Əli İldırımoğlunun kəlamları

Var-dövləti dərrakəsindən artıq olanların axır-aqibəti faciədir.

***

Vəzifə sadəliyin, səmimiyyətin qənimidir; ünsiyyət tellərini günbəgün çürüdür.

***

Həbsxana zillətindən betər cəzalar var. Ən ağırı anasızlıqdır. Mən belə bir cəzanı çəkmişəm.

***

Əl tutanda xeyli-xeyli yüngülləşirəm. Əlimdən tutanda arzumca olmayan minnət yüküm ağırlaşır və qəlbimin həssaslığında əzaba çevrilir.

***

"Ağacı içindən qurd yeyər" - deyiblər. Nəsildə, nəcabətdə peyda olan qurd qəni düşməndən betərdir.

***

İnsan üçün ən müqəddəs olan vicdan qanunudur. Yalnız o qanunla gedənlər Tanrı dərgahına yaxınlaşırlar.

***

Savadın da, istedadın da sükançısı ağıl, kamal olmalıdır.

***

Ədəbiyyatın atası istedad, anası əzab-əziyyət, mamaçası zəhmət, bəzəyi sadəlik, eybi təkəbbürdür.

***

Hörmətimi əziz tutanların qarşısında kiçilirəm, gücsüzləşirəm, aciz oluram.

***

Naqis qadınları ən çox namus-qeyrətdən dəm vuran ərləri mədh edir.

***

Mənəvi zənginlik insanlığı zinətləndirir, maddi zənginlik isə eybəcərləşdirir.

***

Ahıllığın ən böyük dərdlərindən biri sənə möhtac olanlara möhtac olmaqdır.

***

Yazıçı az yaşasa da, çox ömür sürür.

***

İstedadsızları istedadsızlar mədh edib, göylərə qaldırır.

***

Valideyn üçün ən böyük dərd əzizləyib ərsəyə gətirdiyi balasının sonradan onun başına bəla olmasıdır.

525-ci qəzet.- 2019.- 16 noyabr.- S.12.