Belə ağır işin
öhdəsindən uğurla gəldiniz...
“ƏDƏBİYYAT QƏZETİ”NİN BAŞ REDAKTORU AZƏR TURANA AÇIQ MƏKTUB
Hörmətli Azər müəllim!
Sizin “Ədəbiyyat qəzeti”nin baş redaktoru təyin olunmağınızdan ədəbi
ictimaiyyət, heç
şübhəsiz, müəyyən
yeniliklər gözləyirdi,
ancaq etiraf edim ki, mən
də daxil olmaqla, bu qədər
uğur ummaq, yəqin ki, heç kimin ağlına gəlmirdi. Hər şeydən əvvəl ona görə ki, Azərbaycan Yazıçılar
Birliyilə yaşıd
olan “Ədəbiyyat qəzeti” uzun illərdir ki, Azərbaycan ədəbiyyatında,
milli ədəbi-ictimai
təfəkkürdə baş
vermiş mürəkkəb
proseslərin mərkəzində
dayanmaqla elə bir zəngin tarixi təcrübə qazanmışdı ki, bu təcrübənin fövqünə qalxmaq, yeni yaradıcılıq (və üslub) texnologiyaları nümayiş
etdirmək, hər bir materialı (və ümumən qəzeti) bugünün oxucusuna (əslində, yazıçısına!) oxutdurmağa
nail olmaq çətin
məsələ idi. Ancaq siz belə
bir ağır (və şərəfli) işin öhdəsindən
uğurla gəldiniz, əsl ədəbiyyat adamlarının hər bir sayını maraqla, bəzən isə hətta səbirsizliklə gözlədikləri
bir qəzet nəşr etməklə göstərdiniz ki, hələ bu ədalı, iddialı, çox zaman maddi tələbatlardan asılı dünyada (və dövrdə) yazan da var,
oxuyan da; düşünən də
var, sağlam düşüncəni bölüşdürənlər
də; ağıllı,
təsirli söz deyən də var, həmin sözü eşidənlər
də...
Siz Azərbaycan, ümumiyyətlə
dünya ədəbiyyatı
klassiklərinin ciddi tədqiqatçısı, ümumtürk
mədəniyyətinin həssas
interpretatoru, müasir
milli esseistikanın yaradıcılarından biri
kimi tanınırsınız.
Və baş redaktorluq fəaliyyətinizdəki
uğurunuz, fikrimcə,
əsasən ondan irəli gəldi ki, mövcud istedadınızı (və
həmin sahələrdəki
kifayət qədər
zəngin yaradıcılıq
təcrübənizi) heç
bir qısqanclıq və ya tərəddüd
eləmədən bütünlüklə
qəzetə gətirdiniz,
hər bir müəllifin az-çox
uğurlu yazısını
öz yazınız kimi sevə-sevə (və sevinə-sevinə!)
təqdim etdiniz...
Yadıma
düşür ki, keçən əsrin
70-ci, 80-ci illərində, o dövrün indiki ilə müqayisə olunmayan məhdud siyasi-ideoloji şəraitində
“Ədəbiyyat qəzeti”nin baş redaktoru Nəriman Həsənzadə də belə bir yol
tutmuşdu. Qəzetin
tirajı yüz mini keçsə də, adətən, günortadan
sonra köşklərdə
tapılmırdı... Əlbəttə,
bugünün reallığı
tirajı nəinki yüz mini, hətta on mini
keçən qəzetdən
belə danışmağa
imkan verməsə də, mahiyyət, prinsip etibarilə, dəyişmir: “Ədəbiyyat
qəzeti” ilə əsl ədəbiyyat adamları arasındakı
yaradıcılıq əməkdaşlığı,
mənəvi bağlar
o qədər möhkəm
olmalıdır ki, heç biri özünü tənha hesab etməsin: nə qəzet, nə də ədəbiyyat adamı...
Bununla belə mən o qədər də az olmayan
qəzetçilik təcrübəmdən
bilirəm ki, öz sözü olmayan, yaxud ədəbiyyatətrafı müəllifləri,
nə qədər dedi-qodu yaratmağa cəhd edib qəzetin, ənənəvi
olaraq, onun baş redaktorunun “düşmən”inə çevrilsələr
də, yalnız bir dəfə çap etmək olar ki, söz-sözə
gələndə oxucular
da kimin haqlı, kimin haqsız olduğuna münsiflik eləmək imkanına malik olsunlar. Qrafoman ikinci, yaxud üçüncü
dəfə çap olunarsa, həm qəzetin, həm də onun xidmət
etdiyi ədəbi idealların bərəkəti
qaçır... Siz isə
artıq çoxumuzdan
yaxşı bilirsiniz ki, belə şeylər
üçün döyüşmək
lazım gəlir.
Və heç kimə sirr deyil ki,
dahi sələflərimiz
Həsən bəy Zərdabi də, Əli bəy Hüseynzadə də, Mirzə Cəlil də döyüşmüşlər.
Əgər bütün bunlar
olmasaydı, nə “Əkinçi”, nə “Füyuzat”, nə də “Molla Nəsrəddin” olardı.
Böyük yolun davamçısı olan “Ədəbiyyat qəzeti” bu gün həm yaşlı (və təcrübəli) ədəbi
nəslə hörmətlə
yanaşır, həm
orta nəsli gen-bol çap edir, həm də gəncliyə geniş yer verməklə onların üzərinə ciddi məsuliyyət qoyur. Və mən görürəm ki, hələ bir neçə il əvvəl
Universitet tələbəsi
olmuş gənclərin
öz müəllimlərini
belə heyrətə
salan dərin elmi-nəzəri məqalələri
çap olunur; yalnız Azərbaycan yox, ümumən dünya ədəbiyyatında
gedən ideya-estetik proseslər peşəkarlıqla
şərh edilir... Rüstəm Kamalın, Elnarə Akimovanın, İradə Musayevanın...
hər məqaləsində
mütləq yeni bir fikir deyilir.
Hər yeni imza az və ya çox
dərəcədə öz
yeni mövqeyi, öz çəkisi ilə təzahür edir...
Hörmətli Azər müəllim!
Nə gizlədim,
hərdən dedi-qodular
da eşidirik. Ancaq bunlar sizin gördüyünüz
mühüm işlər
qarşısında o qədər
kiçik, mənasız
və miskindir ki, bəlkə də, yada salmağa
dəyməzdi... Və mən
istəməzdim ki, bu cür şeylər
sizin əlinizi işdən soyutsun. Əksinə, istərdim ki, daha güclü,
daha inamlı, daha enerjili etsin
ki, haqq nahaqqı üstələməsin,
ədəbiyyat cəbhəsində
zəiflik, hərcmərclik
olmasın...
Sizə böyük
hörmətlə, daha böyük
uğurlar arzusu ilə...
Nizami CƏFƏROV
525-ci qəzet.- 2016.- 10 sentyabr.- S.11.