Dosta təsəlli əvəzi

Novruz Nəcəfoğluya

... Əzizlərindən biri dost intizarındaydı ki, başını qatsınlar, bir hovur da olsa, kədərini - dərdini unudub, bəlkə ovuna...

Təsəlli üçün söz tapmaq o dostlar üçün də asan idimi bəyəm? Dostlar da çıxmışdı az qala söz ovuna.

lll

Tabutu yerdən qaldıranda doğmalarından biri hiss etdi ki, tabut yaman ağırdır... On yeddi yaş nə idi ki?.. Tabuta çiyin verən o əzizi için-için qovrulmuşdu; yəqin ki, ömür payına qismət olmayan illərin ağırlığı da o tabuta qalaqlanıb....

lll

On yeddi yaşda bir qıza özü kimi utancaq bir oğlan bəlkə də əlləri əsə-əsə bir dəstə gül uzadacaqdı. Ancaq dəstə -dəstə güllər qara torpaq üstündə düzüldü...

lll

Səssiz-səmirsiz gəzib dolanan o qızcığaz, deyirlər ki, az qala barmaqları üstdə yeriyərmiş ki, səs çıxmasın... Ancaq bu gedişiylə nə yaman səs saldı, haray qopartdı?!

lll

Danışırlar ki, özündən xeyli sonralar dünyaya gəlmiş balaca qardaşı anasından çox onun qucağında böyüyüb. Eşidəndə qəlbim göynədi, gözlərim doldu; kim bilir, bəlkə də alın yazısı ürəyinə damıbmış: qismətinə ana olmaq payı düşməyəcəyini hiss etdiyindən, bacı sevgisi, bacı istəyi həm də ana məhəbbətinə çevrilib.

lll

Sanki bir dürr dənəsi idi ki, vardı - bir dürr dənə...

Ancaq... Ancaq tez də qeyb olub getdi o dürr dənə - Dürdanə...

Şabran

Aydın Tağıyev

525-ci qəzet.- 2016.- 2 aprel.- S.17