Ağlımdakı son sən

Bu gün sən getmişdin,

Yanımda ola-ola,

Yerin boş qalmışdı.

Sanki bütün şəhər boşalmışdı,

Bir mən idim, bir də sənin yoxluğun,

Halbuki yaxınımdaydın.

Çoxluğun içində tənhalaşmaq,

Vidalaşmaq sevdiyinlə...

Aşmaq dənizləri,

Fikir körpüsü qurmaq

Və qalmaq tən ortasında.

Bu gün sən getmişdin,

Ağlımda sən,

Arzumda sən,

Dilimdə adın.

Bu gün

Böyük bir boşluq kimi yadımda qaldın.

- Qadın dediyin belədir gedişiylə

vurar adamı...

İçi mən olan,

Heçmi anlamadın bugünkü yadlığını

Uzaqlığını başa düşmədin?

Gecmi, tezmi oldu, bilmirəm, amma

Getdin, getmişdin

Yanımda ola-ola mən olmayan yerlərə.

Bəstəkar

Sən mənim həyatımda xarici not kimisən,

Başqa musiqilərdə, başqa nəğmələrdədir sənin yerin.

Saralmış ot kiminsən?

Torpağınmı? Bağbanınmı?

Səsin yetmir məni oxumağa,

Bəmi yumuşaq, nəqarəti zil mahnını,

Çığırmağa ehtiyac yox.

Bir uşaq daş atar gölməçəyə,

Nəğmənin son akkordudur o ...

Göz yaşını xatırladar

Gölməçədən gül ləçəyinə düşmüş

damlalar.

Öz başını aldadar

İnsan ...

Sən mənim həyatımda xarici not kimisən,

Otu saraldan payız.

Notu qaraldan bəstəkar,

Yuxulumu olmusan?

Orda bir ana ağlayır

Kim xətrinə dəymiş o mələyin,

Kim onu üzüb,

parçalayıb ürəyin?

Övladımı?

Orda bir ana ağlayır,

Bəlkə bir dərdi var.

Bəlkə canı ağrıyır,

Köməyə möhtac,

Qəlbi ac?

Orda bir ana ağlayır

Gözümü yolda onun?

Övladı harda onun?

Orda bir ana ağlayır,

Saçı dən-dən,

Başına qarmı yağmış,

Talemi qarğamış?

Orda bir ana ağlayır

Üzündən nur,

gözündən yaş axır.

Arabir qabar olmuş əllərinə,

Taqətdən düşmüş dizlərinə baxır,

Orda bir ana ağlayır.

Düşən hər damla

bir inci,

Üzündə dərdin naləsi,

Uzaq düşmüş sevinci,

Orda bir ana ağlayır.

Bir küncə qısılmış ana,

Gör hara atılmış ana...

Qocalar evinə ...

O ana bir vicdan aynası,

O ana hamımızın anası,

Orda...

Orda içi qan ağlayan

Gör nə qədər ana var!

..Ağlamasın analar,

Analar ağlamasın...!

Bu dəli yağışın...

Bu dəli yağışın

Hər damlası bir öpüş.

Ovuclarımla sevişərkən ,

Nəyə lazım bu dönüş.

Dünənimdə qaldın,

Aldın keçmişimi əlimdən

İzn verməm yenidən ...

Bu dəli yağışın səsi səni

Ağrıdar,

Ağladar .

Soyunarsan ,

Dayanarsan

Damla-damla günahlarını yumağa...

Su alar səni ,

Sulanar gözlərin.

Hayqırarsan içində,

Şimşəklər çaxar...

Guruldarsan bəlkə, amma

Durulmarsan.

Hər nə qədər yağsa belə,

Hər nə qədər yusa səni ,

Sonda səni boğar yağış.

Çirkabını görə-görə...

Utanarsan mənliyindən.

Bəzi ləkələr var ki, təzələnər,

Getməz heç vaxt

Bəzi "mələklər" kimi ...

Bəhruz NİFTƏLİYEV

525-ci qəzet.- 2015.- 7 may.- S.7.