Şəhid adının ucalığı

Şəhid oğlum Aydının əziz xatirəsinə

Sən mənim ətirli baharım idin,

Varım, malu-mülküm, madarım idin,

Aydınım, ölümün belimi bükdü,

Sən mənim səbrimdin, qərarım idin,

Səbr-qərarımı apardı fələk.

Dərdin ürəyimi yandırıb-yaxır,

Göz yaşım qurumur, sel olub axır,

Dağ çəkir bağrıma yoxluğun, oğul,

Sən mənim xoş günüm-güzarım idin,

Xoş gün-güzarımı apardı fələk.

Dünyadan köçəndə ata-analar,

Onları məzara oğul aparar.

Səni ata qoydu məzara, əfsus,

Sən mənim qürurum, vüqarım idin,

Qürur-vüqarımı apardı fələk.

Kaş səni aparan məqamda əcəl

Məni aparaydı məzara əzəl.

Sən düşmən çəpəri - hasarım idin.

Əsdi qara yellər, acı bəxtinə

Söküb hasarımı apardı fələk.

Oğul, ayrılığın yamandır, yaman,

Bir Allah bilir ki, nə çəkir anan.

Deyir: - Sən tər gülüm, nübarım idin,

Ətrindən, tamından kama yetməmiş,

Alıb nübarımı apardı fələk.

lll

Aydın, ey qeyrətli, hünərli övlad,

Varlığım, həyatım, ürəyim oğul!

Aydın, ey qəhrəman şöhrətli övlad,

Ömrümün mənası, köməyim oğul!

Çəkdiyim zəhmətlər getmədi hədər,

Böyüdün, sən oldun bir şanlı əsgər!

Düşməni məhv edib göstərdin hünər,

Fəxrim, səadətim, gərəyim oğul!

Vətənin yolunda keçdin canından.

Keçdin varlığından, qızıl qanından.

Keçdin şəhidliyin imtahanından,

Sənə halal olsun çörəyim, oğul!

Torpağın, millətin çəkdin qeyrətin,

Hifz etdin namusun, arın, ismətin-

İçdin şəhadətin şirin şərbətin,

Behişti qazandın, mələyim oğul!

Səni itirəndən heç üzüm gülmür,

Rahat yuxu nədir - gözlərim bilmir,

Təsəllim bir budur: Şəhidlər ölmür,

Dirisən əbədi, diləyim oğul!

Əmirsoltan ABDULLAYEV

525-ci qəzet.- 2016.- 20 oktyabr.- S.8.