Bir mənzum məktuba cavab

Yaltadan bizim təsərrüfat müdiri,

şair ürəkli Adil Qəmərlidən aldığım

mənzum məktub və ona yazdığım cavabdır

Aldım məktubunu xeyli dəyərli,

Ey əziz dostumuz, Adil Qəmərli!

Bil ki razı qaldıq məhəbbətindən,

Qəlbə qanad verən sədaqətindən,

Şirincə, duzluca hekayətindən.

Şeirinə şeirlə cavab verməmiz -

Cəsarət olsa da, məcbur olduq biz:

Əvvəla:

Çiçəklərin nəfəsindən,

Bülbüllərin xoş səsindən,

Çeşmələrin zümzüməsi,

Çinarların kölgəsindən,

Gözəl Alim ölkəsindən,

(Qəlbin dərin güşəsindən)

Salam olsun dosta, yada,

Var olsunlar bu dünyada!

Saniyən:

Burda şad-xürrəm yaşayırıq biz

Niyyətimiz təmiz, qəlbimiz təmiz

Ancaq sizlər üçün darıxır könül,

Quş da eldən ayrı darıxır şəksiz.

Salisa:

Yazırsan ki: - Ey əziz dost, vəfadar,

Eylə bizi öz halından xəbərdar.

Nə işdəsən, nədir fikrin, xəyalın,

Haçan olur bizə qismət vüsalın?

Köçəri quşmusan, məkanın nədir?

Bu uzun səfərdən məramın nədir?

lll

Möhtərəm Qəmərli, məlumun olsun -

Ki, hələ “qandidat”, “felşerdir” - dostun

Deyirlər: “bilmirik, nə olur-olsun

Bu yaxında gərək o “doxtur” olsun”.

Bu fikrə şərikdir Orucəli də,

Əli də, Vəli də, Məmmədəli də.

Dostlar da istəyir alim olum mən,

Yəni ki, əməli-salim olum mən.

Məgər feldşer olan sayılmaz insan?

Bunla maraqlanmır Zaloğlu zaman!

Odur ki, bu ayın on yeddisinəcən

Burda külüng vurub işləməliyəm.

Fərhad Şirin üçün yardı dağları,

Yan-yana düzürəm mən sitatları...

lll

Sonra yazırsan ki, teleqram vurum,

Mənə pul göndərib edəsən məmnun.

Xeyli minnətdaram bu qayğınıza,

Bu dostluq eşqinə, bu sayğınıza.

Ancaq yetər mənə “ikinci yarım”

Heç o da olmasa ötüşər qarın...

İçimdə çox yoxdur bil tamahımız

Bizə kifayətdir öz maaşımız.

Yediyimiz gündə “bir xurma” fəqət

Nizami nəsliyik, bilmərik dövlət.

lll

Məndən salam yetir Əbülfəzlərə,

Yaquba, Həbibə, Əliheydərə.

Yaşara, Quluya və Nürəddinə,

Mirəliyə, (qurban olaq cəddinə).

Qazaxlı Məmmədə, nadinc Atifə,

Əylisli Yəhyayə, (o Mir Hatifə)

Rüstəmə: - dostanə əhli-imana

O fağır cənublu Şair oğlana,

Nadir (şahə), Mirzə (Cəmaləddinə),

Planı doldurub gəlsinlər dinə.

Salam olsun bir də “sayuz” Aslana,

Beş aylıq “dinmə ver”, borcluyam ona.

Yenə borclu düşdük, lənət şeytana.

Məsuda söylə ki gəlsin meydana!

Namə yazsın, bizi də alsın qoy sana

Kamala, Kamrana və Mir Əzizə,

(Böyük olub, zülm etməsinlər bizə!)

Yoxsa uçurarıq təxti-tacların,

Əllərindən allıq ixtiyarların!

Hamımızın sevdiyimiz dostlara:

Undulmaz cənublu qardaşlara!

Pur Abbasa, Həmidə və Qafara

Zərafətim olmayan yoldaşlara:

Əlfağaya (Teybalıya), Həsənə,

Və Cəlal müəllimə, dostu Əkrəmə,

Rəsula, Hüseynə və Muradxana.

Onların hirsindən biz gəldik cana.

Muzeyçi Sadığa, Şəkil çəkənə,

Dostların adları gəlmir ki sana!

Lüğətçi Rəsula və Voroşilə,

Az qala yadımdan çıxmış Dağlıya.

Özünü göstərən o ağıllıya.

Əcəb salıb qırğız dilin bəndinə.

Gərək bir gün gedək onun kəndinə,

Seyrə dalaq, gülümsəyən ənginə.

O saz çalan suyuşirin oğlana,

Yenə tənqid yazır Aşıq Qurbana?

Həsənova, Oruca və Əliyə,

Bizim idarədən gedən Vəliyə.

Söz müxtəsər ağıllıya-dəliyə...

(Qafiyə gətirdi sözü bu yerə...)

Kağıza sığmadı, al “vedemostu”

Çağır hüzuruna aşnanı, dostu.

Söz aç məhəbbətdən gələrək dilə,

Səadətlər dilə, arzular dilə.

lll

Soruşursan məskənin haradır, nədir?

Olduğum yer bir yazıçıxanədir.

Əhli-xanə görünür bəxtəvərdir,

Yüz nəfərdən doxsanı bir təhərdir

İçlərində yazıçı varmı? Güman hey?:

Yarısı arvaddır, yarısı kişi,

Çoxlarının qızıl-mızıldır dişi.

Kişilərin bağında var bir alça,

Arvadların işi tamamən hoqqa.

Şalvar geyib tullanırlar aman, hey!

Onlara bəslənən aman-güman, hey!

Üzdən bənzəyirlər sarı dovşana,

Saçların oxşadar topa yovşana.

İşləridir tamamilə bir dahi,

Bizim qızlar qızıl güldür, vallahi.

Mənnən yetir onlara bir salam, hey!

Onların da yaddaşında qalam, hey!

lll

Sanma işlər gedir tamam tərsinə,

Mən zərafət etdim sənin xətrinə.

Hər şey uyğun gəlir burda əsrinə,

Kərəm bizdə minər əsrin tərkinə.

Ey bixəbər! Çox dəyişmiş zaman, hey!

Daha getdi yeddi taxta güman, hey!

lll

Kağıza sığmadı, aç vedemostu,

Çağır hüzuruna aşnanı-dostu.

Söz aç məhəbbətdən, gələrək dilə.

Səadətlər dilə, arzular dilə.

Şöhrətin qoy çatsın obaya-elə,

Görüşənə qədər, qal gülə-gülə.

Hə, görürmüsünüz Adil müəllim!

Hər bir tərəfimiz bilik və elm.

Elə bilirsiniz şair tək sizsiz?

Şeirə, sənətə bələdlərik biz.

Təbiət bizləri yaratmış şair,

Sonradan olmuşuq ədibü-nasir.

Canınız həmişə sağlıqla dolsun,

Ömrünüz-gününüz işıqlı olsun!

Elmimiz ucalıb inkişaf etsin,

İşləriniz daim uğurla getsin!

30 avqust 1960-cı il

Məmməd Cəfər Cəfərov

525-ci qəzet.- 2018.- 17 mart.- S.12.