam, səhər -

Gözünə baxsın gözüm

Özümü görə bilim...

 

lll

 

Kədərinə şükür et

Hamıdan boldu səndə.

Damarına su qaçdı -

O xoşbəxt oldu səndə!

 

Yazı, qışı bilmədi

Gözdən yaşı silmədi.

Demə yanlış ilmədi -

Yox, yaşıl yoldu səndə!

 

Özünə bax , ona bax

Səsindəki tona bax...

Ay Əbülfət, sona bax -

Gör nələr soldu səndə...

 

lll

 

İllərin ələyində

Əridi getdi ömür.

Bir ağrı bələyində -

Kiridi, getdi ömür!

 

Əli ələ yetməmiş,

Üzündən su getməmiş,

Uşaqlığı bitməmiş -

Yeridi, getdi ömür!

 

Yar dilin öyrənəndə

Özünə öyrədəndə,

Sevgisin göyərdəndə -

Çürüdü getdi ömür!

 

lll

 

Durub üzü dan yerinə

Unut, qədər ki, dərd var!

Unut, bil ki, bu dünyada,

Sevinmək üçün şərt var!

 

Yaxanı şəfəqlərə

Nura bələnib, nurdan keç.

Düşün imtahan verirsən -

Neçə mininci turdan keç!

 

Dözümün ümid böyütsün,

Özün özünə mayak ol!

Həsrət bir az fürsətcildi,

Sən öz sevgində oyaq ol!

 

lll

 

Mən gün işığı kimi,

Gözləyirəm tər dərdi.

Nəmdisə kirpiyindən,

Gətir gülüm, sər dərdi.

 

Diş-dırnaqla qazıram,

Sinəmə ad yazıram.

Ovutmağa hazıram -

Kürlük edən hər dərdi...

 

Elə sev, hamı bilsin,

Ov, əllərim isinsin.

Ömründən Tanrı silsin -

Qada, bəla, şər dərdi!

 

lll

 

Bir sevginin qorunu,

Səbrimlə tonqal saydım.

Kirpiklə od götürüb,

Sinəmi manqal saydım.

 

Dözüb durdum inadla,

Uçdum sınıq qanadlı.

Qoymadım ki, qanada -

Dərdləri yonqar saydım.

 

Ömrə işıq çilədim,

Günü günə bələdim.

Saçıma dən ələdim,

Onu da son qar saydım.

 

lll

 

Zarafatyana

 

Dərdi yaxın buraxıb,

Fikir eləmə, gülüm!

Hər addımı niyyətlə -

Zikir eləmə, gülüm!

 

Həsrət sinəmdə çaxıb,

Qanım su kimi axıb.

Sənə bir dəli baxıb -

Şükür eləmə, gülüm!

 

Ruhumdakı hər zərrə,

Həm xeyirlə, həm şərlə.

Birləşib sən bəşərlə,

Fikir eləmə, gülüm!

 

lll

 

Mən bir az özümü sevdim,

Ondan bir az artıq səni!

Özümü sevib qurtardım,

Sən oldun ruhun vətəni!

 

, qara seçmədim,

Necə var, elə götürdüm.

Çəkdim buludu başıma -

Hər gün ildırım ötürdüm...

 

Tapdım ruhumun sözçüsün,

Bir gözəl üfüq açıldı.

İtirdim yolun ölçüsün -

Ürəyim sənə qaçırdı...

 

lll

 

Sən bu şəhərdə idin

Mən bu şəhə gəldim.

Bu, alın yazım imiş -

Mən üzümə açılan -

Nurlu sabaha gəldim.

 

Sən bu şəhərdə idin -

Gəlmişdin məndən öncə.

Bu, alın yazım imiş,

Yolumu gözləyirmiş -

Mənim burda bir qönçə...

Sən bu şəhərdə idin -

Ürəyindəki odla.

Bu, alın yazım imiş

Sevgindən dəli olub -

Tanınmağım bu adla!..

 

Sən bu şəhərdə idin

Mən gəldim, tam olduq!

Bu, alın yazısıydı -

Bir ürəkdə ikimiz -

Məşəl olduq, şam olduq!

 

lll

 

Özün özünə, gülüm,

Çox olsa da dost-tanış

Hərdən məndən danış -

Yadında təzələnim...

 

Söylə üzümə, gülüm,

Mənəm sənin qadan da...

Şirin tikə dadanda -

Dadında təzələnim...

 

Kaş ki, özüm , gülüm,

Qəlbə işıqtək dolan

Sevgimə ana olan -

Qadında təzələnim!

 

Açılan səhər üçün

Dua etdim - əl açıb.

Bu açılan səhərdə

Bir ümidim dil açıb.

 

Duyğularım elə bil

Yaz şehinə bələnib.

Günəş şüalarıtək -

Üst-başıma ələnib!

 

Könlümdə həyat eşqi

Bir ümiddən od alıb.

Bu ümid açılacaq -

Səhərlərə od salıb!

 

lll

 

Sarmaşıb bir-birinə

Doğmalaşıb gül-çiçək.

Arılar aman vermir,

Gül-çiçəyə əl çəkək -

Oxşayaq...

 

Al-əlvan kəpənəklər

Yaman çaşdırır bizi.

Gözləyr qanadları,

Görünmür gülün üzü -

Oxşayaq...

 

Sərgi açıb özünə

Bu talada gözəllik.

Açılan bu sərgini

Gözümüzdə üzərrik -

Oxşayaq...

 

lll

 

Oturmuşuq, kiminsə

Günahını çözürük.

Günahların yerinə

Özümüzü üzürük

Budaqdan yarpaq kimi.

 

Gah çöhrəmiz dəyişir,

Gah səsimizin tonu.

Bütün üzüntülərin

Bəllidir bizə sonu

Bir ovuc torpaq kimi.

 

Kiminsə günahından,

Danışıb, küsüşürük.

Sevgimizin ahından,

Utanıb büzüşürük,

Saralan yarpaq kimi.

lll

Bir dan üzü havası,

Bir qürub nəğməsi çal.

Onların arasında

Sən bir ruh körpüsü sal,

Düşünək...

 

Atlanaq ağır-ağır,

Tələsmədən, səbirlə.

Bitəcək hər bir cığır -

Yol beşikdən qəbirə!

Düşünək...

 

Çölümüzdən içəri,

İçimizdən çöləcən

Yanlış addım atmayaq,

İnsanlığı böləcək -

Düşünək...

 

 

Əbülfət MƏDƏTOĞLU

 

525-ci qəzet.- 2015.- 26 dekabr.- S.29