Ziba KƏRBASİ

1974-cü ildə Təbrizdə anadan olub. İlk təhsilini orada alıb. Özü-özünü belə təqdim edir: "Uşaqlığımı başqa uşaqlardan fərqləndirən cəhətlərdən biri budur ki, şair Məhəmmədhüseyn Şəhriyarın bacısı mənim müəlliməm olub.

Onun vasitəsilə Şəhriyarın evinə get-gəl edir, şeirlərini, söhbətlərini dinləyir, ondan öyrənirdim. O zaman 10, 11 yaşında idim. İlk şeirlərimi Şəhriyarın yan-yörəsində yazmışam. 13 yaşım olanda İrandakı inqilabi vəziyyət səbəbindən ögey atam güllələndi, sonra anam hədələndiyi üçün iki bacımı və məni götürüb İngiltərəyə qaçdı. Hazırda isə London "Exille İnk" dərgisinin redaktorlarından biriyəm. Şeir yazıram, fars, türk, ingilis dillərinə tərcümə edirəm, sevda və dəliliklə məşğulam..."

1998-ci ildən Sürgündə Yaşayan İran Yazıçıları Birliyi və İran Qələm Birliyinin üzüdür. 2002-ci ildə İran Qələm Birliyinin nümayəndəsi kimi Dünya Pen Klubuna qatılır və 2004-cü ildə Sürgündə Yaşayan İran Yazıçıları Birliyinin başqanı seçilir.

Dünyanın 10 inqilabçı şairi sırasında onun da adı var.

Eşqimizin göyləri

Sevgimizin göyləri buludludur

qoy yağsın.

Eşqimizin göyləri yağmurludur

qoy ağlasın.

Sonra göy qurşağını

boynuma as.

Çünki yağdım bütün buludlarımızı.

Ağladım bütün yağmuru.

Bax...

Könlümün yaşıllığında qızılgül bitmiş.

Sənin qucağında

Sənin qucağında

yer titrəyir,

göy titrəyir.

Mənim könlümdə,

yer titrəyir,

göy titrəyir,

sənin baxışın, gövdən, könlün, əlin və ayağın da.

Qorxu quşları birdən içimdən uçmuşlar.

Sağaldıcı əllər

korluq gözlərini aydınlığa tərəf çəkir.

Ulduz gülür,

ay gülür,

günəş də.

Göy mavidir,

sənin qucağın da.

Anbaan sevgi

Pərişanlıq yatağına,

öpüş-öpüş yağdığım zaman,

imtinanı zahidlərə burax.

Açıqca,

"səni sevirəm" dediyim zaman,

şübhəni siyasətçilərə burax.

Yalnız köksünün qaranlıqlarını mənə burax ki,

anbaan sevgi işığı ilə aydınladım.

Çocuqluq sevinci

Çocuqluq sevincim,

kağızdan düzəltdiyim son raket idi.

Buraxdım,

və haraya getdiyini bilməz oldum.

525-ci qəzet.- 2020.- 14 fevral.- S.15.