Nəcməddin Mürvətov

QƏLBİN OLA ZİNDANIM...

Məni qəlbinə sal, "cəzam" ömürlük,

Açma əbədilik qapılarını.

Sevgi, eşq, məhəbbət qoşun bir bölük,

Alsın mühafizlik ixtiyarını.

Qoyma yad göz baxa kilid yeri də,

Bağla nəfəsliyi, görməyim işıq.

Qalsın azadlığım daha geridə,

Belə məhbusluqla qurum barışıq.

İsti künc-bucağa ehtiyacım yox,

Köksün hərarəti bəs edər mənə.

Bu məhbəs həyatım nəşə verər çox,

Qurram təkliyimə burda təntənə.

İstəyim verməz yox, görüş həsrətə,

Buraxmaz hicranı azacıq yaxın.

Salar xoşbəxtliyim məni heyrətə,

Üstümə sevincdən gur olar axın.

Bağla qapıları sən tamam-kamal,

Kəs fani dünyayla hər əlaqəmi.

Bax bu arzum olub tək istək, amal,

Başıma vurandan sevdanın dəmi.

Çevir ürəyini bağlı zindana,

Sarı ülfətinlə əlim, qolumu.

Varlığım sığınsın tək bu ünvana,

Sevinim, görməyim sağı-solumu.

ƏLİNDƏDİR ÜRƏYİMİN AÇARI

Əlindədir ürəyimin açarı,

Tək mənzil var, təkcə sənə orada.

Gəl incitmə ümidsizi, naçarı,

Rəva bilmə hey araya, sora da.

Hesabsızdır ətrafında dolanan,

Gendən baxan, baxıb ağzı sulanan.

Həsrətindən alovlara qalanan,

Bundan düşən hədsiz, gücə, zora da.

Bax ki, ən çox sevən səni mənəm mən,

Başqa kimsə beləsi var? - Etmə zənn.

Salma nəzər qeyrisinə, tutma tən,

Olma səbəb sinədə köz, qora da.

Nə olar ver sən lehimə qərarı,

Dadım sevgi-məhəbbətdən nübarı.

Üstün tutma, sevindirmə əğyarı,

Qıyma ruhu düşüncələr yora da.

Yox, tərəddüd eyləmə yox, seçimdə,

Deyilik ki eyni ölçü-biçimdə.

Yol ver eşqdə, irəliyə keçim də,

Rəhmin gəlsin mənə - bəxtdən kora da.

Əlindədir ürəyimin açarı

Tək mənzil var, təkcə sənə orada.

Gəl incitmə ümidsizi, naçarı,

Rəva bilmə hey araya, sora da.

DÜBRARA GEDƏK

Çağır səslə hay-harayla,

Gəlim Dübrara getməyə.

Dar cığırlı yol dolayla,

Qalxıb zirvəyə yetməyə.

Ovuclayım bumbuz qarı,

Qucum bəyaz buludları.

Xəyallanıb bir yol barı,

Bomboz dumanda itməyə.

Gözəlliyə uyum, dalım,

Sərməst olum, heysiz qalım.

Köklənə şeirə əhvalım

Qumru, bülbültək ötməyə.

Quca-quca qaya, daşı,

Pusum gizlin gədik qaşı.

Tutam bir ahu baxışı,

Məqam qaçmaya, ötməyə.

Hey sinəmi döyə külək,

Ətrafımda çaxa şimşək.

Bir iş görə indi fələk

Günüm uzana, bitməyə.

Lap çox olsun cəfamı de,

Görəcəyim səfamı de.

Nəcməddinə rəvamı de,

Bəs bu muraza yetməyə?

GETDİ

Getdi, ürəyimə qoyub nisgili,

Getdi, geriyə də çönüb baxmadı.

Getdi, tək xoş sözə dönmədən dili,

Getdi, gözlərindən heç yaş axmadı.

Kirimiş, həsrətlə baxdım dalınca,

Bitdi uzaqlaşan addım səsləri.

Hönkürdüm bir anda tənha qalınca,

Unudub halımı duyan kəsləri.

Məhkumam xəyalla yaşayam indi,

Görən onsuzluğa dözəcəm necə?!

Köksüm parçalanar, bax bu yəqindir,

Özümə təsəllim bihudə, becə.

Sayacam birbəbir onsuz günləri,

Dönəcək əzaba ötən hər bir an.

İtəcək yaşamın məna dəyəri,

Gəzəcəm havalı, dərdli, pərişan.

İz qalar köksümdə bu ayrılıqdan,

Ömrümü gödəldən dərin, qanlı iz.

Çökər üzərimə göylər, asiman

Çəkər varlığımı qubardan dəniz.

Getdi, ürəyimə qoyub nisgili,

Getdi, geriyə də çönüb baxmadı.

Getdi, tək xoş sözə dönmədən dili,

Getdi, gözlərindən heç yaş axmadı.

BU GÜNÜ ÖMRÜMƏ YAZMA

Ağır düşüncələr yorur başımı,

Bitirə bilmirəm qəlb savaşımı.

Saxlamaq mümkünsüz gözdən yaşımı.

Göylərə yetişir and, aman, ahım,

Bu günü ömrümə yazma, Allahım.

Bədxahlar önündə acizəm necə,

Bax, olub gündüzüm qaranlıq gecə.

Möhtacam indi mən qeybdən bir gücə.

Sənsən ümid yerim, təkcə pənahım,

Bu günü ömrümə yazma, Allahım.

Kəsib bənd-bərəni, yol-girişimi,

Salıblar düyünə adi işimi.

Odlara tab edib sıxdım dişimi.

Yox ki bu dünyada bir xeyirxahım,

Bu günü ömrümə yazma, Allahım.

Qatil önündə də qırpmamışam göz,

Yetər məsləhətlər- "Döz, bir az da döz"

Çarə ver, söylə ki: "Dərdi belə çöz"...

Ta ki azca nurlu gələ sabahım,

Bu günü ömrümə yazma, Allahım.

XIZININ

İstəyirəm gələm ora - dağlara,

Köksə çəkəm havasını Xızının.

Həsrət vurub bax sinəmə dağ, yara,

Çəkəm məlhəm dəvasını Xızının.

Bulağından bircə ovuc içəm su,

Diləyimdir, ürəyimin arzusu.

Bəsim olar bir çimirlik uyğusu,

Tapam ruha şəfasını Xızının.

Qayalarla, zirvələrlə ülfətim,

Yetər, keçsin qəlbdən nisgil, möhnətim.

Artar şəksiz vurğunluğum, heyrətim,

Görcək min bir səfasını Xızının.

Xatirələr çözələnər burada,

Düşər ərlər, ərənlər də hey yada.

Səbəb olar göz yaşıma arada,

Çəkənləri cəfasını Xızının.

Dağlılarda qürur, əzmi, ilqarı

Görüb, Tanrı heykəl etdi Dübrarı.

Ziyarətə gedəm hərdənbir barı,

Alam nəzmə vəfasını Xızının.

BİR ŞEİR SÖYLƏ Kİ...

Bir şeir söylə ki, yatsın ruhuma,

Məni uzaqlara çəksin, aparsın.

Qarışsın mənası hissim-duyğuma,

Ağrıdan-acıdan, alsın qoparsın.

Bir şeir söylə ki, qəhər, qüssə, qəm

Gözümün yaşıyla axsın üzümə.

Kövrəlim içimdən, püskürsün naləm,

Bəlkə bax belədə gəlim özümə.

Bir şeir söylə ki, fikirlərimi

Çözərək çıxarsın bəlkə bir yana.

Gəliri-çıxarı, kəsiri-kəmi,

Bağlasın canımda olan imkana.

Bir şeir söylə ki, xəyala dalım,

Kədərim ovunsun xəyallarımla.

Barı dalğınlıqda dəyişsin halım,

Süzülsün sinəmə bir neçə damla.

Bir şeir söylə ki, mənası dərin,

K öklənə varlığım sözə, kəlməyə.

Gəzə kəhkəşanın ənginliklərin,

Ruhum göydə qala, yerə enməyə.

ƏZMİN GÜCÜ

Qanad taxıb səmalarda uçarsan,

Yetib, çatıb buludları qucarsan.

Ənginliyə yepyeni yol açarsan,

Bacararsan, əl vurarsan lap Aya,

Qoysan əzmi, iradəni ortaya.

Zirvələri qeyrətinlə aşarsan,

Həzz duyarsan baxışınla daş yarsan,

Hünərindən xoş məmnunluq yaşarsan.

Ovxalanar bil önündə sərt qaya,

Qoysan əzmi, iradəni ortaya.

Dəryaların dərinini seçərsən,

Qurutmağa birnəfəsə içərsən,

Tufanlardan üzə-üzə keçərsən,

Yetişərsən məqamında o taya,

Qoysan əzmi, iradəni ortaya.

Alovları eyləyərsən asan ram,

Vulkanları söndürərsən sanıb şam,

Şimşəklərə lağ edərsən deyib "xam".

Hey düzərsən məğlubları sıraya,

Qoysan əzmi, iradəni ortaya.

Olmaz sənin nəzərində bir çətin,

Düşər dilə, ağızlara qüdrətin.

Adi olar bil səbəbi heyrətin,

Həqiqətə çevriləndə hər xülya,

Qoysan əzmi, iradəni ortaya.

525-ci qəzet 2018.- 23 fevral. - S.6.