VƏTƏN

 

Məndən sənə,

Səndən ona

Uzanan qollardı,

Vətən!

Məndən, səndən,

Ondan sonra yaşayacaq

Yoldu Vətən!

Gəldi, getdi

İgidlərim, ərənlərim.

Hey boşaldı, doldu

Vətən!

Sərhəd bilməz

Quşlar kimi

gah yaz, gah da

qışlar kimi

əbədidir...

Uçar Təbriz,

Dərbənd sarı.

Bu Borçalı,

Bu da Göyçə

Qarabağda dərdim

Sarı...

Sarı-sarı tarlaları,

Yaşıl-yaşıl bostanları,

Nəhayətsiz ostanları

Bərbəzəkli ormanları

Vaxtsız soldu...

Vətən, Vətən...

Yollar  çəkdik,

Dağlar boyu.

Körpü saldıq

Namərd keçdi.

Unutmadıq

Neçə soyu,

Neçə boyu.

Vətən, Vətən...

Anam  getdi,

atam getdi.

Dərd içində yandım,

yandım...

Torpağımı yağı çaldı

Diri ikən

ömür getdi...

Məlul, məlul dolanıram.

Yoxdu kölgəm,

izim mənim.

Tanıdınmı?

Mən ki, ruham.

Axı yoxdu

üzüm mənim.

Ancaq qəlbim,

Duyğularım

Hey yanacaq, yaxılacaq

Sənin üçün,

onun üçün,

Bizim üçün...

Vətən, Vətən...

 

QARABAĞDA

 

Bu nəğmələr, bəstələr,

Qəlb yaxan şikəstələr,

Eh daha nələr, nələr

Qəribdi Qarabağda.

 

Yol gözləyən elləri,

Nəğmə deyən dilləri,

O bənövşə telləri

Səribdi Qarabağda.

 

Bir igid inadını,

Bu ellər öz adını,

O qartal qanadını

Gəribdi Qarabağda.

 

MƏNİM XIZIM

 

(nəğmə)

 

Başın üstə ulu Dubrar,

Ayağını Xəzər yuyar,

Hər gözəlin nazlı Nigar,

Anam, atam, oğlum, qızım -

Mənim Xızım.

 

Cəfər, Müşfiq şöhrət tacın,

Cabir oğlun, Zeynəb bacın,

Neçə-neçə ağrın-acın,

Anam, atam, oğlum, qızım -

Mənim Xızım.

 

Güneylərin yazdı, yaydı,

O kükrəyən Ataçaydı.

Hər dalğası hay-haraydı,

Anam, atam, oğlum, qızım -

Mənim Xızım.

 

ANA

 

Sənsiz bu yerlərə yenə gəldim,

Hələ gələcəyəm... canımda can var.

Hələ döyünəsi qəmli ürəyim,

Hələ sənsiz mənə zindan cahan var.

 

Oğlumun, qızımın təəssüf dolu

Qara gözlərində mərhəmətə bax.

İllər hər yaranı sağaltsa belə,

Sağalmaz yaram da, bu hikmətə bax.

 

Zaman da, məkan da ayırdı bizi,

Qalmışam aranla, dağ arasında.

Gəzirəm sən gəzən cığırı, izi,

Hələ çəmənlə bağ arasında...

 

lll

 

Anasız bir ömür heçdi, hədərdi,

Anasız bir ömür qəmdi, kədərdi.

Anasız bir ömür tale, qədərdi,

Qoruyaq anaları...

 

Yuxusu çəkilmiş gözdü analar,

Bir şirin nəğmədi, sözdü analar,

Neçə nazımıza dözdü analar,

Qoruyaq anaları...

 

Qəmli bayatıdı, şirin nağıldı,

Ürəkdə abidə, başda ağıldı.

O getdi nəğməli dünyam dağıldı,

Qoruyaq anaları...

 

Başımın üstündə hey çaxar şimşək,

Onsuz dünyam viran, dözməyir ürək,

Dili dualıdı, özüsə kövrək,

Qoruyaq anaları...

 

lll

 

Min ildir yol gəlirəm,

Mənzilə çatmamışam.

bir dost, bir həmdəm

Arayıb, tapmamışam.

 

Cismim dərdə aşiyan,

Ruhum göylərə uçdu.

Mənzilim göy, kəhkəşan,

Yolum eniş-yoxuşdu...

 

Mən dağlar övladıyam,

Anam dağ, atam zirvə.

Heç əbədi deyil,

Ömür yol gedir hələ...

 

Sanma dağ-daş əbədi,

Hər şey ürəkaçandı.

Sənə doğru, ilahi,

Yol gəlirəm haçandı...

 

Könül qırıq, ruh xəstə,

Sanki axır-zamandır.

Vaxt ötür asta-asta,

Dövran yaman dövrandır...

 

lll

 

Ömrüm ömürlərə calandı, getdi,

Yad-yalan odumda qalandı, getdi,

Beləcə bir ömür talandı, getdi,

Daha umarsan dünyadan, könül?

 

Sən görən zirvələr ucadan-uca,

Çatmaz neçə ömür düysəm uc-uca.

Kimdi qiymət verən mənəvi borca,

Daha umarsan dünyadan, könül?

 

Ağıllı ötürür bir-bir ayları,

Dəli vurub keçir coşqun çayları.

Qiymətə mindirdik ağlı zayları,

Daha umarsan dünyadan, könül?

 

Bir ömür verilib, vallah, hərəyə,

Gözləmə o dağı durub yeriyə...

O yaz bəlkə döndü bir gün geriyə,

Daha umarsan dünyadan, könül?

 

Dinsəm deyəcəklər, dinmə qonaqsan,

Dünya, çoxuna yay, mənə sazaqsan.

Yol çəkən gözlərim, yoldan uzaqsan,

Daha umarsan dünyadan, könül?

 

Eləcə mavidir o göy, o dəniz,

Hələ sayrışır o uzaq yıldız.

İlahi, beləcə kirimiş, yalqız

Daha umarsan dünyadan, könül?

 

lll

 

Heç yadımdan çıxmadı,

O yaz, o qış, o bahar.

Sonuncu nəfəsədək

Yol gələcək arzular.

 

Solacaq o bağça-bağ,

Ağacdakı son yarpaq...

Hər şey bəyaz, ağappaq

Yol gələcək arzular.

 

Çıxacaq mənvərindən,

Bu yer, bu göy, kainat.

Adiləşəcək dünya,

Adiləşəcək həyat.

 

Təptəzə sevgilər

Olacaq bir az boyat.

Yol gələcək arzular,

Yol gələcək arzular.

 

BİLMƏDİM

 

Min illərin qoxusunu,

Ata bilmədim, bilmədim.

Yuxularım quş yuxusu,

Yata bilmədim, bilmədim.

 

Yer gizlədi igidləri,

Hər biri bir dünya idi.

Dəli könül, ağla, kiri,

Taleyə bata bilmədim.

 

Fələk necə yazdı, pozdu

Bilmədim ki, qışdı, yazdı.

Sabaha inamım azdı,

O dağa çata bilmədim.

 

Ömrümün mənası budur,

Zaman hər şeyi doldurur.

Dəli şeytan, uzaqda dur,

Günaha bata bilmədim.

 

Yol gedirəm yorğun-arğın,

Öndə dağlar, mənzil uzun.

O illər qar, boran, çovğun,

Gəldim həyata, bilmədim.

 

Neynim saçımda qırovu,

Ağlım qəlbimin girovu.

Ucuz alıb sözü-sovu,

Mən baha sata bilmədim.

 

Qadağalar yerli-yersiz,

Keçmədi ömrümdən izsiz.

Sevgimi duyğusuz, hissiz,

Odlara ata bilmədim.

 

lll

 

Kəsilməyə başım yox,

Sınmağa qol-qanadım.

Bir dövrə düşmüşəm ki,

Yaddan çıxıbdı adım.

 

Yuxum çəkilib ərşə,

Bu təlaş, əndişə?

Saldılar dilə-dişə

Dost oldu mənə yadım.

 

Yurdum paradı, neylim,

Elim darandı, neylim,

Çəkdiyim əzablardan

Dağım arandı, neylim?

 

Gözümün yaşına bax,

Bağrımın daşına bax,

Yad qazanda qaynayan

Elimin aşına bax...

 

Ofelya BABAYEVA

525-ci qəzet.- 2016.- 21 may.- S.19