Köç

Gün keçir, aylar ötüşür,

Daha nə qalıb biçinə.

Həmyaşlarım bir-bir düşür,

Soyuq məzarın içinə.

Gəzdik, dolandıq cahanı,

Qurban etdik şirin canı,

Tərk edirik bu dünyanı,

Bədxahların nə vecinə?

Ağlar buluda tuş olum.

Qəmdən, kədərdən boşalım.

Son sətri yazıb qoşulum,

Həmyaşlarımın köçünə.

Saxla

Dilindəki bal sözü

Ata-anana saxla.

Qabındakı o suyu

Odda yanana saxla.

Dostun səni atanda,

Aralığı qatanda,

“Gəmin suda batanda”

Dərdi qanana saxla.

Hıçqır, boğ nəfəsini,

Duymasınlar səsini.

Ömrün pak sevgisini,

Eşqi duyana saxla.

Həyatın ağrısını,

Sözünün doğrusunu,

Qəlbinin duyğusunu,

Gözəl Sonana saxla!

Arzu

İlahi, dərd ağır şeydir,

Onu ancaq çəkənə ver.

Səbri, dözüb gözləməyi,

Torpağa dən əkənə ver.

Dadlı-şirin məhəbbəti,

Tər çiçəyi, təravəti.

İnsanlığı, ləyaqəti,

Qarşında diz çökənə ver.

İşıqlandır gəl bu yolu,

Qoy nurlansın sağı, solu.

Xoş sözünü ürək dolu.

Nur, bərəkət tökənə ver.

Haqqı danan düşsün oda,

İmkan vermə nankor yada.

Xoş günləri bu dünyada,

Bir qəlb evi tikənə ver!

Yaz gəldi

Yaz gəldi,

Meynələr ağladı.

Qətrə-qətrə,

Damcı-damcı.

Görəsən,

Kim ovudacaq

Bu kolu,

Bu ağacı?

Yaz gəldi,

Alçalar çiçəklədi

Qar kimi ağappaq,

Tər-təmiz.

Görəsən,

Bu xoş günlərdə

Sevinəcəkmi ürəyimiz?

Yaz gəldi,

Gəlişiylə

Səni saldı yadıma.

Görəsən,

Yetə biləcəyəmmi

Qəlbindəki

Arzuma, muradıma?..

Oyun

Sirr dolu bir ürəksən,

De bunları

Kimə açıb,

Kimə söyləyəcəksən?

Sahilsiz bir dənizsən,

Nə qədər uzanacaq,

Torpaqları udacaq,

Haranı fəth edəcəksən?

Dağ başında dumansan,

Çən olub

Dərələrə çökərək,

Nələri udacaqsan?

Sən həzin bir küləksən,

Gün gələcək,

Bu dünyadan

Çəkilib gedəcəksən...

Sən şirin bir nağılsan,

Duyuram insanları

Bu ömür yolunda

Hələ çox oynadacaqsan!

Ümid

Bu da bir ağrı,

Bu da bir ayrılıq.

Yaddaşımdan

Sözlər keçir

Qırıq-qırıq.

Hələ pozulmayıb

Qum üstəki izlərin.

Hələ mənimlədir

Yalançı istəklərim.

...Ümidsiz bir insan

Oturub daş üstə.

Qəmli-qəmli

Baxır dənizə.

Sahildən uzaqlaşan

Və dayanmadan üzən

Gəminizə...

Bir az da

Getmək istəyirəm,

Uzağa getmək.

O qərib məkanda,

O qərib yurdda,

Qalmaq istəyirəm,

Tək-tənha qalmaq.

Çəkilmək istəyirəm

Adamların içindən.

Bir körpə ağac olub

Bitmək istəyirəm

Bu kolların içində.

Nə vaxt böyüyərəm,

Nə vaxt boy ataram

Heç kimsə bilməz

Bilirəm,

Arxamca, dalımca

Səndən başqa

Bir kimsə gəlməz.

Bu mənim bəxtimdir,

Bəd taleyimdir.

Bu başım,

Bu gözüm,

Bu da əlimdir.

Qorxma.

Nə qədər diriyəm

Yapış əlimdən.

Bu bəd taleyimdən

Gəl qoru məni,

Gəl qopar məni.

İstədiyin məkana

Gəl apar məni,

Heç olmasa,

Qoy bir az da

İnsan kimi yaşayım!

Atasızlıq ağrısı

Uşaqlığımdan

Bir neçə an qalıb içimdə.

Onları duyan gəzirəm,

Həmin ölçüdə, biçimdə.

Xoşbəxt idim

On yaşına kimi.

Həmin gün.

Həmin saatda

Atam köçdü həyatdan.

Ətrafımda

anam, qardaşım, bacım,

ancaq

tükənmədi ağrı-acım.

Təkləndim,

Tək qaldım.

Tez-tez xəyala daldım.

İndi 62-nin içindəyəm,

Yenə də

Atasızlıq ağrısı

Sazaq kimi dolaşır içimdə.

Elə həmin ölçüdə,

Həmin biçimdə.

Son nəfəs

İçimdə bir

Yalqızlıq var.

Didir məni

Yeyir məni.

Canımda bir

Halsızlıq var

Ağrılar incidir məni.

Tabım yoxdur

Çatım sənə,

Güc istəyəm.

Elə bil ki,

Can üstəyəm

Bir quru nəfəsim qalıb

Bir də,

Bir də,

Boğazımdan

Çıxmayan,

Çıxa bilməyən,

Qırıq-qırıq,

Xırıltılı səsim qalıb.

Ələddin ƏZİMLİ

525-ci qəzet.- 2016.- 9 aprel.- S.23