Bu zülmü mənəm ki çəkirəm, ana!
Yoxluğun əriyib gözümdən
axdı,
Ölümün
öldürdü mən qara baxtı.
Hönkürüb,
hönkürüb bu gecə vaxtı
Qəbrini bağrıma bükürəm,
ana!
Donub ruhum, canım sal buza
dönüb,
Taleyim kor olub, ulduzum sönüb,
Üstümə bir dünya
ağrılar enib,
Dağ kimi önündə
çökürəm, ana!
Ağrınam, acınam, sızlar
yaranam,
Bağrımın başında bir
damla qanam,
Qıymazdın bu sayaq
alışıb yanam,
Bu məhşər odudu, çəkirəm,
ana!
Tanrım bu dərd-qəmi
ömrümə yazdı,
Diriykən yanında qəbrimi
qazdı,
Bu ağrı, bu acı bəlkə
də azdı,
Qan-yaşdı gözümdən
tökürəm, ana!
Ənvər gecə-gündüz
qarğar fələyi,
Dönməz bu ölümə
şair ürəyi,
Qəbrinin üstə ki, otu,
çiçəyi,
Vallah, göz yaşımla əkirəm,
ana!
Gəlmişəm
Xocalı adlı balamı,
Qana bələyib gəlmişəm.
Uçurub könül qalamı,
Canımı oda sərmişəm.
Göz yaşım daş üstə
bitib,
Şuşa boyda ömrüm
itib.
Yaram məni boyda ötüb,
Dərdi gözümlə dərmişəm.
Yazım açmadı bir
çiçək,
Dərdim qanımda bitəcək.
Ömrüm canımda itəcək,
Yaram üstə söz sərmişəm.
O daş yollar məni yedi,
Fələk səbr et,
döz-döz dedi.
Gördüm Vətən can üstədi,
Bir də baxım göyərmişəm!
Ağlayır
Ötsün asta-ata segah, şikəstə,
Od yağdı Vaqifin qəbrinin üstə,
Dağıldı yurd-yuva,
torpağım xəstə
Qan sızır yaramdan
gözüm ağlayır.
Yas tutdu Natəvan, hönkürdü
Bülbül,
Olub Qaryağdının naləsi
dil-dil,
Yoxdur Qarabağım, fəryad et könül
Sönüb od-ocağım,
gözüm ağlayır!
Gəzdiyim oylaqlar geyindi qara,
Çəkildim Şuşada
gözümdən dara
Vuruldu sinəmə əbədi yara,
Bulaqlar üstündə izim
ağlayır.
Ay Ənvər, fələyin min bir
oynu var,
Hanı gurşad səsli, qartallı
dağlar,
Elə bil yoxmuş o gözəl
çağlar,
Uçdu qəsri qallam, sözüm
ağlayır!
Bilmirəm
Geyib ayağıma bu sərt
yolları,
Arzumun səddinə
çata bilmirəm.
Bu boyda dünyanın
ağırlığını,
Götürüb
çiynimdən ata bilmirəm.
Öldü bu dünyanın gədası,
şahı,
Nəydi dəlilərin
günahı, ahı?!
Dünya inqə deyir, anası
zahı,
Ləlimi, gümüştək sata
bilmirəm!
Bir ovuc torpaqda bir dünya dərd var,
Canımın gözündə
qan damar-damar.
Fələk ömrümüzlə
oynayır qumar,
Başımı heç nəylə
qata bilmirəm!
Zaman daşa basdı, qəddimi əydi,
Taleyin yumruğu
başıma dəydi.
Neynim, aman Allah, axı, bu nəydi,
Yaramın üstündə yata bilmirəm!
Ənvər, bu ağrıyla
bağrın talandı
Beləmi yazılıb,
tanrımın andı?
Canım
çırtdaq-çırtdaq od tutub
yandı,
Qəvvasam, dərdimdə
bata bilmirəm.
Sən olum
Göy qurşağı
üzüyünün qaşıdır,
Buz bulaqlar gözlərinin
yaşıdır.
Baxışın könlümün
məhək daşıdı...
Ərit məni gözlərinin
odunda...
... Ya ömrünü ömrüm ilə
başa vur,
Ya ömrümü tufana sal,
daşa vur.
Ya bahar ol, gül üstündə
şeh olum,
Ya könlünü sərinlədən
meh olum.
Ya günəş ol, zərrəciyin
olum mən,
Ya payız ol,
yanağında solum mən.
Ya səhər ol, qızıl nurtək
çilənim,
Ey qədrimi insan kimi bilənim!
Ya nəğmə ol, qəlb
oxşayan söz olum,
Ya alov ol, qor altında
köz olum.
Ya zirvəm ol, duman olum, çən
olum!
Ya dünyam ol, mən sənləşim,
sən olum!
Çəkinə-çəkinə
Bir az çəkinə-çəkinə
Mən səni atdım
Yoxluğun içinə.
Daha dünənki
Gün kimi yoxsan,
Sabaha çatmaz əlin
Əriyər gözündə
Yoxluq heykəlin.
Sındı qanadın,
Gedişin getdi,
Gülüşün itdi.
Üç nöqtə qoyuram,
Bu şeirim bitdi...
İtir
Ömrüm bu yollarda itir,
Ağla məni gültək bitir,
Öldür məni yerdən
götür,
Sıxma məni qanım
çıxır.
Özüm özümdən
düşmüşəm,
Küləm közümdən
düşmüşəm.
Yaman gözümdən
düşmüşəm,
Budaqla yarpaq kimiyəm
Bir ovuc torpaq kimiyəm.
Əlim çatmaz keçən
günə,
Ürəyimdən keçən
günə,
Dərd-qəmimi seçən
günə,
Allah, bu səs, bu ün mənəm,
Dünənim yox, bu gün mənəm!
Üzüm-gözüm
qırış-qırış,
Tale deyir: et
yır-yığış,
Yaman soyuq gəlir bu qış,
Qaraltma sən gəl qanımı,
Özün oxu Quranımı!
Ölüm-olum arası az,
Dünya gödək, qəbir
dayaz.
Ənvər şeiri dərdinlə
yaz,
Dünya sığmır
dünyasına
Dünya ağlar öz
dünyasına.
Kimi
Bu dünyanın üzü qara
Gecə üzündə xal kimi
Ölüm-itim, hamısı var
Bu həyat bir xəyal kimi.
Baş kəsilir, qan
tökülür
Gedirəm, dizim
bükülür.
Tanrının evi sökülür
Keyləşmişəm bir
lal kimi.
Kim köç edir, kim
yurd seçir,
Fələk enib kəfən
biçir,
İnsan ağlı qanın
içir,
Qalmışam bir sual kimi.
Ömrümə
Göz yaşımla bitən gülsən,
Dil-dil olub ötən dilsən.
Bəlkə bir bulud gölüsən
Yağış kimi yağ
ömrümə.
Kipriyimin ucunda qəm,
Gözüm dolu, kədər,
ələm.
Doğulmaram hələm-hələm,
Çəkmə, çəkmə
dağ ömrümə.
Səhər köçdü,
axşam düşdü,
Ayaq dünyadan
sürüşdü.
Fələklər baxdı,
gülüşdü
Mənim üzü ağ
ömrümə.
Dərk et,
ömür əfsanədir,
Gülləri seç, ara bir-bir.
Dur get Quran xətm elətdir,
Baxa-baxa sağ ömrümə.
Şəkərim
var...
Şəkərim var, şəkərim,
Şəkər mənim
şakərim.
Şəkər yeyir canımı,
Çox qaraldır
qanımı.
Həkimlərin hərəsi,
Bir cür resept yazır.
Bu reseptlər elə bil,
Canıma qəbir qazır.
Onları qınamıram,
Hər nə yeyirsən zəhər.
Çoxu deyir ay şair,
Çalış yaşa
birtəhər.
Əlacım yeriməkdi,
Canımı sürüməkdi.
Həsrətəm ətə-yağa,
Bala, südə-qaymağa.
İnsaf yoxdu həkimdə,
Gerilik var çəkimdə...
Tez-tez söyləyir mənə,
Dostum, deyirəm sənə.
Şirin şey qəti olmaz
Pəhriz saxla sən bir az!
Yeyəsən qara çörək,
Əməl edəsən gərək
Həkimin hər
sözünə.
Qəsd edirsən özünə...
Böyrəklərin işləməz
Gözlərin yaxşı görməz
Papirosda çəkmə sən
Araq, çaxır içmə
sən.
Su iç gündə 3-4 litr,
Şəkərini bir az
itir.
Dedim pəhriz saxla sən
Az-az yeyə bilərsən
Toyuq əti, dana əti
Göy-göyərti
Həftədə bir yumurta
Ayrı yemək yemə, ta...
Gözün tikir gözümə,
Mat-mat, baxır üzümə
Yazım tez iynəyə keç,
Təzə həyat tərzi seç
Əlavə amaril at
Çarəsiz deyil həyat...
Barışdı
Eh əcəlin gözü kordu,
Kor gözüylə məni
yordu.
Hər bir kəsin sonu kordu,
Yaram canıma
darışdı.
Ha qaçdım mən ora-bura,
Dözdüm bu sərt vurhavura,
Loğmanım yox, ruhum yara,
Ömrüm əzabla
barışdı.
Dərd-qəmimə bata-bata,
Sarındım ilan həyata,
Vaxt çürütdüm
yata-yata.
Qanım dərdimə
qarışdı.
Kim yoğurdu, kimsə yaptı,
Kimi yağlı kökə tapdı,
Həyat yolu çapa-çapdı,
Ram ol, könül bu
yarışdı.
Yolçu
(Özümə)
Yolçu, yolun uzundu,
Çarıq geyin dəmirdən
Bu yolların saçını
Bəyaz qartək ərit sən.
Qarşında dağ
görünür,
Zirvəsi çox ucadır?
Bəlkə sənin ömrün
O dağlardan qocadır?!
Yoluna ilan çıxar,
Yolunda qurd ulayar.
Yolunda mənfur həyat,
İttək quyruq bulayar.
Fikir vermə, yeri, get,
Yolunda daşa dönən
Hər kəsə sən nifrət et
O sərt ölüm yoludur,
Sınmır, fələk qoludur
O yolun sön nöqtəsin
Ayağın tapa bilməz.
Get, get yolçu yolunla,
Ölümsüz bir
dünya gəz.
Dedilər
ölübdür, üçüdür bu gün
Zəng etdim... halını
soruşmaq üçün,
Dedilər ölübdür,
üçüdür bu gün...
Söz də dəli olar belə xəbərdən
Yığıb bəbəyinə
tozlu yollan
Köz də dəli olar belə
xəbərdən.
Dünən var, bu gün yox olursa
insan
Bir zərif yarpaqtək
solursa insan.
Doğulmaq bir azca ar gəlir
düzü
Doğulub, yaşayır,
ölübdür sözü.
Dəhşətlə səslənir
ölüm, qan, qada
Üç gündür o yoxdur,
yoxdur dünyada...
... Dərd sənin
köksünü eşəsi olsa.
Dərd sənin köksünü
deşəsi olsa
Bir azca ağlamaq xoş olar vallah,
Bir azca hönkürmək gərəkdir,
Allah!
Dərd duman deyildir külək
dağıda
Kədərin dağı da, qəmin
dağı da
Birdən çəkiləndə sinənin
üstə
Yığılıb diz üstə
düşürük xəstə...
Ölübdür sözünün
acı zəhəri,
Üçüdür
sözünü ahı, qəhəri,
İşləyir iliyə,
damara, qana.
Ağır yuxu kimi gəlir insana
İnsanın yoxluğu, əbədi
gediş
Amansız bu ağı, dözülməz
bir iş,
Varlığın yoxluğu, sənsiz
bir həyat
Boğur insanlığı,
baxırıq mat-mat
... Zəng etdim...
ölü bir ağrı dinlədim.
Ağrıya qoşulub dərdtək
inlədim!
Zəng etdim halını soruşmaq
üçün
Dedilər ölübdür,
üçüdür bu gün!...
Bu gecə
Bu gecə nə gözəl gecədir,
könül,
Bu gecə ay necə bədirlənibdir.
Dünya süd gölündə
çimir elə bil,
Elə bil üfüqlər
yerə enibdir.
Gecə ağ
duvaqlı nazlı gəlintək,
Açıb
saçlarını yuyur sularda.
Yaylıqtək asılıb
ağacdan külək,
Dünya nə gözəlmiş bu
ilk baharda...
Bəlkə ikimizik dünyada oyaq,
Bəlkə bu gecənin gəlişi
haqdır.
Sən mənə səhərin
gözləriylə bax,
Bəxtim günəş
kimi doğulacaqdır.
Ulduzlar torpağa tökülür dən-dən,
Çiçək
yağışında yuyulur gecə.
Torpağın əliylə yazıla
bilən
Gözəl şeir kimi
duyulur gecə.
Uzansın bu gecə... Sökülməsin
dan,
Bu gecə huşumu başımdan
almış,
Utansın bu gecə yanaqlarından,
Bu gecə üzündə bir qara
xalmış...
Sən ölsən,
gözlərində...
Gözlərin tabutumdur,
Göz yaşında yu məni
Bəlkə nə vaxtsa doğub,
Gözündəki su məni.
Bir damla göz yaşına,
Qərq eləmə
özünü.
Ağlama, buludların,
Ahı tutar gözünü!
Sənin günəş üzündə,
Zülmət buzum əriyər.
Mənim kür,
çılğın könlüm,
Gözlərində kiriyər!
Sən ölsən, gözlərində
Şair qəbri qazılmaz.
Sənin cəllad gözünə,
Bir də şeir yazılmaz.
Üşüyür
Bu bir tanrı
qarğışıdı,
Dərdim canımın
yaşıdı,
Dondum, ömrümün
qışıdı
Əzabım, cəbrim
üşüyür.
Batmamışam günahıma,
Allahım batar ahıma.
Alov tökün görgahıma,
Yetimdi, qəbrim
üşüyür.
Boğdu məni bu dərd-ələm,
Nəsə yaman tələsirəm.
Qultək dərdimə əsirəm,
Tələsir, səbrim
üşüyür.
Ənvər
ƏHMƏD
Filologiya üzrə
fəlsəfə doktoru
525-ci qəzet.- 2017.- 12 yanvar.- S. 7.