Ölümə çəkdi

Ömür dənmiş dəyirmanda,

Üyüdüb bəlimə çəkdi.

Fələyin şərti var imiş,

Gördüm, kəlmə-kəlmə çəkdi...

Dumana bax, qaramatdı,

Dağ başında qara, matdı,

Göz ağ qaldı, qaram, atdı,

Gördüm, ilmə-ilmə çəkdi.

Sözü düzdüm söz eşqinə,

Ocaq oldum köz eşqinə,

Bir mələyin göz eşqinə,

Öldürüb, ölümə çəkdi.

Ruhani çal, Ruhani

Dünya elə, bir ömürlük yoluymuş,

Sinəm altı qəm dəryası, xalıymış,

Ayaq simdə, yuxuya bax, balıymış,

Ruhani çal, Ruhani çal əfəndim.

Bu bəxtimin qarasını gülə tut,

Yaralıyam, yarasını külə tut,

İrfanidə gedənləri dilə, tut,

Ruhani çal, Ruhani çal əfəndim.

Dolaylanıb duman olum, çəkilim,

Ocağa tut, şaman olum, çəkilim,

Vallah elə, yalan olum, çəkilim,

Ruhani çal, Ruhani çal əfəndim.

Zamana bax, sınağında qalmışam,

Onun-bunun qınağında qalmışam,

Güneylərin yanağında qalmışam,

Ruhani çal, Ruhani çal, əfəndim.

Canımda bir Yunus Əmrə boy verər,

Səs-səmirə Şah Mövlanəm hoy verər,

Xatirələr yaddaşımda oy verər,

Ruhani çal, Ruhani çal əfəndim.

Həsrətə bax, dağ kimicə gir düşüb,

Şahinləri səfil düşüb, sər düşüb,

Dan üzünə, yaylımına sirr düşüb,

Ruhani çal, Ruhani çal, əfəndim.

Şah pərdədə ormanlarım itibmiş,

Yurd olub da, xırmanlarım itibmiş,

Eşqə bir bax, göz-görəsi bitibmiş,

Ruhani çal, Ruhani çal, əfəndim.

Dünya elə, bir ömürlük yoluymuş,

Sinəm altı qəm dəryası, xalıymış,

Ayaq simdə, yuxuya bax, balıymış,

Ruhani çal, Ruhani çal əfəndim.

İncimə

İçimdən o yana yerim qalmadı,

A dağlar incimə, a yal, incimə.

Qayıda bilmədim, dönə bilmədim,

Yön alıb gəldiyim, a yol, incimə.

Hər nə var köksümdə qalanıb qaldı,

Ocaqdı, eşdikcə qalanıb, qaldı,

Ömür şər vaxtına dolanıb qaldı,

Ruhum, sən Günəş ol, Ay ol, incimə.

Gündöyən güneyim, a bulaq başım,

Gedənim, qalanım a qulaqdaşım,

A qara yurd daşım, a oylaq daşım,

Harayıma hay ver, oy ol, incimə.

Qaytağı üstündə köklənən ağac,

Dartılıb, boy verib, diklənən ağac,

Bir mərd adam kimi təklənən ağac,

Sinəmə ox ol, yay ol, incimə.

Xala bax, yanaqda Ay imiş, demə,

Tanrıdan verilmiş pay imiş, demə,

Ay gözəl, təkcə sən, gecikmiş,- demə,

Dərdimə həyan ol, tay ol, incimə.

Aşıq Qələndərə

Qanadı yaddaşım təzə-tər oldu,

İlahi, bu səsi, sən özün qoru.

Hala-əhvala bax, birtəhər oldu

İlahi, bu səsi, sən özün qoru.

Gəldiyim yolların ağı ağardı.

Canımda bayatı, ağı, ağardı,

Sinəmdə dünyanın dağı ağardı,

İlahi, bu səsi, sən özün qoru.

Hələ güneylərə çəkilməyim var,

Bu çənə, dumana bükülməyim var,

Hələ, “Misri”sində dikəlməyim var,

İlahi, bu səsi, sən özün qoru.

Dan üzü xoş əsən, mehə bənd imiş,

Güldə, çiçəyində şehə bənd imiş,

Tək sənin verdiyin vəhə bənd imiş,

İlahi, bu səsi, sən özün qoru.

Yoxuşlar özünə yamadı məni,

Yüz yerdə, min yerdə sınadı məni,

Suça, taleyə bax, qınadı məni,

İlahi, bu səsi, sən özün qoru.

Çəkdiyi bayatı çoban üstədi,

Elatım üstədi, obam üstədi,

Milyon il sönməyən sobam üstədi,

İlahi, bu səsi, sən özün qoru.

Dünya dərələnib içimdən keçər,

Ömür girələnib köçümdən keçər,

Ağrısı kürəkdən, biçimdən keçər,

İlahi, bu səsi, sən özün qoru.

Simdə sığal çəkdi, dərd tumarlandı,

İçimdə sərhəddim, sədd tumarlandı,

Gözümdə sevgilər, eşq xumarlandı.

İlahi, bu səsi, sən özün qoru.

Dərirəm

Mən dərs demirəm ki, varıb quzeyə,

Bənövşə dərirəm, nərgiz dərirəm.

Ürək ovxarlanıb çıxar yerindən,

Hər baxışdan bir sirr, bir iz dərirəm.

Dünya mənim üçün dan üzü kimi,

Çevrilmiş bərəmin yan üzü kimi,

Dodaq, lalələnmiş qan izi kimi,

Pətəkdə bal bilib, göz-göz dərirəm.

Ömür güzgülənmiş Aya dönübdü,

İlham da oxuna, yaya dönübdü,

Eşqim də oylanıb, oya dönübdü,

Hər sətir altına söz-söz dərirəm.

Cana bax, üzülüb, üzükdən keçər,

Astarından keçər, üzlükdən keçər,

Yağında piltətək, yüzlükdən keçər,

Hər şəri, kölgəni köz-köz dərirəm.

Mən dərs demirəm ki, varıb quzeyə,

Bənövşə dərirəm, nərgiz dərirəm.

Ürək ovxarlanıb çıxar yerindən,

Hər baxışdan bir sirr, bir iz dərirəm.

Tovuzda

Şah dünyamın sevincidi, qəmidi,

Yollarımın ağı varmış Tovuzda.

Sarı simdə şərqilərə varmışam,

Salamatı, sağı varmış Tovuzda.

Daş abidə, türbə məni çəkibdi,

Yaddan ağrı, zərbə məni çəkibdi,

Bu yaşımda hərbə məni çəkibdi,

Neçə şəhid dağı varmış Tovuzda.

Qayaları yürüş üstə köklənib,

Aran-dağı örüş üstə köklənib,

Bulaqları görüş üstə köklənib,

Neçə eşqin bağı varmış Tovuzda.

Qədimliyi Tanrı dağa varıbdı,

Yaddaşlara yığa-yığa, varıbdı,

Ömürlərə sığa-sığa varıbdı,

Bağlantısı, bağı varmış Tovuzda.

Bürünsəm də ilhamımın kürkünə,

Yön almışam yerin, göyün təkinə,

Köklənmişəm şeirimin kökünə,

Zirvələri, dağı varmış Tovuzda.

Dolanmışam hər döngəni, dalanı,

Görəməmişəm məni dərdə salanı,

Getdi daha, o günlərə yol hanı?

Solu varmış, sağı varmış Tovuzda.

Kirənində, Əsriyində iz ağlar,

Yekallarda, ocağımda köz ağlar,

Canım üstdə qırov tutmuş söz ağlar,

Balı varmış, yağı varmış, Tovuzda.

Şah dünyamın sevincidi, qəmidi,

Yollarımın ağı varmış Tovuzda.

Sarı simdə şərqilərə varmışam,

Salamatı, sağı varmış Tovuzda.

Naminə

Bəzən öz-özünə yolum uzanar,

Bir dostun naminə, üzün naminə.

Qoşulub gedərəm karvana bir az,

Qoşulub gedərəm, sözün naminə.

İçimdə həsrətim kiriyib qalar,

Cana bax, ad-sana yürüyüb qalar,

Hara gəldi məni, sürüyüb qalar,

Tək bircə inamın, izin naminə.

Gecələr alnıma yazılıb gedər,

Gündüzlər alnımdan pozulub gedər,

Yuxum da sulara yozulub gedər,

Bir sinəm dolusu, közün naminə.

Təkcə, dan üzündən keçib gələrəm,

Təkcə, yaddaşımdan köçüb gələrəm,

Zamanı ömrümlə ölçüb gələrəm,

Bir yazın naminə, gözün naminə.

Bir canın canımdan istisi keçər,

Bir canın canımdan tüstüsü keçər,

Köçər ürəyimə, istisi köçər,

Bir qaraqaşlının, gözün naminə.

Bəzən öz-özünə yolum uzanar,

Bir dostun naminə, üzün naminə.

Qoşulub gedərəm karvana bir az,

Qoşulub gedərəm, sözün naminə.

Nə var ki

Bir gözələ vurulmağa nə var ki,

Yarı yolda qırılmağa nə var ki,

Xəzan ağzı sovrulmağa nə var ki,

Korun-korun közərməyi biləsən.

Kərəminə, Dilqəminə min şükür,

Tel-tel olmuş, tilsiminə min şükür,

Miras sazın, gül siminə min şükür,

Mamır tutmuş, yüz örnəyi biləsən.

Ahın qalxa, düyünlənə dumana,

Nəyin varsa, səmasında sınana,

Ya dərvişə, ya dönəsən şamana,

Gül yerinə, söz dərməyi biləsən.

Sinən dola, körüklənə söz üstə,

Əzrayıldan vaxt umasan, dizüstə,

Nə gedəsən, nə qalasan üzüstə,

Zəmisində dərz örməyi biləsən.

Can verdikcə ölüm səni haqlaya,

Agah olub, bir əl səni saxlaya,

Sevgi dolu baxışları oxlaya,

Ox altından iz görməyi biləsən.

Sözlər

Qaçqının, köçkünün köçünə dönüb,

Yazılan şeirlər, deyilən sözlər.

Nə dağa, nə daşa dırmaşa bilmir,

Ağızda dolaşan, döyülən sözlər.

Dartılmış nəfəstək sıxır adamı,

Bilmirsən şəkərmi, dərdmi, qadamı?

Doğmadı özgəyə, baldı yadamı?

Aşağı-yuxarı öyülən sözlər.

Xəzan yarpağıtək alır üstünü,

Pozur əhvalını, pozur şəstini,

Üzə bax, dürtülür, gəzir yüz tini,

İki qat bükülüb, əyilən sözlər.

Ələyə gəlmir ki, ələnib keçə,

Acıya, – dadına, bələnib keçə,

Elə çiçəklənə, güllənib keçə,

Qınağa tutulan, söyülən sözlər.

Qaçqının, köçkünün yükünə dönüb,

Yazılan şeirlər, deyilən sözlər.

Nə dağa, nə daşa dırmaşa bilmir,

Ağızda dolaşan, döyülən sözlər.

Yaman havalanıb vallah bu adam...

Tanrım, çiçəklərə, gülə bağışla,

Kərəm qıl, diləyə-dilə bağışla.

Eli, elatı var, elə bağışla,

Yaman havalanıb vallah bu adam..

Axar sularından, bulaqdan keçir,

Tutub yaylımına, yaylaqdan keçir,

Sədamı, nədisə, qulaqdan keçir,-

Yaman havalanıb vallah bu adam...

Gecəsi, gündüzü şama çəkibdi,

Qanadlı quş olub səma çəkibdi,

Elə, yeni-yeni kama çəkibdi,

Yaman havalanıb vallah bu adam...

Hürlər, məlakələr toru varıymış,

Eşqinin zirvəsi, zoru varıymış,

Nə yaxşı, abırı, arı varıymış,

Yaman havalanıb vallah bu adam..

Gülöyşə narıdı dəni görünmür,

Yol gedir, yolunun tini görünmür,

Dağ aşıb, dağının çəni görünmür,

Yaman havalanıb vallah bu adam...

Düşüb dumanına karıxıb qalıb,

Qınında qovrulub, qarıxıb qalıb,

Hələ özündə döy, darıxıb qalıb,

Yaman havalanıb vallah bu adam...

Gözündə çəmənin şehi dolanar,

Elə, dan üzünün mehi dolanar,

Bir də için-için ahı dolanar,

Yaman havalanıb vallah bu adam..

Fəxri MÜSLÜM

525-ci qəzet.- 2015.- 7 mart.- S 28