135 yaşlı Naxçıvan teatrı: dünən və bu gün

 

"Yaxın Şərqin ən qocaman sənət ocaqlarından biri olan Naxçıvan teatrı çox şərəfli bir yol keçmişdir. Teatr bu gün  zəngin yaradıcılıq ənənəsini şərəflə davam etdirir".

 

Heydər Əliyev

Azərbaycan xalqının Ümummilli lideri

 

(Əvvəli ötən sayımızda)

 

Qədim sənət ocağının müstəqillik illərindəki qaynar fəaliyyətindən, yaradıcılıq uğurlarından bəhs edərkən kəmiyyət etibarı ilə keyfiyyət amilini də nəzərə alsaq, gözlərimiz önündə böyük bir sənət panoramı canlanar.

 

Məhz bu illərdə Naxçıvan teatrı milli dramaturgiyanın klassik nümunələrinə geniş meydan verməklə, soy kökümüzə, qan yaddaşımıza, milli şüurun formalaşmasına,  azərbaycançılıq ideyasının yayılmasına qayğı ilə yanaşdığından, atılan hər bir addımın milli mənafeyə xidmət etdiyinin şahidi oluruq. Bütün bu müsbət keyfiyyətlər Azərbaycanda yaranmış sağlam, mənəvi iqlimin, sosial-ictimai sabitliyin yaranmasında meydana gəlmişdir. Bu uğurlar Azərbaycan xalqının Ümummilli lideri Heydər Əliyevin apardığı prinsipial, sağlam mənəviyyatlı siyasi kursun bəhrələridir.

 

Müstəqilliyin ilk ilində (3 sentyabr 1991) möhtərəm Heydər Əliyevin Muxtar Respublikanın Ali Məclisinə Sədr seçilməsi ilə Naxçıvanda bir çox sahələr kimi mədəni mühitdə də ciddi bir canlanma, dönüş yarandı. Bu qədim sənət məbədinə rəğbət bəsləyən ulu öndər Naxçıvan teatrını da düşdüyü burulğandan xilas edib onun dirçəlməsi və inkişafı qayğısına qalaraq hər cür şəraitin təmin olunmasına çalışırdı. Məhz bunun nəticəsində Əsgər Əsgərovun hazırladığı R.Səməndərin "Şəhidlər" pyesi (19 yanvar 1991) dövrün diktəsindən irəli gələn mühüm amil idi. Tamaşanın ideya mərkəzində günahsız şəhidlərimizin faciəli taleyi təsvir olunurdu. Onun uğurla tamaşaya qoyduğu İslam Səfərlinin  "Xeyir və Şər" pyesi (2 iyul 1992) ictimai, sosial mahiyyəti ilə fərqlənirdi. C.Məmmədquluzadənin "Anamın kitabı" gənc rejissor Vaqif Əhmədovun quruluşunda (3 yanvar  1992) özünün uğurlu səhnə həlli ilə xüsusi diqqət çəkdi. Müəllifin qarşıya qoyduğu ali məqsəd-azərbaycançılıq, bütöv Azərbaycan ideyası ön plana çəkməklə tamaşanın təsir qüvvəsi, əxlaqi və etik dəyərləri daha da qüvvətlənirdi. Tamaşanın finalında müstəqil Azərbaycanın üç rəngli bayrağının əzəmətlə dalğalanması birliyimizin sarsılmazlığına xidmət edirdi. 1992-1993-cü illərdə teatr bir sıra tamaşalar hazırlayaraq qonşu Türkiyə Respublikasının şəhərlərinə uğurlu səfərlər etdi.

 

Naxçıvan teatrının 1991-2017-ci illərindəki fəaliyyəti, yaradıcılıq uğurları istər-istəməz tamaşaçılarda qürur hissi doğurur. Bu illərdə Naxçıvan teatrında səksənə yaxın əsər (həmin tamaşalardan qırxa yaxını ilk dəfə) uğurla tamaşaya qoyulub, müsbət səhnə həllini tapıb. Məhz bu illərdə Naxçıvan teatrı milli dramaturgiyanın klassik nümunələrinə geniş meydan verməklə, qan yaddaşımıza, soy kökümüzə, milli şüurun formalaşmasına qayğı ilə yanaşmış, atılan hər bir addım yalnız milli mənafeyə xidmət etmişdir.

 

Müstəqillik illərində tamaşaya qoyulan əsərlər içərisində dramaturgiyamızda ilk tarixi faciə olan Nəriman Nərimanovun "Nadir şah" pyesi Bakıdan dəvət olunmuş gənc rejissor Elçin Mirzəbəylinin quruluşunda (14 avqust 1997) uğurlu həlli ilə xüsusi diqqət çəkdi. Tamaşada rejissor təqdimində milli dəyərlər uğrunda mübarizə aparan Nadir şahın arzu və düşüncələri, azadlıq ideyaları ön plana çəkilmişdi.

 

Azərbaycan Milli Akademik Dram Teatrının rejissoru Mərahim Fərzəlibəyovun Naxçıvan teatrı ilə yaradıcılıq əlaqəsi bu qədim sənət məbədində ciddi dönüş yaratdı. O, Nəriman Həsənzadənin "Atabəylər" (10 may 1999 ) və "Pompeyin Qafqaza yürüşü" (16 aprel 2002) pyeslərini tamaşaya qoydu və bu teatrın yaradıcılıq imkanlarını bir daha aşkarladı. "Atabəylər", "Pompeyin Qafqaza yürüşü" tamaşalarında xalqımızın qəhrəmanlıq səhifəsi, yadellilərə qarşı apardığı mətin mübarizə tərənnüm olunurdu. Hər iki tamaşa quruluşçu rejissorun yozumunda özünün layiqli səhnə həllini tapdı. "Atabəylər" tamaşası yenidən bərpa olunaraq teatrın repertuarına salınır və (14 may 2004) tamaşaya qoyuldu.  Bu tamaşa  Naxçıvan Muxtar Respublikası yaradılmasının 80 illiyinə əsl mənada layiqli sənət töhfəsi idi. Tamaşada Kamran Quliyev-Qızıl Arslan, Həsən Ağasoy-Nizami, Yasəmən Ramazanova-İnanc xatın, Rza Xudiyev və Rövşən Hüseynov-Ayəba, Şirzad Abutalıbov-Abuşər, Tofiq Mövləvi-Yad adam, Xəlil Hüseynov-Əcəmi, Yusif Allahverdiyev-Bağban, Bəhruz Haqverdiyev-Ruz, Səməd Canbaxşıyev-Mahmud, Günay Qurbanova-Gülaçar, Kəklik Novruzova-Rəqqasə, Nazlı Hüseynquliyeva-Kəniz rollarında uğurla çıxış etdilər.

 

Naxçıvan teatrı əvvəlki dönəmlərdə ancaq respublikanın rayonlarında və eləcə də qonşu respublikalarda qastrolda olmuşdusa, müstəqillik illərində isə Türkiyə Cümhuriyyətinin və İran İslam Respublikasının müxtəlif şəhərlərində qastrolda olmuş, Azərbaycan mədəniyyətini, incəsənətini geniş şəkildə tərənnüm və təbliğ etmişdir.

 

Cavid dramaturgiyasına qayıdış milli oyanışın qələbəsi idi. Qədim sənət ocağında ölməz söz ustadının iki şedevr əsəri - "Topal Teymur" və "İblis" teatrın repertuarına daxil edildi. "Topal Teymur"un (29 dekabr 2002), "İblis"in (10 iyul 2003) tamaşaya qoyulması teatrın keçmiş şöhrətinin bərpasına, eyni zamanda, milli oyanışın dirçəlişinə xüsusi zəmin yaratdı. Hər iki tamaşanın quruluşçu rejissoru Azərbaycan Respublikasının xalq artisti Kamran Quliyev zəngin mənəviyyatlı bir tamaşa yaratmağa nail oldu. Bu tamaşalar romantik pafosu, yaddaqalımlı rəssam, bəstəkar işi və ilhamlı aktyor oyunu ilə Cavid irsinə dərin məhəbbətin rəmzinə çevrildi. Teatrda milli ruh, milli düşüncə hökm sürdü. Fərəhli haldır ki, bütün bu müsbət addımlar yalnız müstəqilliyin, demokratiyanın sənətə gətirdiyi azadlıq və səadətin bəhrəsi idi.

 

N.Nərimanovun "Nadir şah", "Nadanlıq və ya qəfil telefon zəngi", N.Həsənzadənin "Atabəylər", "Pompeyin Qafqaza yürüşü", C.Məmmədquluzadənin  "Qurbanəli bəy", "Dəli yığıncağı", Elçinin "Mənim ərim dəlidir", "Dəlixanadan dəli qaçıb" ("Mənim sevimli dəlim"), "Ah, Paris, Paris", S.Vurğunun "Fərhad və Şirin", H.Cavidin "Topal Teymur", "İblis", "Afət", "Səyavuş", "Şeyx Sənan", M.F.Axundzadənin "Lənkəran xanının vəziri", İ.Əfəndiyevin "Hökmdar və qızı", N.Xəzrinin "Atillanın atlıları", Mir Cəlalın "Dirilən adam", Ü.Hacıbəyovun "Arşın mal alan", K.Ağayevanın "Məhsəti", H.Arzulunun "Əlincə qalası", E.Həbibin "Sahilsiz çaylar", H.Eyvazlının "Araz sahilində doğan günəş", A.Babayevin "Koroğlunun Çənlibelə qayıdışı", Ş.Sadiqin "Qana qan qarışdı", M.Nəsirlinin "Qönçəbəyim nəğməsi", İ.Səfərlinin "Göz həkimi", Ə.Əmirlinin "Ağa Məhəmməd şah Qacar", T.Həmidin "Yəhya bəy və Dilqəm", İxtiyarın "Qurtuluş dastanı", T.Cücənoğlunun "Rəhgsaz" və bu kimi əsərlər qədim sənət ocağının müstəqillik illərindəki zəngin repertuar mənzərəsindən xəbər verir.

 

Teatr özünün 125-ci mövsümündə Həsənalı Eyvazlının "Araz sahilində doğan günəş" və Adil Babayevin "Koroğlunun Çənlibelə qayıdışı" əsərlərinə müraciət etdi. 2008-ci ilin aprel ayının 10-da  tamaşaya qoyulan "Araz sahilində doğan günəş" əsəri mövzu aktuallığı baxımından diqqəti cəlb edir. Tarixi hadisələrdən götürülmüş mövzu bu günümüz üçün daha aktualdır. Mövzu düzgün seçilmiş, səhnə formalarından uğurla istifadə edilmişdi. Məharətli aktyor oyunu da tamaşaya uğur qazandırırdı. Tamaşanın əsas qayəsi odur ki, torpaq bizə ata-baba əmanətidir. Onu qoruyub gələcək nəsillərə ərmağan etmək isə hər kəsin vətəndaşlıq borcudur.

 

Adil Babayevin Ümummilli lider Heydər Əliyevin anadan olmasının 85 illiyinə həsr olunmuş "Koroğlunun Çənlibelə qayıdışı" əsərinin ilk tamaşası Ulu öndərin anadan olduğu gün, may ayının 10-da sənətsevərlərə təqdim olundu. Tamaşada 1990-cı illərdə Azərbaycanın düşdüyü ağır vəziyyətdən və dahi şəxsiyyət Heydər Əliyevin ölkəni həmin fəlakətdən xilas etməsindən bəhs olunur. Hər iki tamaşaya quruluşu Kamran Quliyev, bədii tərtibatı Əbülfəz Axundov və Hüseynqulu Əliyev vermişdi.

 

Vətənimiz müstəqilliyə qovuşduqdan sonra həyatımızın müxtəlif sahələrində olduğu kimi, mədəniyyət və incəsənət sahələrini öyrənmək, tədqiq etmək sahəsində də geniş şərait yaradıldı. Bu gün fəxrlə deyə bilərik ki, muxtar respublikanın tarixinin, mədəniyyətinin, ədəbiyyat və incəsənətinin öyrənilməsi elmi əsaslara söykənir. Bütün bu müsbət keyfiyyətlər ölkəmizdə bərqərar olan sağlam iqlimin, sosial ictimai sabitliyin nəticəsi kimi qiymətləndirilir. Bu uğurlar müstəqil Azərbaycan dövlətinin yaradıcısı, xalqımızın Ümummilli lideri, əvəzolunmaz dahi şəxsiyyət Heydər Əliyevin apardığı prinsipial fəaliyyətin nəticəsidir. Heydər Əliyev siyasi kursunun uğurlu davamçısı, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Cənab İlham Əliyev teatr sənətinə böyük önəm verərək 2008-ci ilin yanvar ayının 31-də Azərbaycan teatr sənətinin inkişafında özünəməxsus yeri olan, xalqımızın mədəni və ictimai həyatında mühüm rol oynayan Cəlil Məmmədquluzadə adına Naxçıvan Dövlət Musiqili Dram Teatrının 125 illik yubileyinin geniş şəkildə qeyd olunması üçün sərəncam imzaladı. Ölkə Prezidentinin, eyni zamanda, Muxtar Respublika Ali Məclisi Sədrinin imzaladıqları 25 sentyabr 2008-ci il tarixli sərəncamlarla teatrın bir sıra aktyorları Prezident təqaüdü və mükafatına layiq görüldü, fəxri adlarla təltif olundu. Bu teatra göstərilən dövlət qayğısının növbəti bariz nümunəsi idi. Teatrın 125 illik yubileyi 2008-ci ilin sentyabr ayının 27-də təntənə ilə qeyd olundu. Naxçıvan Muxtar Respublika Ali Məclisinin Sədri Vasif Talıbov yubiley tədbirində çıxış etdi.

 

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti möhtərəm İlham Əliyevin 2007-ci il 19 fevral tarixli "Azərbaycan teatr sənətinin inkişaf etdirilməsi haqqında" Sərəncamı  teatrlarımıza göstərilən diqqət və qayğının bariz nümunəsi idi. Ölkə Prezidentinin teatr sənətinin inkişafı ilə bağlı 2009-cu il 18 may tarixli Sərəncamına əsasən, "Azərbaycan teatrı 2009-2019-cu illərdə" Dövlət Proqramı hazırlandı. Bu proqramda Azərbaycan xalqının ictimai-siyasi həyatında, milli mədəniyyətimizin inkişafında əhəmiyyətli rol oynadı. Dövlət Proqramı çərçivəsində Naxçıvan Muxtar Respublikasında fəaliyyət göstərən teatrlarda xeyli sayda əhəmiyyətli işlər görüldü. Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisi Sədrinin ardıcıl qayğısı sayəsində Cəlil Məmmədquluzadə adına Naxçıvan Dövlət Musiqili Dram Teatrının binası əsaslı surətdə yenidən qurularaq ictimaiyyətin ixtiyarına verildi.

 

Milli dramaturgiyamızın banisi Mirzə Fətəlinin anadan olmasının 200 illik yubileyinə respublikanın bütün teatrlarında olduğu kimi, Naxçıvan teatrı da öz töhfəsini verərək dramaturqun "Xırs quldurbasan" komediyası (2011) və böyük mütəfəkkirin həyatından bəhs edən Şəfaət Mehdiyevin "Mirzə Fətəli dramını (2012)” tamaşaya qoydu". Hər iki tamaşa xalq artisti Rövşən Hüseynovun quruluşunda hazırlanmışdı. Tamaşada Mirzə Fətəli Axundovun parlaq obrazı yaradılmış, görkəmli dramaturqun təhsil illəri, üzləşdiyi çətinliklər əksini tapmış və böyük mütəfəkkirin xalqın maariflənməsi yolundakı yorulmaz fəaliyyəti ön plana çəkilmişdi.

 

Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisi Sədrinin "İslam Səfərlinin 90 illik yubileyinin keçirilməsi haqqında" 18 yanvar 2013-cü il tarixli Sərəncamına əsasən, İslam Səfərlinin yubileyi muxtar respublikamızda geniş qeyd olundu. Naxçıvan teatrında İslam Səfərlinin "Göz həkimi" pyesi (2013) tamaşaya qoyuldu.

 

Naxçıvan Muxtar Respublikasının 90 illik yubileyinin keçirilməsi haqqında 14 yanvar 2014-cü il tarixdə Azərbaycan Respublikası Prezidenti Cənab İlham Əliyev Sərəncam imzaladı. Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin Sədri isə 2014-cü ili “Muxtariyyət İli” elan etdi. Muxtariyyət ilinin ilk günlərində (18 fevral 2014) Naxçıvan teatrında ilk dəfə yazıçı-dramaturq Əli Əmirlinin "Ağa Məhəmməd şah Qacar" tarixi dramı Kamran Quliyevin quruluşunda (rəssam Hüseynqulu Əliyev, musiqi tərtibatçısı İmanqulu Əhmədov, baletmeyster Tamerlan Bağırov) səhnəyə qoyuldu. Yazıçı təxəyyülünün süzgəcindən keçən Qacar obrazı bacarıqlı sərkərdə və dövlət başçısı kimi daha çox diqqəti cəlb etdi. Tamaşada Qacar obrazı tamaşaçıya yalnız qəddar və zalım hökmdar deyil, bütün fəaliyyətini xalqının xoşbəxt gələcəyinə həsr edən siyasi xadim kimi təqdim olundu.

 

Naxçıvan teatrının müstəqillik illərində əldə etdiyi nailiyyətlər böyükdür. Bu illər Naxçıvan mədəniyyətinin, incəsənətinin, teatrının baharı olmuşdur. Teatrın nailiyyətləri onun qarşısında yeni üfüqlər, cazibəli perspektivlər açır. Görkəmli alim, sənətşünaslıq doktoru Cəfər Cəfərov Azərbaycan teatrının inkişafında Naxçıvan teatrının tutduğu mövqeyi qiymətləndirərək yazmışdı: "Müstəqil olaraq meydana gələn Naxçıvan teatrı Azərbaycanın başqa şəhərlərində yaranan teatr mərkəzlərindən daha güclü idi və Azərbaycan teatr sənətinin inkişafına daha səmərəli təsir göstərirdi. Naxçıvan Azərbaycan teatrına E.Sultanov, M.T.Sidqi, C.Məmmədquluzadə, B.Kəngərli, H.Cavid, Ə.Qəmküsar, K.Ziya, R.Təhmasib kimi görkəmli dramaturq, aktyor və teatr təşkilatçıları vermişdir.

 

Naxçıvan teatrı təşəkkül və formalaşma dövründən başlayaraq fəaliyyəti boyu qabaqcıl ideyaların carçısı olmuş, işini milli dirçəliş və azadlıq uğrunda mübarizəyə həsr etməyə yönəltmiş, ictimai geriliyi və cəhaləti qamçılamış, repertuarını daim zənginləşdirərək əsl sənət ocağına çevrilmiş, respublikanın görkəmli sənət ocaqları sırasında özünəməxsus yer tutmuş, yaradıcılıq uğurları ilə fərqlənmişdir.

 

Əli QƏHRƏMANOV

AMEA Naxçıvan Bölməsi, İncəsənət, Dil və Ədəbiyyat İnstitutu, Musiqi və teatr şöbəsinin müdiri, sənətşünaslıq üzrə fəlsəfə doktoru, dosent

aliqehreman@yahoo.com

 

525-ci qəzet.- 2018.- 27 aprel.- S.6.