RUQƏYYƏ KƏBİRİ

1963-cü ildə Xoy şəhərində anadan olub. İbtidai və orta məktəbi doğulduğu şəhərdə bitirib. Təbriz Universitetinin Tibb fakültəsində təhsil alıb. Ali təhsilini başa vurduqdan sonra bir müddət Salmas və Təbriz xəstəxanalarında işləyib. Yaradıcılığa erkən yaşlarından başlasa da, uzun müddət əsərlərini nəşr etdirə bilməyib. Müəllifin bədii yazıları şeir, nəsr, ssenari, ədəbi tənqidi məqalə və tərcümələrdən ibarətdir.

Ədəbiyyat sahəsində şair Kiyan Xiyavla birlikdə qələmə aldığı "Bir ocaqda iki kül topası" adlı şeir toplusu, "Bu qapı heç döyülməyəcək" və "İçimdəki qız" hekayələr kitabları ilə tanınıb.

Güney Azərbaycanın ən məhsuldar yazarlarındandır. Son illərdə "Quşlar daha qorxmurlar", "Evim" və "Yerdən uca torpaq" romanları və "Dünya qabar çalıb, yoldaş!" hekayələr kitabları, eləcə də Çinə səfərindən bəhs edən "Saçaqdan asılmış əjdaha" adlı səfərnaməsi işıq üzü görüb. Rejissor Qadir Fərivər "Qar yağır" hekayəsi əsasında "Qartal" adlı film çəkib. Bakıda 2012-ci ildə "Azadlıq" radiosu tərəfindən keçirilən hekayə və şeir müsabiqəsində "Mavayl" adlı hekayəsi birinci yerə layiq görülüb.

2016-cı ildə isə "Varlıq" dərgisinin keçirdiyi hekayə müsabiqəsində "Məni Aqorada yandırın" hekayəsi üçüncü yerin qalibi olub.

Məni Dan ulduzundan keçirt

Ac gözlüyəm,

Tamahkaram,

Bilmirəm nəyəm!

Bəlkə də ac qurdam...

Ruhumu sənin coğrafiyanda gəzdirməyə

Bir dəqiqə,

Beş

On beş dəqiqə yetərli deyil.

Unutma!

Mənə min dörd yüz qırx dəqiqə ödəməlisən!

Saatımın sarqacı donuq,

Bu gecə yarıldığında

Saniyələrı kipriklərim sayacaq,

Gözüm yol çəkəcək gəldiyin yolun ilğımında.

Gəldiyində

Donmuş saatıma

Yer kürəsinin qızğın nöqtəsindən asılmış sarqacı gətir,

Samburan dağlarından aş,

Gəl də məni dan ulduzundan keçirt,

Göyün onyeddinci qatında qonaqlanaq,

Zaman

Dönsün tarıxdən öncəyə...

Mədəniyyət mərkəzindən uzaq bir noqtədə,

Mənə borclu olduğun min dörd yüz qırx dəqiqəni

Səksən altı min dörd yüz dəfə,

Saniyə-saniyə

Sayaq nəfəslərimizlə...

Gecənin doqquz otuzu...

Soyğun var içimdə,

Doqquz otuz beşdə tutuqlanıram,

Çalıb-çapdığım sevgini məhkəməyə buraxıram.

Soyğunçu mən,

Hakim mən,

Tək başına qazi önündəyəm...

Saatın on bir otuzu!

Etiraf edən mən,

Özümü savurub sovuran mən,

Yaln ızlığa məhkum olan mən,

Tıq...tıq...tıq...

Qazi masasında on iki dəngəsiz tıqqıltı,

Adsız zaman...

Əqrəblər bir-birinə sancılan,

Birləşdiyi,

Sevişdiyi an

Səs Tanrısının səssizliyi...

Yalnızlığım qulağımda zil çalır

Qaranlıq

Sükuta cumur...

2

Sən,

Təbriz boyunda bir şəhər...

Səndə yeriyim, yatım, oturum, qalxım.

Sənin torpağını

Fransa ətiri kimi

Saçlarıma yayım...

Göy məscid,

Sənin boğazından günorta əzanı səslənsin...

Qoşuqlarının dizəsi kimi

Amir bazarında

Altın çərçivə toxu

Bazarın bir parça sınıq kərpicinə...

Səndən bir töhfə mənə

Qoy boyunbağım olsun!

Qarına,

Kuləyinə,

Yağışına,

Dumanlı günlərinə belə dözərəm...

Sən Təbrizim ol,

Gəl, səndə yaşayım!..

Gözümün quraqlığı

Gözəlim Bakı!

Səndən aldığım ödülə deyil,

kirpiklərimin arxasında

gözlərimə toxunmadan

bəbəklərimə baxdın deyə,

duyğulanıram.

Yanaqlarıma,

dodaqlarıma bir toxunsaydın,

kokum sarmaş-dolaş

yüksələrdi Oğuz qalasına -

Qız qalasına.

Dənizə bağışladığın nəfəsin

Toxunsaydı nəfəsimə,

Xəzər dalğalanardı tənimdə...

Gözəlim Bakı!

İndisə səninlə üz-üzə, göz-gözə

və ağlımızda ilmək-ilmək toxunan ipək buludlar

gözlərimin quraqlığına yağır.

Tarixin yanlışlarını ödəməyə gücüm yox,

itirdiyim gəncliyim bir gecədə

qurban kəsildi illərimin uğuruna.

Əllərimdən tutmasan belə, utancaq gözlərim

sığındı sənin baxışlarının kölgəsinə...

Səssiz-səmirsiz sənə tutunan duyğularımı

ovcumda tuturam yaralanmış incəcik ruhumu...

Göyərçinlər qanadlanır

Təbrizin havasında,

Gözəlim Bakı...

525-ci qəzet 2019.- 29 mart.- S.7.