ON İLDİ GÖZÜMDƏN QAÇQINDI GÜLÜŞ

On ildi həsrətəm bir şirin sözə,

On ildi gözümdən qaçqındı gülüş.

Başına dolanım, ay elim-obam,

Qoynunda nə qədər bəxtəvərəmmiş.

Üz tutub qaçmışam yataqxanaya,

Qaçqın gülüşümün düşüb dalınca.

Burda mənim kimi didərginlər çox

Ağlaram-gülərəm birgə doyunca...

Daşların içindən sıyrılıb çıxdım

Arxada buraxdım bəd olanları.

Min dərdin içində bu nurlu, bu saf

Bağrıma basmışam gül adamları.

İSTƏYİRƏM BİR GÜL AÇSIN PƏNCƏRƏMDƏ

...On ildi evimin divarları saralıb

istəyirəm ağarsın

ağarmır...

İstəyirəm bir gül açsın pəncərəmdə,

bir quş oxusun...

Nə çiçək açır,

nə də quş oxuyur

Axırda özüm dönüb çiçək,

quş olmaq istəyirəm

amma sındırırlar qanadlarımı

belə işıqsız komada uçmaq olmur!

DÜNYA DUYMAYANLARIN

Qovğalarda özümü

Yorduğum əbəsimiş.

Axır bunu anladım

Bələkdə kəfənimiş.

Kim ki, ona bənzədi

Dünya onun qardaşı.

Dünya duymayanların,

Dünya qaradaşların.

Olum-ölüm birdisə

Dünyadan əli üzdüm.

Yaşamaq yasaq ikən

Ölümü əzizlədim.

BİR GÖZƏL TÜRKÜ ARADIM

Bir gözəl türkü aradım

Bayaqdan, bula bilmədim.

O türkünün naləsində

Saçımı yola bilmədim...

Dedim, məni məndən alar

Dünyayla saxlar aramı.

Könlüm yenə qan eylədi

Bir türkü bağlar yaramı.

O türkünün qanadında

Min acı mənə neyləyər?

Haqq gəzərəm boz çöllərdə

Bir türkü haqqı söyləyər.

TAPAR, BULAR FƏLƏK MƏNİ

Ruhumu çəkib aparar

Qaralayar fələk məni.

Bir yaramı sarımamış

Yaralayar fələk məni.

Mən ki haqq aşiqi oldum,

Yolum tutqun sevda yolu.

Gözümdə yaş dolu-dolu

Əsir alar fələk məni.

Başımda tufan havası,

Nədir könlümün qovğası?

Dağılsa da, yurd-yuvası

Tapar, bular fələk məni.

HƏYAT ADLI QADIN

...Rəngi-ruhu solğun,

o kədərli qadının

Hər gün Həyat adlı

bir qadın gəlib-keçər

yanından gülə-gülə...

BİR KƏLMƏ ÇAY

...Hərdən hər şey sözə dönür

dilində

Bir də gördün çaşıb deyir:

"Ay uşaqlar, icazə verin,

Bir kəlmə çay süzüm özümə..."

YASƏMƏN AÇANDA

Yasəmən açanda doğulub

bəlkə ona görə

gözləri bah alı maşınlara, villalara yox,

xırdaca çöl çiçəklərinə ilişib qalır,

başını qaldıranda da

göy üzü gözlərini çəkib aparır...

ƏN BÖYÜK ACI

Sənin üçün yaşamaq,

Sənin üçün dözmək hər əzaba,

hər müsibətə

Sənsizlik ən böyük acı

Sən olmadan günəş doğmaz ki...

Mina RƏŞİD

525-ci qəzet.- 2016.- 26 may.- S.7