BABAM

(02.04.1933 - 23.12.2010)

Babam qocaldıqca döndü uşağa,

Dümappaq qar oldu başındakı saç.

Çəliyini döyüb bərkə, yumşağa,

Deyirdi, ey torpaq, aç qapını, aç!

Uzanıb bir müddət tavana baxdı,

Baxışı çözəldi, çevrildi sapa...

Sonra özü kimi dumaq qar yağdı,

O qarla birlikdə əridi babam...

DAĞLAR

Çən-çiskin olanda çeşmələr ağlar,

Çətin bu qəm-qüssə zirvəni yenə...

Üsyankar, barışmaz məkandı dağlar,

Göylərdən azadlıq diləyir yenə!

Zaur BOLKVADZE

525-ci qəzet.- 2020.- 20 mart.- S.23.