GÖZLƏRİMDƏN
BOYLANIR
Duman çökür zirvə boyu, şiş boyu,
Kəhər atlar, göy ürgələr köç boyu.
Ağ bulaqlar axıb gedir döş boyu,
Anam Şuşa gözlərimdən boylanır.
Mamırlanıb qaya üstü, daş altı,
Duman alıb
kirpiyimi qaş altı.
Yaddaşımda qəhqəh çəkir
Daşaltı,
Anam Şuşa gözlərimdən
boylanır.
Nə atdılar, başım üstə ələndi,
Səhərlərim axşamıma bələndi.
Bir üzü qız, bir üzü də gəlindi,
Anam Şuşa gözlərimdən
boylanır.
Bu dağ-dərə həsrətimə
yad gəlir,
Nəfəsimdən alov çıxır, od gəlir.
İllər keçir, adım
üstə ad gəlir,
Anam Şuşa gözlərimdən
boylanır.
Göy qaralır, şimşək
olub çaxıram,
Yağış gəlir, selə dönüb axıram.
Hansı
dağa, hansı daşa baxıram,
Anam Şuşa gözlərimdən
boylanır.
Bir şəhərdi, şəhərlərin
məbədi,
Qalanları bənzəyişi, mabədi.
Bir adı var, Şuşa adı-əbədi,
Anam Şuşa gözlərimdən
boylanır,
Anam Şuşa gözlərimdən
boylanır.
Lahıc-Babadağ yolları
16.08.2015
O
KÖHNƏ KİŞİLƏR
Bu mövzuya Məmməd
Aslanın təkidi ilə qayıtdım.
O köhnə kişilər
çıxıb gediblər,
O köhnə kişilər
yoxalıb indi.
Hər biri bir ulduz
- axıb gediblər,
Gədələr-güdələr çoxalıb indi.
Çoxalıb gədələr göbələk
kimi,
Elə bil göylərdən gədə
tökülür.
Hərəsi özündən bir
fələk kimi. . .
Danışır, ağzından hədə
tökülür.
Gözümdə sayrışır köhnə
kişilər,
Hər biri bir işıq - saçılıb gedir.
Cavanlar əlində düyünlü
işlər,
Köhnələr əlində açılıb
gedir.
O buna arxaydı, bu ona arxa,
Hər biri bir qeyrət
misalı idi.
Ölərdi istidən, açmazdı
yaxa,
Yaxalar bir abır timsalı idi.
Baxmazdı bir kimsə ötən yaşına,
Kimsəsiz həyətlər çəpərlənərdi.
Sığal çəkərdilər yetim başına,
Yetimlər sığaldan təpərlənərdi.
Hiyləni, kələyi unamazdılar,
Mizan - tərəziydi
iti gözləri.
Nə qələm, nə kağız tanımazdılar,
Qanundan ötəydi kişi
sözləri.
O köhnə kişilər
yoxalıb indi,
O köhnə kişilər
çıxıb gediblər.
Gədələr - güdələr çoxalıb
indi,
Köhnələr ulduzdu - axıb gediblər.
Mən ki danışmıram indikilərdən,
Hazırıq şeytanın gülləsi
üçün.
Elə iyrənmişəm dindikilərdən,
Ölürəm bir kişi
şilləsi üçün.
27.05.2015
GEDƏNDƏ...
İnsan
işıqlanır ölümqabağı,
Saralmış çöhrəsi elə
nurlanır...
Güllənir bənizi, yoxalır
ahı,
Baxırsan, elə bil bir
çıraq yanır.
Bu nurun sirri nə,
möcüzəsi nə,
Xəyallar yerimdən qoparır məni.
Vardıqca bu sirrin möcüzəsinə
Cavabsız suallar aparır məni.
Qaraya-quraya biz ki dözürük,
Çirkaba, çamura daim hazırıq.
İşıqlı olana ağız büzürük,
İşıqlı olana quyu qazırıq.
Kölgələr gəzirik ağlığımızda,
Kölgəli həyatdan heç bezmirik də.
İşığa dönmürük
sağlığımızda,
İşığa dönməyə tələsmirik
də.
Vaxt olur, fil yükü
daşıyırıq biz,
Ölümü həmişə uzaq sanırıq.
Qaralı
bir ömür yaşayırıq biz,
Gedəndə biz ancaq işıqlanırıq.
20.10.2015
GÜL
ŞƏKLİNDƏ
Yaxşının qəbri də çiçək bitirər,
Ləçəyi zərifcə-tül şəklində.
Kimlər
ki, qəlbində sevgi gətirər,
Görər yaxşıları gül
şəklində.
05.09.2015
AĞA
OCAĞI
Seyid Yusif ağanın ruhuna
Bəlkə də yüz dəfə gəlmişəm
bura,
Bu ocaq könlümə
çıraq kimidi.
Zərrəcə xeyri yox inamsızlara,
İnamsız, imandan qıraq kimidi.
Ruhuna layladı Arazın səsi,
Bu həyət həmişə
bahar qoxuyur.
Kəsilmir quşların burda
nəğməsi,
Torağay susanda bülbül oxuyur.
Allaha tez çatır burda sənalar,
Kərəmlər duaya bürünüb gəlir.
Allahı,
bəndəni tanımayanlar
Bura dizin-dizin
sürünüb gəlir.
Dərd
məni ikiqat əyib-bükəndə
Vaxt kimi daralıb sıxılıram
mən.
Şeytanlar üstümə hücum
çəkəndə
Gəlib bu ocağa sığınıram
mən.
Yaxın
da gəlməyir şeytanlar bura,
Adlaya bilməyir
çəpərdən bəri.
Bura bir adadır sığınanlara
Allahın cızdığı o həddən
bəri.
Getməyə tələsmir burda
yaz-bahar,
Bu həyət beləcə
mirasdı bizə.
Qıraqdan o axan dolu arx ki var,
Dəli Kürdü bizə, Arazdı bizə.
Sözümü haqq bilən bilir haqlıyam,
Məni
kimlər duya, kimlər sevinə...
Mən ki bu ocağa
belə bağlıyam,
Elə bil gəlirəm Allah evinə.
03.03.2016
lll
Bir kaman simitək az sızla,
zarı,
Çəkdirən çəkdirir hey zilə
səni.
Sən ki unudursan yaxşılıqları,
Hamı da unudur, bax,
belə səni.
17.03.2016
lll
Doğma
bildim yadımı,
Əymədim, əyilmədim.
Uca tutdum adımı,
Əyilən deyilmədim.
06.05.2016
YAŞIMDAN
UTANIRAM
“Mənə yüz
il ömür arzulamayın”.
Vahid Əziz
Daha utanıram mən öz yaşımdan,
Yanımda görmürəm bir tay-tuşumu.
Sırsıra sallanıb kiprik-qaşımdan,
Yaman aparıbdı
illər huşumu.
Harasa getməyim yadımdan çıxır,
Qırılır xatirəm çürük
sap kimi.
Gəncliyim uzaqdan boylanır,
baxır,
Yuyur qocalığım
xəcalətimi.
Hər sözüm bir cürə gülüş
doğurur,
İrişmə, gülüşmə qəpiyə dönür.
Yaddaşım dumana düşür,
boğulur,
Xatirəm sularda köpüyə dönür.
Heç
sözüm qalmayır
güləyənlərə,
Bir sözü
bəlkə də min
yol deyirəm.
Bir dəfə yaxşılıq
eləyənlərə
Hər dəfə
görəndə sağ
ol deyirəm.
Yay gəlir, özümdən
söhbət yayıram,
Elə bil sıldırım dağdan
enirəm.
Payızda günləri bir-bir
sayıram,
Hər qışdan
çıxanda heyrətlənirəm.
Əllərim titrəyir son yarpaq
kimi,
Baxıram, ayrı cür ad gəlir mənə.
Tanıya
bilmirəm gördüklərimi,
Tanıya bilmirəm - yad gəlir mənə.
Deyirəm illərə yumaq
olunca,
Arzuya, diləyə
yetmək yaxşıdı.
Qalıb
bu dünyaya yamaq olunca,
Dünyadan vaxtında getmək yaxşıdı.
Ağaran
zirvəni mən necə danım,
Sırsıra sallanır kiprik-qaşımdan.
Məni
bağışlasın qoy
yaradanım,
Daha utanıram
mən bu yaşımdan.
28.04.2016
DAHA
GETMƏK VAXTIDI
Yatan yatıb, oyaq yox,
Gedən gedib, dayaq yox.
Ürək çəkir, ayaq
yox,
Daha getmək
vaxtıdı.
Otururuq
- yatırıq,
Toz-dumana batırıq.
Qalıb
nəyə çatırıq?-
Daha getmək
vaxtıdı.
Unuduruq hər sözü,
Çeynəyirik bir sözü,
Yaratmırıq tər sözü,
Daha getmək
vaxtıdı.
Gərək elə solaqmı,
İyə yumaq olaqmı?
Qiyamətə qalaqmı?
Daha getmək
vaxtıdı.
Gedən
gedir, gələn yox,
Güldürən yox, gülən yox.
Bu nə dünya, bilən yox,
Daha getmək
vaxtıdı.
Göz sulanır, yaş qalır,
Huş dağılır,
baş qalır.
Baş da elə boş
qalır,
Daha getmək
vaxtıdı.
Günəş doğur, dağ
aşır,
Əl uçunur,
göz çaşır.
Dünya
da xəyallaşır,
Daha getmək
vaxtıdı.
Çox
yalmana yatmışıq,
Yalmanda ox atmışıq.
Qardaş,
yüzə çatmışıq,
Daha getmək vaxtıdı,
Daha getmək
vaxtıdı.
29.04.2016
QƏZƏL
O qədər var görmüşəm,
əlimdə, bax, kiri qalıb,
Kir olanı dərk etməyən
bir o qədər geri qalıb.
Çəkmişəm bəs qədəri ağlı gödək tənəsini,
Demişəm ötüb keçər,
ötməyib heç,
yeri qalıb.
Bir yetimin bir uğuru
çox yandırıb
çoxlarını,
Gözləri heyrət yuvası
- zillənib hey,
iri qalıb.
Gah göyərib, gah qaralıb xəbis olan
ilmizalım,
Vücudu
çöpə dönüb,
bir sümük,
bir dəri qalıb.
Çoxunu az görənin daş əridər iştahası,
Azını çox bilənin gövhəri, zəri qalıb.
Əltutan əllərini kəsmə,
Cavad,
kimsədən heç,
Sən görən köhnələrin
qoy desinlər
biri qalıb.
17.04.2016
Cavad Zeynal
525-ci qəzet.- 2016.- 28 may.- S.23.