Gəldim ana!

Özümü itirə-itirə gəldim,

Qollarımı dodaqlarının arasına yemək apara bilməyən

yaşlı adama verdim,

Gözlərimi yolu əlində çəlik keçmək istəyən

nur üzlü qocaya hədiyə etdim,

Əllərim şikəst dilənçinin yanında qaldı,

Ayaqlarımı əlil arabasında oturub

meyvə-tərəvəz satan xalanın yanında qoydum.

Bölündüm ana,

Gəldiyim yolların, keçdiyim küçələrin

hər küncündə bir parçam qaldı.

Çox sadəydi əslində

atom zərrəciyi kimi bölünmək, parçalanmaq.

Gəlib uzanacaqdım qəm topası ilə

bir dirəyini sındırdığım çarpayımın üstə,

Qəm götürəcəkdi məni,

Qəhər boğacaqdı yenə,

Dərdlərin sayı çox, həlli yox.

Bax...

Özümü bütün bunlardan azad etdim, Ana.

Yatağımın üstündə üzümün kədərini örtəcək

əl də yoxdu artıq,

Baxıb dörd divarda bir vəfasızı görəcək göz də.

Məni bayıra çıxarıb, kədər dolu xatirələrə aparacaq ayaqlar da

daha ağırlıq eləməyəcək çarpayıma.

Amma bir şeyin sahibini tapmadım, ana,

Çıxarıb kora verəcək gözüm,

Əlilə verəcək ayağım,

Hər şeyim var idi, hər şeyim,

Təkcə ürəyin sahibini tapmadım.

Yenə özümlə götürüb gəlmişəm ürəyimi,

Bu ürəyin içindəkilər,

Onların ağırlığı təkcə dörd ayaqlı çarpayıya yox,

Bu evə, bu dörd divara,

Hətta

bir ömrə belə kifayətdi, Ana,

Bir ömrə belə bəs!

***

Söz qurtarıb, deməyə,

Bir cüt soyuq dodaq var.

Bu soyuqda üşü bir az,

Çöldə yaman sazaq var.

Üşü ki, qucaqlayım,

Köksümə tel dağılsın.

Gözlərinə səyahət,

Vallah şirin nağıldı.

Hardan gəlirsən belə,

Son görüşmü bu daha?!

Onda ahım, harayım,

Çata bilər Allaha.

Baxışından duyuram,

Görüş həminki deyil.

Dodağına iz düşüb,

Öpüş mənimki deyil.

***

Dərdimə min bərəkallah,

Lap elə ayı boydadı.

Hərəsi bir tərəfində,

Ulduzun sayı boydadı.

Şeir kəsik, söz yarımçıq,

Alov böyük, köz yarımçıq.

Əlim donuq, diz yarımçıq,

Həsrəti yolu boydadı.

Ya mən ölü, ya sevgi sağ,

Sinədə qəlb, içində dağ.

Gözümdən axan yaşa bax,

Tülkünün toyu boydadı.

Sevinci pəsdi pişiyin,

Hələ bir azca üşüyür.

Qorxusu məstan pişiyin,

Siçanın payı boydadı.

Qəlb özünə tay axtarır,

Amma bir az zay axtarır,

Gör e, sevgi-zad axtarır,

Ağlı da boyu boydadı.

***

Zirvəsindəyəm artıq,

Sən çəkdiyin dağların.

Ürək ən tez düşənidi,

O solan yarpaqların.

Sürüşüb əllərimdən,

Düşür gözümün yaşı.

Dərd daşıya bilmirəm,

Gəl, dərdi məndən daşı.

Sən çəkdiyin dağlara,

Bu gecə qar yağırdı.

Tərəziyə qoy gör ki,

Dərdim ondan ağırdı.

Cəmil CƏMİLBƏYLİ

525-ci qəzet.- 2019.- 28 mart.- S.8.