Elçin Hüseynbəyli - necə varsa...

Dekabrın bu soyuq qış günlərində lap təsadüfən yadıma düşdü ki, oxucuları üçün tanınmış yazıçı-dramaturq, publisist, şəxsən tanış olub yaxından tanıyan, oturub duran dostların isə istəkli, sədaqətli-etibarlı həmdəmi, süfrələri açılanda həmişə yeri başda gözlənilən Elçin Hüseynbəylinin 55 yaşı tamam olur.

Bu əziz, yadda qalan günlərində Elçin Hüseynbəylidən söz açmaq üçün ürəyim dolu olsa da, sözümü uzatmayıb bu kiçik yazımın sonunda deyəcəyim ürək arzumu elə bəri başdan dilə gətirirəm: Ömür Tanrı qismətidir, gün o gün olsun ki, Elçin qardaşımızın yaşının üstünə bir 55 il də gəlsin!

Elçin Hüseynbəylinin zəngin yaradıcılığından - bir-birindən maraqlı hekayələrindən, povestlərindən, romanlarından, dram əsərlərindən, publisist yazılarından qabaq şəxsən özü ilə tanış olmuşam.

O ilk tanışlığımızı Elçin Hüseynbəyli yazılarından birində belə qələmə alıb: "...Qələm qardaşımızı ilk dəfə Ələkbər Salahzadənin küçücük bağında görmüşəm. Bizə qonşuydular. Mən Orxan Hüseynbəyli ilə futboldan qayıdırdım. Gördüm ki, bağdan tüstü qalxır, qapısı da açıqdır. "Bir bura dönək" - dedim. Bağın alçaq və dar qapısından sivişib içəri keçdik. Ələkbər müəllim çölçülük həyatına uyğun süfrə açmışdı, süfrənin başında qarayanız, çəlimsiz bir adam oturmuşdu.

Tanış olduq: Aydın Tağıyev. Onun adını öncələr də eşitmişdim, yazılarına rast gəlmişdim, amma ilk dəfə üz-üzə oturduq.

Bu hadisəni təsadüfən danışmadım. Aydın müəllim bu faktı xatırlayır və dərhal Orxanı soruşur: "Orxan balamız necədir?". Aradan on ilə qədər vaxt keçib. Amma onun yadındadır".

Bəli, mənimsə o da yadımdadır ki, gərək ki, onda 2002-ci ilin isti bir yay günü idi. Süfrəmiz kasıbın olanından bol idi. Hətta qıraqda manqalımız da tüstülənirdi. Ancaq... Ancaq stolun üstündəki şüşə yarımçıq idi. Və gələn qonağın, düşmən gözünə bıçaq, hündür boy-buxununa, cüssəli vücuduna baxa-baxa ilk əvvəl burasını fikirləşdim ki, yayın bu istisində isti yerimdən olub uzaqda olmasa da "şüşə" ardınca getməli olacağam.

Gələn qonaq ev sahibi ilə - əziz dostum, böyük qardaş bildiyim gözəl sənətkarımız Ələkbər Salahzadə ilə ixtilatda idi və mən də süfrə üstünə gəlib çıxan, ancaq süfrənin üstündəkilərə gözünün ucu ilə də baxmayan 5-6 yaşlı oğlanın qabağına ən yaxşı tikələri çəkir, "iy uşağı tutar" deyə qayğılanıb bu gözü tox oğlanı sidq-ürəklə süfrənin üstündəki təamlardan dadmağa çalışırdı.

Demə, oğlanın atasının başı söhbətə nə qədər qarışsa da, uşaqlara qarşı elə hər birimizin bu təbii davranışım gözündən qaçmırmış...

Bir ata kimi Elçin Hüseynbəylinin mənə qarşı rəğbəti bəlkə də elə o vaxt yarandı.

Və... gələn qonağın badəsini dolduranda o içkidən qəti imtina etdi ki, badə ilə yoldaşlıqdan qurtarmışam. İndi açıq etiraf edim ki, elə o məqamda gələn qonağa da mənim rəğbətim oyandı - gələn qonaq məni isti yerimdən eləmək əziyyətindən qurtarmışdı...

Elçin sonralar sözünün üstündə durmayıb badə ilə yoldaşlığını davam etdirdi və elə o illərdən Elçin Hüseynbəyli ilə ilk əvvəl yoldaşlığımız, sonralar da səmimi dostluğumuz başladı.

Elçin Hüseynbəyli Azərbaycanımızın hər bir bölgəsində sevilən, tanınan yazıçıdır. Elə təbii ki, təkcə doğulub böyüdüyü Qarabağ torpağı deyil, Muğan da, Mil də, Şirvan da, Talıstan da Elçin Hüseynbəyliyə əzizdir, doğmadır. Ancaq mən qətiyyətlə deyirəm ki, Elçin Hüseynbəylini qədim Şirvanın qədim Şabran torpağında bəlkə də daha çox tanıyırlar. Təkcə ona görə yox ki, Elçin Hüseynbəylinin bir-birindən maraqlı layihələrindən olan ilk "İmza günü" hələ on il bundan qabaq bizim Şabran torpağında keçirildi. Elçin Hüseynbəyli indi də şabranlı qələm dostları ilə sıx şəxsi ünsiyyətdədir və onun şabranlı yazarların qayğıkeş dostu olmaqla yanaşı həm də gücü-imkanı daxilində hamisi olan tanınmış yazıçı-publisist Novruz Nəcəfoğlu ilə də şəxsi münasibətləri, təmənnasız dostluğu onu bizim bölgəyə daha da doğmalaşdırıb. Elə buna görə də Elçin Hüseynbəylini yerliçilikdən uzaq olsa da, şabranlılar onu özlərinə fəxr etdikləri, qürur duyduqları bir həmyerliləri bilirlər.

Elçin Hüseynbəyli də öz "həmyerliləri"nə - şabranlılara borclu qalmayıb. Neçə illərdir ki, hər il Şabranda keçirilən bütün ədəbi-ictimai tədbirlərdə iştirak etməklə kifayətlənməyib, o tədbirlərin yüksək səviyyədə keçirilməsində qol götürüb ortaya girib. Elə buna görə də artıq on ilə yaxın bizim Şabranda keçirilən Xaqani Poeziya günləri gələn ildən respublika səviyyəsində keçiriləcək və AYB-nin qərarı ilə Elçin Hüseynbəyli də bu Poeziya günlərini keçirəcək komissiyanın sədridir.

Bunlar öz yerində, Elçin Hüseynbəyli hər dəfə Şabrana gələndə, onun yurd yeri baş qalmış kəndlərini ziyarət edəndə yol yoldaşı Novruz Nəcəfoğlu kimi qəmə-kədərə bürünür, öz təəssüratlarını sonralar sözə çevirib mətbuatda çap etdirir.

400 il bundan qabaq məşhur türk səyyahı Övliya Çələbinin Azərbaycana səfəri ilə bağlı onun izi ilə Azərbycana gəlmiş tanınmış türk yazıçısı, tanışlıqdan sonra dostumuza çevrilən İmdad Afşarın Şabrana səfərində Elçin Hüseynbəyli müşaiyət edirdi. Və İmdad bəy də Azərbaycana səfərindən sonra Türkiyədə çap etdirdiyi kitabda bizim Şabranın tarixindən, həm də burada tanış olduğu qələm dostları - Novruz Nəcəfoğlu və bu sətirlərin müəllifi haqqında öz xoş sözlərini dilə gətirmişdi.

Mən bu ürək sözlərimdə E.Hüseynbəylinin yaradıcılığı haqqında söz açmadım. Bu, ayrıca, səhifələrə sığmayan bir yazı olardı. Ancaq mən irili-xırdalı bütün əsərlərində, hekayələrində, povestlərində, romanlarında, eləcə də səhnə əsərlərində, publisist yazılarında elə Elçin Hüseynbəylinin özünü görürəm: səmimi, ürəyi açıq, yarı hənək-yarı gerçək sözü üzə düz deyən, söz-söhbətdə heç bir təfərrüatı unutmayan, bəzən şux zarafatı ilə aranı qızışdırmağa çalışan etibarlı bir dost və yazıçı! Bir ara tutduğu vəzifə də onun dostlarına sədaqətini sübut etmək üçün, demə, bir vasitə imiş və Elçin Hüseynbəyli həmişə bütün sınaqlardan sədaqətlə çıxdığı kimi vəzifə sınağından da üzü ağ çıxdı. Baş redaktor tələbkarlığı ilə "Ulduz" jurnalında, "Ədəbiyyat" qəzetində şabranlı yazarlara diqqət və qayğı ilə yanaşdı.

Sonda əziz qələm dostumu hələ ki, oxuduğum sonuncu əsəri - "İki od arasında" romanına görə təbrik edirəm. Görkəmli alimimiz Nizami Cəfərovun bu roman haqqında ürək genişliyi ilə yazdığı o səmimi sözlərdən sonra nə deyə bilərəm?

E.Hüseynbəyli yazır: "Qələm dostum Novruz Nəcəfoğlunu bir neçə ildir ki, tanıyıram. Bizi yazıçı dostum Aydın Tağıyev tanış edib. Və xatirələrimizin böyük bir hissəsi də Aydınlı günlərlə bağlıdır. Heç nə onsuz ötüşməz. Xatirələr yaxşı insanlar, dostlarla zəngindir. O xatirələrin usta yazarlarından biri də Novruz Nəcəfoğludur".

Açığı Elçinlə bizim ikilikdə də məxsusi xatirələrimiz var və hörmətli qələm dostumuz N.Nəcəfoğlu "Nağıl adam" romanında bu xatirələrdən bəzilərini incə, zərif yumorla qələmə alıb.

Yaşca ondan nə az, nə çox - təxminən 10 yaş böyül olsam da həmyaşıdım, həmtayım kimi oturub dura bilərəm. Müştərək xatirələrin həmmüəllifi ola bilərəm. Elçini hər halda mən belə tanıyıram.

Aydın TAĞIYEV

Şabran

525-ci qəzet.- 2016.- 23 dekabr.- S.4.