60 yaşın aydınlığı içində
Azərbaycan jurnalistikasında öz dəst-xətti, öz yeri olan istedadlı qələm dostum Tofiq Yusifovun 60 yaşı tamam olur.
Tofiq
Sədrəddin oğlu Yusifov 1957-ci il yanvarın 25-də
Şəki rayonunun Çayqaraqoyunlu kəndində doğulub. 1974-cü ildə Bakı Dövlət Universitetinin Jurnalistika fakültəsinə
daxil olub, 1979-cu ildə oranı fərqlənmə diplomu ilə bitirib.
Əmək fəaliyyətinə 1978-ci ildə
"Şəki fəhləsi"
qəzetində müxbir
kimi başlayıb. 1980-1982-ci illərdə Şəki Şəhər Komsomol Komitəsinin ikinci,
1982-1985-ci illərdə isə
birinci katibi vəzifələrində çalışıb.
1985-1987-ci illərdə Şəki Rayon XDS İcraiyyə
Komitəsinin şöbə
müdiri, 1987-1990-cı illərdə
Şəki Rayonlararası
Turizm İdarəsinin
direktoru olub. 1980-1986-cı illərdə iki çağırış
Şəki Şəhər
Sovetinin deputatı seçilib.
1991-2006-cı illərdə "Səhər"
qəzetinin şöbə
müdiri, Azərbaycan-Türk
İnformasiya Agentliyinin
baş redaktoru, "Günay" qəzetinin şöbə müdiri, parlament müxbiri, baş redaktoru vəzifələrində çalışıb.
2002-ci ildən
elmi-pedaqoji fəaliyyətlə
məşğul olan Tofiq Yusifov "Təfəkkür" Universitetinin
professoru olub, Bakı Dövlət Universitetində jurnalistikanın
nəzəriyyəsi və
təcrübəsi üzrə
mühazirələr oxuyub. Hazırda Bakı
Slavyan Universitetinin jurnalistika kafedrasının
dosentidir.
2012-ci ildə
"Azərbaycanda açıq
cəmiyyətin formalaşmasında
mətbuatın rolu"
(1991-2004-cü illər) mövzusunda
dissertasiya işi müdafiə edərək,
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru elmi dərəcəsi alıb. Türk Dünyası Araşdırmaları
Beynəlxalq Akademiyasının
akademiki (2015) və Avropa Təbiət Elmləri Akademiyasının
həqiqi üzvüdür
(2016). 2007-ci ildə Azərbaycan Respublikası
Prezidentinin sərəncamı
ilə "Tərəqqi"
medalı ilə təltif edilib.
Sənin haqqında, keçdiyin şərəfli yaradıcılıq
yolu haqqında söz demək əslində illərin o üzündə qalmış
unudulmaz gənclik günlərimizə qayıtmağımdı.
Sözün müqəddəsliyini
qoruyan, onu ucaldan,
yaşadan, torpağa
əyilən barlı
budaq kimi qüdrətli sözün
sehrinə əyilən
əziz dostum, mən səni uzun illərdi ki, Azərbaycan jurnalistikasına namusla, şərəflə xidmət
eləyən nadir qələm
ustalarından biri kimi tanıyıram.
İnsan yaşa dolduqca nədənsə ilkinə,
əzəlinə qayıtmaq
istəyir. Bəlkə doğulduğumuz yerin-yurdun cazibə qüvvəsi, fikir dartımı, dünyadan köçənlərimizin, yetim
qalmış yurd yerlərimizin ruhu, qaibanə səsidi bizi haraylayan, qoynuna çəkən.
Birlikdə sənin doğulduğun Çayqaraqoyunlu kəndinə
getdiyimiz günlər
yadıma düşür. Uzaqdan uşaq kimi yüyürə-yüyürə, qaranəfəs bizi qarşılayan, "boyuna
qurban olum, ay qağa", - deyib qollarını boynuna dolayan ana əvəzi
bacının sənə
olan böyük sevgisini, bizə olan diqqət və qayğısını
kənd adamlarının,
qohum-qardaşın göstərdiyi
hörmət və ehtiramı günü bu gün də
unutmuram.
Başı qarlı
uca dağların belindən gümüşü
kəmər kimi açılıb düşən,
qıvrıla-qıvrıla axıb gedən Çayqaraqoyunlunu ikiyə
bölən dağ çayına salam
verməyini xatırlayıram.
"Bax, o dəyirman
daşına bənzəyən
qayanı görürsən,
uşaq vaxtı orda oturar, ayaqlarımızı
yelləyə-yelləyə suya salardıq, ləpələr ayağımıza
sığal çəkərdi.
Gördüyün o təpələrin döşündə quzu otarar, ulduzlara daş atardıq".
Sən xəyalında bu ucsuz-bucaqsız çöllərdə
yerlə göyün birləşdiyi üfüqlərə
doğru qaçan, qırmızı-qırmızı buludlara əl eyləyən o balaca oğlanı axtarırdın.
Deyirlər insanı doğulub boya-başa çatdığı
torpaqda yerli-yataqlı
tanımaq olar. Şəkidə
sənə olan böyük hörmət və ehtiramı addımbaşı hiss etdim.
Bunu sən Şəki şəhərində rəhbər
vəzifələrdə çalışdığın
zaman sadəliyin, nəcibliyin, xeyirxahlığın,
alın tərinlə
qazanmışdın. Şəhərdə gəzib-dolaşarkən insanların bizi israrla evlərinə dəvət etməsi, bizə göstərilən
qonaqpərvərlik, xüsusilə
yaşlı insanların
şirin Şəki ləhcəsində dil-ağız
etməsi, alxış
yağdırması məni
yaman kövrəltmişdi.
Lakin düşünürəm ki,
ən böyük məhəbbəti, sevgini
sən istedadlı yazıçı-publisist qələminlə
qazanmısan, əziz qardaşım.
"Səhər"
qəzetində, Azərbaycan
Türk İnformasiya Agentliyində, "Aydın
sabah" qəzetində,
"Fakt" İnformasiya
Agentliyində, xüsusilə
"Günay" qəzetində
çalışdığın illərdə oxucular sənin necə həssas, duyğulu bir qələm adamı olduğunun canlı şahidi olmuşdular. Sənin adlar və soyadlarla
bağlı can yanğısıyla
yazdığın yazı
ustadımız Bəxtiyar
Vahabzadəni çox
həyəcanlandırmış və o, mənə zəng edib: "Tofiq Sədrəddinoğlunun
yazılarındakı vətəndaşlıq
mövqeyi, hisslərin,
duyğuların harmoniyası,
milli təəssübkeşlik
hissi mənim çox xoşuma gəlir, sözlərimi ona çatdır", - demişdi. Bəxtiyar müəllimin sənin
yazıların barədə
dediyi fikirləri həyatının ən böyük mükafatı
adlandırmışdın.
Bəxtiyar müəllim tez-tez mənə zəng edir, "Günay" qəzeti səhifələrində
getmiş ən yaxşı yazılar haqqında öz fikirlərini, ürək sözlərini bildirirdi.
O günlər
"Günay" qəzetində
çalışan əməkdaşların
redaksiya ilə sıx əlaqə saxlayan istedadlı qələm sahiblərinin
sanki yaradıcılıq
yarışı keçirilirdi.
Şirməmməd Hüseynovun,
Sabir Rüstəmxanlının,
Elmira Axundovanın, Fazil
Mustafayevin, Orxan Fikrətoğlunun, Tofiq Yusifovun, Eldar Quliyevin, Aqşin Kazımzadənin, Qalina Mikeladzenin və başqa qələm sahiblərinin rəngarəng
yazıları dərc
edilirdi. Bu yazılar arasında sənin rezonansa səbəb ola biləcək
operativ yazıların
xüsusilə diqqəti
çəkirdi.
Hər şeyə
anındaca qiymət verməyi bacardığını
sübut edən kədərli bir epizod yadıma düşür. Kəndimizin söykəndiyi təpələrin
çiynində iki nəhəng çinar ağacı ucalırdı.
Küləklərə, tufanlara sinə
gərən, ildırımlarla,
şimşəklərlə döyüşən bu qoşa çinarların yaşını ən ixtiyar qocalar belə xatırlamırdılar.
Kölgəsində ağır-ağır karvanların diz qatladığı bu nəhəng, əzəmətli
çinarlardan biri qəflətən yıxılmışdı.
Kədərli, ürək dağlayan
bir səhnəydi.
Yıxılan çinarı o biri
çinar iri, nəhəng qollarıyla saxlamış, torpağa sərilməyə qoymamışdı.
Qəfil
qəzaya tuş gələn, yıxılan
çinarın dikəlməyinə
dəli bir ümidlə o biri qoca çinar qolları arasına almışdı çinar
qardaşını. Pıçıldayan yarpaqlarıyla sanki ağı deyirdi.
Mən bu əhvalatı sənə danışdığım
günün ertəsi
Zəngilanın çinar
meşəsi haqqında
unudulmaz bir yazı yazdın. Bu, mənə ağrılı,
göynərtili bir hekayət təsiri bağışladı.
Sənin yazılarının hamısında
istilik, hərarət,
canlı həyatın
bir parçası olub həmişə. Oxucu elə ilk andan səni özünə könül həmdəmi,
dost, doğma bilib, yazılarının sehrinə,
ovsununa düşüb.
Bu yazılardakı
bənzərsiz sadəlik,
səmimiyyət, gözəllik
sənin uşaq kimi saf, kövrək,
ufaq təbiətindən,
xarakterindən, can yanğından
və həm də böyük vətəndaşlığından gəlib.
Otağının da, ürəyinin də qapısı həmişə
dost üzünə açıq
olub. Ləyaqətli vətəndaş, prinsipial
jurnalist, qayğıkeş
dost, bənzərsiz ata,
vəfalı ömür-gün
dostu. Mən səni həmişə
belə gördüm.
Əmanətinlə, Fuadınla, Ayxanınla
həmişə fəxr
etdin, qürur duydun. Onlar da sənə
baş ucalığı
gətirdilər hər
vaxt.
Bu gün pedaqoji sahədə qazandığın uğurları,
zəngin jurnalistlik təcrübəni ali məktəb auditoriyalarında tələbə
jurnalistlər nəslinə
öyrətməyin də
məni ürəkdən
sevindirir.
Sənin istedadlı
qələminin məhsulu
olan Azərbaycanda açıq cəmiyyətin
formalaşması prosesində
mətbuatın həlledici
roluna həsr olunmuş sanballı "Açıq cəmiyyət
və mətbuat" kitabın gənc tələbə jurnalistlərə,
mətbuat işçilərinə
ən gözəl hədiyyədir.
Kitabın Azərbaycanda jurnalistika elminin intellektual hüdudlarını xeyli genişləndirəcəyini qeyd edən filologiya elmləri doktoru, professor Qulu Məhərrəmlinin yazdığı ön sözdə oxuyuruq: "Azərbaycan jurnalistikasında öz dəst-xətti, yeri olan Tofiq Yusifov bu kitabı zəngin faktik materiallar əsasında, yüksək elmi səviyyədə yazmışdır və kitab müasir mətbuatımızın praktikası, jurnalistikanın tədrisi üçün ciddi əhəmiyyətə malikdir. Müəllifin intellektual səviyyəsi və araşdırmaçılıq qabiliyyəti ona müasir jurnalistikamız üçün vacib olan bir mövzuda dəyərli tədqiqat işini, gələcəkdə publisistlərimizə sözügedən mövzularda örnək ola biləcək sanballı bir kitab, hətta gənc yazarların ali məktəblərdə istifadə edə biləcəyi dərs vəsaiti ortaya qoymağa imkan vermişdir".
Lap bu yaxınlarda çapdan çıxmış "Akademik Cəmil Əliyev" Elmi-bioqraftk monoqrafiyan kitab mədəniyyəti tariximizin unikal hadisələrindəndir.
İndi həm də babasan. Nəvə hənirinə, nəvə səsinə uçursan, özünü xoşbəxt sanırsan. Bu sənin alın yazın nəslindən, nəcabətindən gələn halal qismətindi.
Tanrının əli həmişə kürəyində olsun. Bu, rəhmətlik ananın alxısıdı. Heyif, çox heyif, o bu xoşbəxt oğullu, uşaqlı, nəvəli günlərini görmədi.
Qəm yemə, qardaşım! Hər ağızda bir dua, hər müdrik sözdə bir işıq, hər açılan sabahda bir ümid var. Dualarla tanrıya üz tutmaq, barlı budağa - müdrik sözə əyilmək, pıçıltı-pıçıltı açılan çiçəklər kimi səhəri dirigözlü açmaq, hər sözün üstündə şam kimi ərimək, min yol ölüb-dirilmək - budur sənin qismətin, tanrı mükafatın.
60 illik ömür yolunda kəsərli qələmin, uca sözün heç vaxt səni yarı yolda qoymadı, əziz dost!
Şərəfli yubileyin münasibətilə səni ürəkdən təbrik edir, cansağlığı, yeni-yeni yaradıcılıq uğurları arzulayıram.
Zülfüqar ŞAHSEVƏNLİ
525-ci qəzet.-
2017.- 25 yanvar.- S.3.