Tanrı, yağış, mən...

Bu gecə sinəmi yağışa açdım,

Bu gecə dərdimi yağışa dedim.

Bir ürkək, bir odlu baxışa açdım,

Aparıb çatdırsın Tanrıya, dedim.

Hissimi, fikrini qoydum ortaya,

İmanımdan deyil, payımdan oldum.

Oxunmuş kitabın son varağını,

Çevirib günümdən, ayımdan oldum.

Bu gecə bir təzə nağıl başladım,

Gözlədim, Göylərdən alma düşmədi.

Saçlarım qabardı ağrılarımdan,

Ağrılar dünyanı dəyişdirmədi.

Əlimin altında könül dəftərim -

Bircə vərəqi də qaralanmadı.

Burdan ürəyimə Yerlə Göy qədər

Yol getdim, nə fayda, gedib çatmadım.

Bu gecə fikrimi yağışlar yudu,

Bu gecə ağlımı yağış apardı.

Hər şeyi bir odlu baxışdan umdum,

İnandım: Tanrıdan özgə yalandı.

Yenidən doğulacağam

Nə vaxtsa yenidən doğulacağam,

Təkrar gələcəyəm mən Yer üzünə.

Nə vaxtsa diksinib oyanacağam,

Mən od işığına, külək səsinə.

Budaqda tumurcuq çatlayan kimi,

Bir ömür yenidən başlayacaqdır.

Bir payız yağışı yağıb keçəcək.

Bir bahar yenidən qayıdacaqdır.

Sevgi dar ağacı- asılacağam.

Gözümün gözündən sən keçəcəksən.

İlahi ağrının, ilahi qəmin,

Şəklini üzümdən köçürəcəksən.

Yenə vədələşib görüşəcəyik,

Bayram eyləyəcək tanış küçələr.

Bu otel otağı, dar dayanacaq,

Bu köhnə skamya... sevinəcəklər.

Hardasa yoluma çıxan birisi

Mənə vurulacaq... yazıq olacaq.

Sənin uzaqlardan yazdığın məktub

Mənə çatmayacaq... hayıf olacaq.

Keçdiyim dağ başı, sıldırım qaya

Ağac kölgəsində əks olacağam.

Təkrar gələcəyəm mən Yer üzünə

Şahnaz, sənin üçün doğulacağam!..

Məni tanıdınmı...

Daş üstə yatdığım gecə,

Min il yol getdiyim gecə,

Gözündən itdiyim gecə,

Məni axtardınmı, Tanrım?

Qəmi könlümü oxşayan,

Taleyimi naxışlayan,

O gildir-gildir ağlayan

Ahı tanıdınmı Tanrım?

Yığış köç edək buradan,

Ağı ayıraq qaradan,

Söylə, anam mən sarıdan

Yenə nigaranmı,Tanrım?

Hardasa yalqızsan...

Qapıya çıxdığım vaxtdan,

Sevincdən titrəyib çəkdiyim ahdan...

Çox keçir...

Uçub xəyalımda qurduğum yuva

Yetmir harayıma udduğum hava...

Qan damır...

bir azca üz almış ağrılarımdan

gecələr asılıb yuxularımdan,

qaçıram tənhalıq qorxularımdan...

Çıxıram yollara... bəlkə rast olar

Qapımı nagahan döyən o adam.

Tutub əllərimdən köksünə sıxıb

“Sevirəm, sevirəm” söyləyən adam...

Elə o görkəmdə, o boz plaşda,

O dəli yağışda islanan adam...

Özü öz dərdindən usanan adam...

O üzü Tanrıya dayanan adam!...

Qarşımdan bir gəlin maşını keçir,

“Vağzalı” səsindən çırpınır ürək !

İçimi yandırır kösöv arzular,

Hardasa yalqızsan sən də mənimtək...

Yenə axşam düşür, qaralır hava

Evinə tələsir xoşbəxt adamlar.

Kimsə addım-addım izləyir məni,

Nəsə pıçıldayır bumbuz dodaqlar...

Sevgidən o yana

...Sevgidən o ya na nə axtarırsan,

Sevgidən o yana yol varmı yenə?..

Kimsə məhəbbətdən havalanıbdı,

Kim isə oturub dərs verir sənə...

Açılır qatbaqat sevda notları:

Burda qış fəsli də çiçəkləyibdi.

Burda oxunmayır yazdıqlarımız

Sözlər göz yaşıyla ləkələnibdi.

Biz yola çıxanda bilet almadıq,

Neçə kor baxışdan yayınıb gəldik.

Məhəbbət zor işdi, kişi işidi,

Biz də bu “yalana” aldanıb gəldik...

İlləri boşuna verməmişik ki,

Qaya ucaltmışıq, dağ bitirmişik.

Bütün sevgililəri cəm eyləyərək,

Haqqın hüzuruna saf gətirmişik...

Sevgidən o yana nə axtarırsan,

Sevgidən o yana yol varmı yenə?..

Kimsə məhəbbətdən havalanıbdı,

Kim isə oturub dərs verir sənə...

Şahnaz Şahin

525-ci qəzet.- 2016.- 2 aprel.- S.22