Sonu ayrılıqmış...

Yoxdur sıramızda həkim Rəisə -

Ömür-gün sirdaşı Əlixeybərin.

Çəkdiyi əzablar dağ çəkdi bizə,

Sonu ayrılıqmış bütün səylərin...

Qarışdı torpağa... böyük dayımın

Birinci, ən gözəl nəvəsi idi;

Yükü çox ağırdır kədər payımın,

Son haray elə bil qu səsi idi.

Qədim məhəlləmiz "Köhnə bərə"nin,

Şöhrət kitabında - yüz alim, düha...

Heyf xəstələrə şəfa verənin,

Dadına yetmədi nə həb, nə dua.

Durdu keşiyində Ofelya bacı,

Ələddin qardaşın çallandı saçı;

Gəldi mərasimə min gözü yaşlı,

Sarvan, Qızılağac, Kükqaraqaşlı...

Toyunu gördüyüm ailənin də

Vətənə töhfəsi - üç qız, üç oğul!

Tez-tez eşitmişik - dostlar da, mən də:

"Mirzağa, afərin!", "Nəsibə, sağ ol!".

Xeyli istəyimiz-muradımız var,

Vaxt sanki tələsib vurur möhürü;

Ulu təbiətə iradımız var:

Niyə ədalətsiz paylayır ömrü?

Yoxdur sıramızda həkim Rəisə -

Ömür-gün sirdaşı Əlixeybərin.

Çəkdiyi əzablar dağ çəkdi bizə,

Sonu ayrılıqmış bütün səylərin...

Oqtay Rza

əməkdar müəllim

525-ci qəzet.- 2016.- 19 yanvar.- S.7