Rəssamlıq sənətimizin
Fərhadı
XALQ RƏSSAMI FƏRHAD XƏLİLOVUN 70 İLLİYİNƏ
Azərbaycan rəssamlıq sənəti
özünəməxsus inkişaf
yolu keçib. XX əsrin əvvəllərində
Azərbaycan rəssamları
dünyada baş verən mütərəqqi
cəhətlərdən yaradıcı
şəkildə bəhrələnməklə
ölkəmizin rəssamlıq
sənətini inkişaf
etdirməyə çalışırdılar.
Bu rəssamlardan biri də hələ sovetlər dönəmində özünün
orijinal yaradıcılıq
üslubu ilə fərqlənən və müasir sənət metodlarından bəhrələnməklə
cəlbedici sənət
nümunələri yaradan
Xalq rəssamı Fərhad Xəlilovdur.
Fərhad Qurban oğlu Xəlilov 1946-cı ildə,
tanınmış dövlət
xadimi Qurban Xəlilovun ailəsində
dünyaya göz açıb. O, lap kiçik yaşlarından rəsm çəkməyə, rəssamlıq
sənətinə maraq
göstərib. Bu faktı
F.Xəlilovun atası
öz xatirələrində
belə qeyd edib: "Hələ xeyli gənc yaşlarında Fərhadın
rəngli karandaşlarla
çəkdiyi təbiət
mənzərələri insanın
gözünü oxşar,
gözəlliyi ilə
hamını valeh edərdi". F.Xəlilov
ilk ixtisas təhsilini əvvəlcə Ə.Əzimzadə
adına Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Texnikumunda
(1961-1966), sonra Moskva Bədii Ali Sənaye Məktəbində (1966-1968), daha
sonra isə Mokva Poliqrafiya İnstitutunda (1969-1975) alıb.
1967-ci ildən yerli və beynəlxalq
əhəmiyyətli sərgilərin
fəal iştirakçısıdır.
1969-cu ildə SSRİ Rəssamlar İttifaqının
üzvüdür. Rəssamın əsərləri doğma
vətəni ilə yanaşı müxtəlif
ölkələrin muzey,
qalereya və şəxsi kolleksiyalarında
saxlanılır. İndiyədək rəssam bir çox xarici ölkələrdə yaradıcılıq
ezamiyyətlərində olub.
Ölkəmizlə yanaşı
(Bakı 1980, 2006), Rusiya
(Moskva 1973, 1976, 1985, 2001, 2008, 2012, 2016), Fransa (Paris 2000), Almaniya
(Berlin 2004), İngiltərə (London
2011), Gürcüstan Tbilisi 2016) və s. ölkələrdə
əsərlərindən ibarət
fərdi yaradıcılıq
sərgiləri uğurla
təşkil olunub. F.Xəlilov həmçinin, ictimai fəaliyyətlə də
məşğul olur.
O, 1987-ci ildən Azərbaycan
Rəssamlar İttifaqı
kimi nüfuzlu yaradıcılıq təşkilatının
sədridir.
F.Xəlilovun uğurlu yaradıcılıq
və ictimai fəaliyyəti dövlətimiz
tərəfindən yüksək
qiymətləndirilib. O, 2002-ci ildə
Xalq rəssamı fəxri adına,
2006-cı ildə 60 illik
yubileyi münasibəti
ilə "Şöhrət"
ordeninə,
bu il isə ölkə başçısının müvafiq
sərəncamı ilə
70 illik yubileyi ilə əlaqədar
"Şərəf" ordeninə
layiq görülüb.
Rəssam eyni zamanda 2000-ci ildə Fransanın "Şevalye"
ordeni ilə mükafatlandırılıb, Rusiya
Bədii Akademiyasının akademiki
(2008) seçilib, Rusiya Rəssamlıq Akademiyasının
gümüş (1987) və
qızıl (2012) medalları
ilə təltif olunub. Həmçinin F.Xəlilova bu il Roma Rəssamlıq
Akademiyasının fəxri
professoru adı verilib.
Adətən, rəssamın yaradıcılıq
aləminə nəzər
yetirdikdə, onun hansı janrda və hansı üslubda işləmiş
olduğunu müəyyən
etməyə çalışırsan. Amma yaradıcılığına
bələd olduğumuz
F.Xəlilovun yaradıcılığında
bu istiqamətin müəyyən edilməsi
bir qədər çətindir. Bunu rəssamın
yaradıcılığa və
sənətə olan fərdi münasibəti kimi dəyərləndirmək
doğru olardı.
Rəssama görə janrın
və ya üslubun seçilməsi
o qədər də önəmli deyil. Əsas olan odur ki,
sən yaratmış
olduğun əsərinlə
nə demək istədiyini tamaşaçıya
hiss etdirə, çatdıra
biləsən.
F.Xəlilov indiyədək rəngkarlıq
və qrafika sahələrində bir çox yaddaqalan əsərlər yaradıb. Rəssamın
yaradıcılığını şərti olaraq iki dövrə bölmək olar: yaradıcılığının ilk vaxtlarından müstəqillik
illərinə qədər
olan dövr və müstəqillik illərindən sonrakı
dövr. F.Xəlilovun yaradıcılığında
mənzərə janrında
yaradılmış əsərlər
üstünlük təşkil
edir. Təbii ki, bu da rəssamın daha çox ilahinin qüdrəti ilə yaradılmış
təbiət gözəlliklərindən,
təbiətin füsunkar
guşələrindən ilhamlanaraq
diqqəti cəlb edən əsərlər yaratmasına səbəb olur. Rəssam təbiəti, xüsusən
də Abşeronu əsərlərində təsvir
etməkdən yorulmur.
O, artıq bir çox sənətşünaslar
tərəfindən qəbul
edilən "Abşeron
rəssamlıq məktəbi"nin tanınmış
nümayəndələrindən biridir.
F.Xəlilov Abşeronu, Abşerona
məxsus tipik memarlıq nümunələrini,
qədim yaşayış
tikililərini və hamamları, dolanbac yolları, tükənməz
ilham mənbəyi olan Xəzər dənizini, onun qızılı qumlu sahillərini və ecazkar dəniz ləpələrini ilin müxtəlif vaxtlarında
və günün müxtəlif saatlarında
təsvir etməkdən böyük zövq alır. F.Xəlilov yaradıcılığının
birinci mərhələsində
daha çox təbiətə bağlanmış,
ona yer ayırmış,
sirlərlə dolu mistik təbiət dəyişikliklərini, təbiətdə
mövcud olan incə nüansları incə rəssam qəlbi ilə və xüsusi həssaslıqla müşahidə
edərək, özünün
diqqəti cəlb edən lirik-emosional və ekspressiv duyğulu bədii tablolarında ustalıqla əks etdirmişdir. Yuxarıda sadaladıqlarımıza
və eyni zamanda rəssamın yaradıcılığının birinci dövrünə
aid olan əsərlərinə
misal olaraq "Buzovnada" (1964), "Görədildə"
(1966), "Görədil" (1967), "Mərdəkanda yağış"
(1967), "Yağışdan sonra" (1967), "Buzovnada
küçə" (1968), "Dənizə yol"
(1969), "Buzovnada qayalıqlar"
(1971), "Çiçəklənən
nar ağacı"
(1973), "Buzovna" (1973), "Buzovnada payız"
(1973), "Avqust" (1973), "Buzovnada yay" (1975),
"Buzovna. İsti küçə" (1975), "Çiçəklənən badam
ağacı" (1976), "Buzovnada bahar" (1976),
"Sahildə küləkli
axşam" (1976), "Yağışlı
gün" (1976), "Payız
günü"(1979), "Zirədə
gecə"(1982), "Sahildə
qar"(1982), "Qala
kəndində" (1984), "Maştağada axşam"
(1985), "Çiçəklənən
heyva ağacı"
(1989) və başqa əsərlərini qeyd etmək olar.
"Yağışdan sonra" adlı əsərində əsərin
adından da duyulduğu kimi rəssam Abşeronda, daha dəqiq ifadə etmiş olsaq, Mərdəkan bağlarında yağışdan
sonrakı mənzərəni
kətana "köçürüb". Tabloda tamaşaçı
sanki, yağışın
islatdığı ağacların
və otların ətrafa yayılmış
xoş təravətini
hiss edir. Rəssam kolorit
həlli və yaxılarının ustalığı
ilə seyrçidə
qeyd olunan təəssüratı yarada
bilib.
F.Xəlilov əsərlərində insan
təsvirlərinə çox
az-az rast gəlirik. Rəssamın təbiəti təsvir
etdiyi tablolarında isə, demək olar ki, insanlara
yer ayrılmayıb.
Bəlkə də rəssam
ilahinin lütfü ilə yaradılmış,
ən sirli mətləbləri özündə
gizlədən, hələ
bəşər övladının
dağıdıcı müdaxiləsinə
düçar olmamış,
özünün heyrət
doğuracaq paklığı
və heyranedici füsunkarlığı ilə
insanı valeh edən sonsuz ideal məkan anlayışını
maddi materiya səviyyəsində qavranılmasını
və qəbul edilməsini istəmir.
Rəssamın yaradıcılığında kontrastlıq addımbaşı seyrçini müşaiyət edir. Onun yaradıcılıq nümunələrinə nəzər yetirmiş olsaq, bəzən ekpressiv, bəzən isə axıcı yazı manerasına, gah real, gah da idealizə edilmiş təbiət təsvirlərinə, bəzən xoş təsir bağışlayan, bəzən isə həzin romantik hisslər oyadan süjetlərə tez-tez rast gələ bilərik. Bu bir daha F.Xəlilovun əsl yaradıcı insan, olduqca həssas qəlbə malik və kövrək duyğulu rəssam olduğunu sübut edir.
Qeyd etdiyimiz kimi rəssam daha çox insanı düşündürən, onu mənəvi saflığa, kamilliyə səsləyən və onda təbiətə, insana və gözəlliyə qarşı sevgi oyadan fəlsəfi baxışları ayrı-ayrı kompozisiyalar şəklində kətan üzərində, əlvan rəng çalarları və özünün fərdi yaradıcılıq üslubu ilə əks etdirir. F.Xəlilovun musiqiyə xüsusi sevgisinin olması, rəssamın yaradıcılığına təsirsiz ötüşməyib. Onun yaradıcılığında və müəllifi olduğu sənət nümunələrində poetiklik, lirizm, melodiklik xüsusiyyətləri özünü qabarıq surətdə biruzə verir.
Yaradıcı insanlar təbiət hadisələrinin fəlsəfi mahiyyətini bəlkə də daha çox dərk etməyə çalışırlar. Əslində geniş anlamda götürdükdə ən böyük incəsənət tablosu ilahinin yaratmış olduğu təbiətdir. Hansı ki, bütün yaradıcı şəxslərin sevə-sevə və tükənməz ilhamla tərənnüm etdikləri və əks etdirdikləri obyekt. Bu mənada F.Xəlilovun bir çox əsərlərinin adını çəkmək olar. Rəssam ilin fəsillərinə (yaz, yay, payız, qış) həsr etmiş olduğu çoxsaylı əsərlərində bir növ o özünün fəlsəfi baxışlarını, insani duyğu və düşüncələrini rənglərin dili ilə ifadə etməyə çalışıb.
F.Xəlilovun yaradıcılığının ikinci dövrünü əhatə edən əsərlərə tamaşa etmiş olsaq, yenə də zamanın, məkanın, mövzunun eyni olduğunu hiss edə bilərik. Lakin burada artıq rəssamın sadalananlara münasibətinin tamam fərqli olduğunu, obyektə başqa aspektdən yanaşdığını və tam fərqli bir ovqat yarada biləcək tablolar yaratdığının fərqinə vardığını müşahidə edə bilərik. İnsan vaxt ötdükcə həyatda təkrarlanan eyni hadisəni və faktı ikinci dəfə tam fərqli biçimdə qəbul etdiyini, yanaşdığını və qavradığını bəlkə o qədər də dərindən hiss etmir. Bu artıq onun idrakı, dünyagörüşü və intellektual səviyyəsinin insanın özündən asılı olmayan səbəblərdən gəlişməsindən doğan əlamətlərlə bağlıdır. Hardasa bu amilin inkişafını sürətləndirən mühit faktını vurğulamaq doğru olar. Bu baxımdan F.Xəlilovun yaradıcılığının bu cür dinamik inkişaf xətti ilə müşahidə olunmasının əsas səbəbini onun daim gərgin yaradıcılıq müşahidələrində və ardıcıl yaradıcılıq axtarışlarında olması ilə izah edə bilərik.
F.Xəlilovun yaradıcılıq istedadı və zaman-zaman aparmış olduğu sənət axtarışları nəticəsində rəssam püxtələşib, özünün sənət dünyasını yaradarkən bütün bədii təsvir və ifadə vasitələrindən məharətlə faydalanıb.
F.Xəlilovun yaradıcılığının ikinci dövrünə aid əsərlərinə "Nardaranda qış" (1991), "Nardaranda bahar" (1992), "Görədildə dəniz" (1993), "Yolda" (1993), "Dənizdə işıq" (1993), "Yolda görüş" (1997), "Bahar" (1997), "Sahədə" (1998), "Paris motivi" (2000), "Musiqi pillələrdə" (2001), "Yay" (2001), "Dağlarda yağış" (2003), "Sahildə axşam" (2003), "Görüş" (2004), "Maştağada bahar" (1989-2001), "Sahildə yay" (1989-2001), "Sahildə ev" (1989-2002), "Qış günü" (1983-2003) əsərlərini və "Görüş" (1983-2003), "Torpağın naxışları", "Gözlənilməz baxış" (1977-2006), "Dərketmə" seriyalarına daxil olan və müxtəlif vaxtlarda yaradılmış çoxsaylı maraqlı və diqqəti cəlb edən əsərləri daxil etmək olar.
F.Xəlilovun yaradıcılığının ikinci dönəmində yaradılmış əsərlər daha çox fəlsəfi mahiyyəti və özünün məna-məzmun dolğunluğu ilə diqqəti çəkir. Rəssamın əsərlərinin kolorit həlli xüsusi ilə qeyd edilməlidir. O, daha çox isti rənglərə üstünlük verir. Onun palitrasında rənglərin bolluğu, rəng yaxılarının ekspressivliyi, əlvan yaxı manerası və işıq-kölgə həllinin mükəmməlliyi tam aydınlığı ilə nəzərə çarpır. Qeyd etmək lazımdır ki, rəssam əksər hallarda rəng amilini və kompozisiyanın ümumi kolorit həllini əsərin ifadəsinin əsas özəyi kimi qəbul edir. Bu baxımdan rəssamın əsərlərində kolorit həllinin kamilliyi nəzər-diqqəti cəlb edən mühüm cəhətlərdəndir.
F.Xəlilovun çoxşaxəli və uğurlu yaradıcılıq fəaliyyətinə nəzər yetirdikdən sonra demək olar ki, rəssam özünün davamlı yaradıcılıq fəaliyyəti ilə öz yaradıcılıq dəsti-xəttini təsdiq edən və heç bir rəssama bənzəməyən, düşündürən və bədii estetik zövq mənbəyi hesab olunan çoxsaylı əsərlər qalereyası yaradıb. Bu il F.Xəlilovun 70 illik yubileyidir. Bu münasibətlə Fərhad müəllimi yubileyi münasibəti ilə bütün rəssamlar, sənətşünaslar və sənətsevərlər adından təbrik edir, ona can sağlığı, bədii yaradıcılıq və ictimai fəaliyyətində uğurlar diləyirik. Və fikrimi rəssamın öz sözləri ilə bitirirəm: "Bütün Qarabağı ayaqyalın gəzmişəm. Yenə gəzəcəyik. Bu gün mənim əsərlərimə baxsanız görərsiniz ki, Azərbaycan, Qarabağ, Bakı, Abşeron hamısı bir-birinə qarışıb. Amma Abşeron fərqlidir. Onun gözəlliyini hər adam görə bilmir. Sadəlik və gizli gözəllik. Bax, budur mənim sevdiyim cəhətlər".
Əsəd QULİYEV
sənətşünas, AMEA-nın dissertantı
525-ci qəzet.- 2016.- 3 noyabr.- S.6.