"Dünya bir yarpaq boydadı, biz də, qonmuşuq üstünə..."

dünya bir yarpaq boydadı

ürəyimə bir səs düşüb,

bilmirəm, bu nə səsdi, nə;

qönçələr təzə doğuldu,

küləklər durub qəsdinə;

yaz gəldi, sular qaynadı,

göydə ulduzlar oynadı;

dünya bir yarpaq boydadı,

biz də qonmuşuq üstünə;

say görüm, dərdin neçədi,

ömrün bir yanı gecədi;

ürəyim sapdan incədi,

bir də, könlümü küsdürmə;

ötən günləri saymışam,

ruhumu söz-söz oymuşam;

bir dəstə çiçək qoymuşam,

həsrətin soyuq büstünə;

ütülürəm, ütüm-ütüm,

hara gedim, harda itim;

alışdırıb hara getdin,

gəlib baxarsan tüstümə.

şairə qız verməzlər

deyir, duman çəkilir,

yollar üzü bəridi;

bulaqlar qurumayıb,

hələ sular diridi;

dəli külək atlıdı,

çapıb, suya qatıldı;

sular daşdan atıldı,

aşağıda kiridi;

yarpağı kim qurutdu,

dərdin məni unutdu;

yazın nəfəsi tutdu,

buz qalmadı, əridi;

quşların alacası,

uçub, yolun açası;

evin lap balacası,

uşaqların kürüdü;

bu həsrətim yüz ildi,

hara axdı, süzüldü;

əlin məndən üzüldü,

üstümə dağ yeridi;

o qapıdan girməzlər,

bir də, bizi görməzlər;

şairə qız verməzlər,

o, dəlinin biridi.

ürəyim daha yoxdu

hardan gəldi bu ağrı,

ürəyimi nə sıxdı;

hansı yolu aradım,

gedib həsrətə çıxdı;

könlümü söz tutubdu,

ruhumu toz tutubdu;

elə bil, buz tutubdu,

canım yaman soyuxdu;

ömür-gün də azıymış,

sevgilər ayazımış;

uzaq sularda azmış,

könlüm tənha qayıxdı;

kimlər məni ağladı,

dərdimi qucaqladı;

qara bulud çağladı,

bilmədim, hara yağdı;

mən, niyə kür imişəm,

dinmirəm, kirimişəm;

onu sənə vermişəm,

ürəyim daha yoxdu.

yağışlı yuxu

yatanda elə yatırıq,

elə bil daşıq, yuxuda;

bilmirəm, gördüyüm nədi,

mən, bu qarışıq yuxuda;

fələk mənə göz-qaş atır,

göz-qaşını bom-boş atır;

o kimdi, mənə daş atır,

bu, bircə qaşıq yuxuda;

gözlərim niyə səyriyir,

buzlu bulaqlar əriyir;

üstümə dağlar yeriyir,

ruhum dolaşıb, yuxuda;

yenə tutub ağrım-acım,

bilmirəm ki, hara qaçım;

atam, anam, bir də bacım

hamı yığışıb, yuxuda;

yoluma bir yağış düşüb,

bir yağışlı yoxuş düşüb;

alnıma bir naxış düşüb,

bu nə naxışdı, yuxuda;

göy üzü gölmə-gölmədi,

sular yerə tökülmədi;

gecə buludlar ölmədi,

hələ yağışdı, yuxuda.

ürəyimə məktub

salam, necəsən ürəyim,

sinəmin altı necədi;

məni hər yana çapırsan,

mindiyin atın, necədi;

bu qələmim lələk deyil,

şair hələ mələk deyil;

hamı sənə ürək deyir,

adın, soyadın, necədi;

bezmədin canımdan mənim,

dərd ötmür yanımdan mənim;

doymursan qanımdan mənim,

qanımın dadı, necədi;

bilmirəm ki, qışam, yazam,

saçıma baxdım, bəyazam;

gərək sənə nəsə yazam,

şeir, bayatı, necədi;

bir gün gələn, bir gün gedər,

dərd-sərin məni əridər;

ürəyim, bir məktub göndər,

görüm, həyatın necədi.

unutduğum göyüzü

unutduğum göyüzü,

tanrıya daha yaxın;

burdan dağlar görünmür,

hardan boylanım, baxım;

dünya bağlı qalaça

gedib harda qalacam;

bir cüt qanad alacam,

yeri tutmur, ayağım;

mən daha nə görəcəm,

bağ becərəm, yer əkəm;

saçlarına hörəcəm,

çiçəklərin ən ağın;

ömrün qırışığı var,

dərdin qarışığı var;

üzümdə işığı var,

gözündəki çırağın;

günüm harda keçinə,

döndüm bulud köçünə;

nə yazılıb içinə,

alnımdakı varağın.

şəklimi divardan as

göy üzü yaman dolub,

buludlar daraq daraq;

gəl, uşaq olaq, bir az,

burda bir evcik quraq;

hərə bir çiçək üzək,

suların üstə düzək;

kağızdan qayıq düzəlt,

üzək, dənizi yoraq;

bulud harda yuxalır,

sular axıb yox olur;

ayrılıqlar çoxalır,

bizdən iraq, min iraq;

nə istədin, bu yazdan,

yel əsdi, aramızdan;

mən uçacam, bir azdan,

daha, əlimi burax;

daha saçlarım bəyaz,

mənə düşərmi, bu yaz;

şəklimi divardan as,

yadına düşəndə bax.

tanrı kimə vaxt verib

payız nə tez qayıtdı,

yarpaqlar sarı-sarı;

yenə döndü könlümə,

ürəyimin qubarı;

ulduzlar kürə-kürə,

gəldik, dərd görə-görə;

alnımdan düşüb yerə,

fələyin dərkənarı;

həsrətimə acıma,

əlini qoy ovcuma;

yağdı, qara saçıma,

bu qışın ağca qarı;

göy üzünün köçündə,

buludlar kündə-kündə;

bax, ovcumun içində,

cızıqlar, yarı-yarı;

tanrı kimə vaxt verib,

dərdi ikiqat verib;

deyir, orda çat verib,

babamızın məzarı;

bu nə səsdi, kiridi,

qəlbi dağlar əridi;

gecə yuxuma girdi,

göy üzünün kənarı.

ulduzların gözü var

gözümüzün kökündə,

şirin-şirin yuxular;

bu ömür ağacından,

hərə bir cür yıxılar;

nə yalan, nə gerçəkdi,

nə qardı, nə çiçəkdi;

gözümə pərdə çəkdi,

uydurulmuş nağıllar;

bu dərd yükü nə imiş,

yolu min sənə imiş;

görən, bu gümüş-gümüş,

sular hara axırlar;

fələk bizi küsdürüb,

dəli yellər əsdirib;

qapımızı kəsdirib,

nə istəyir, yağılar;

bu qar, hər yanı hördü,

itlər ulduza hürdü;

adamlar iki cürdü,

dəlilər, ağıllılar;

kimin mənə sözü var,

hərənin bir üzü var;

ulduzların gözü var,

göy üzündən baxırlar.

tanrı bizdən razı deyil

keçdiyimiz işıqfor da,

qaradı, qırmızı deyil;

sözdü də, cızıb gedirik,

yazdığımız yazı deyil;

kim işləyər, kim qazanar,

kim sərvət, kim qəm qazanar;

yüz il də, ömür uzanar,

heç bu da, bir arzu deyil;

bura kim gətirib, bizi,

imanlı, dinli, dinsizi;

kasıbın tox olur gözü,

heç nəyə tamarzı deyil;

kim tanrıdan haqq götürüb,

tac götürüb, taxt götürüb;

hərə bir çomaq götürüb,

bəşər qoyun-quzu deyil;

bilmədim, bu nə xınadı,

buz tutmuş sular qaynadı;

ağlımızı dərd oynadır,

gözəllərin nazı deyil;

iş bilirik, nə çox, nə az,

molla, dinbaz, quşbaz, işbaz;

başımıza dəyən qapaz,

özgənin qapazı deyil;

heç nəyi düz eləmədik,

ocaqda köz eləmədik;

dünyanı təzələmədik,

tanrı bizdən razı deyil

hər şeyi, hər şeyi unut

hər şeyi, hər şeyi unut

qorxma, ağrıdan-acıdan;

bax, biz yaşda adamların,

payız tökülür, saçından;

indi də, dərdin yaşıdı,

bu da, fələk naxışıdı;

deyirlər, dünya yaxşıdı,

indi kim ölür, acından;

ötən sevgi çətin dönə,

saçlarını dara, günə;

bir el düşür qara günə,

tək bir axmağın ucundan;

o kimdi, bizi talayır,

ruhunuzu qurdalayır;

elə qızıl xırdalayır,

vicdanının hərracından;

axı, kim durub qəsdimdə,

boğuluram, öz tüstümdə;

şair bir kəlmə üstündə,

sallanır dar ağacından.

çin olurmu, yuxularn,

daha unut, nağılları;

ömrün-günün cığırları,

boylanıb baxır, ovcundan;

onsuz da, həsrət qarıyır,

dünyanı dərd-qəm darıyır;

bəşər yarımçıq yarıyır,

Tanrının ömür borcundan.

ruhuma savaş qayıdır

bu nə havadı bilmirəm,

deyən, yenə qış qayıdır;

ruhum havalanıb gedir,

canıma sərxoş qayıdır;

harda itirdim yaşımı,

ağrılar kəs di qarşımı;

altına tutum başımı,

göy üzündən daş qayıdır;

qaldım uçuna-uçuna,

lənət, kafirin xaçına;

həsrətim gedir Laçına,

dönüb əliboş qayıdır;

nə karəyik, nə karə bə,

gül olduq, farsa, ərəbə;

el-oba qalıb xaraba,

evlərə bayquş qayıdır;

qar yağır, qışın içindən,

dərd çıxır, daşın içindən;

gözdəki yaşın içindən,

min illik yaddaş qayıdır;

ürəyimə düşən səsdi,

nə yaxşı, küləklər əsdi;

daha, qul olduğum bəsdi,

ruhuma savaş qayıdır.

Nazim ƏHMƏDLİ

525-ci qəzet.- 2019.- 1 may.- S.20.