Udum-udum Qələbə

İstər qədimliyin təsəvvüf bucağından yanaş, istər müasirliyin kvant nəzəriyyəsindən vurub-çıx: insanın DNT-sini belə dəyişməyə qadir bir enerji var - ruhən, qəlbən hiss etdiyin şükranlıq duyğusu. Minnətdarlıq hissi misilsiz dərəcədə güclü frekans yaradaraq ən ali hədəfi reallaşdırmağa malik qüvvədir. "Qarabağ Azərbaycandır!" dedirdəcək və bunu reallıqda da sübut edəcək qədər qüvvətli bir hissiyyatdan danışıram...

Elə o nöqtədən başlamaq - Yaradana təşəkkür etmək istəyirəm: Bir igidin ömrü qədər daşçatladan səbirdən sonra bizi çatlatmayıb haqqımız olana çatmaq naminə bu mübarək zəfər günlərinə açdığın bütün yollar üçün minnətdaram Tanrım! Sən necə haqsan, 30 ildir haqqı yeyilənlərin Haqqı! Bizə şah damarından da yaxın olduğundan sənə ki əyandır illərdir haqqın yanında durmayan ədalətsiz dünyanı qarşımıza alıb bu Vətən uğrunda sözün hər mənasında haqqa yürüdüyümüz!

Növbəti minnətdarlığımı dövlətin Ali Baş Komandanına ünvanlayıram: Erməni terrorçuları Şuşada yallı gedib festivallar keçirəndə, şərabdan içib Qarabağ çəmənliklərində ağnayanda (məhz ağnayanda!) peşmanlıq, ağrı, əlacsızlıq, ümidsizlik hisslərinin sarmaş-dolaşından ibarət qarışıq bir qəhər kələfi düyünlənmişdi boğazımda. Göz yaşlarım ürəyimdə göllənəndə asilənməyə macal tapmamış energetik bir şəkildə hiss etmişdim Ali Baş Komandanın tipik erməni həyasızlığı qarşısındakı müvəqqəti susqunluğunun tufanqabağı sakitlik olduğunu! İllərdir bizim tarixi torpağımızda ağnayanları ağlatdığınız üçün, beynəlxalq ikili standartlar və haqsız təzyiqlər qarşısındakı dik duruşunuzla, mərdanəliyinizlə, dönməzliyinizlə, siyasi iradənizlə Vətənimizin ərazi bütövlüyü uğrunda yorulmadan apardığınız bu mücadilə üçün, qopardığınız bu tufan üçün Sizə minnətdaram, Ali Baş Komandanım!

Ən dəruni minnətdarlığım isə sənin payına düşür - sıralarında gözümün ağı-qarası hərbçi qardaşımla yanaşı, minlərlə mənəvi qardaşımın olduğu Ordum! Müqəddəs şəhidlərimizin, qəhrəman qazilərimizin qanıyla silələnmiş minillik Vətən torpağını qarış-qarış, arşın-arşın, fərsəx-fərsəx, zirvə-zirvə, kənd-kənd, qəsəbə-qəsəbə, rayon-rayon işğaldan azad etdiyin üçün minnətdaram, igid Azərbaycan əsgəri! Sən sevgilərin ən ülvisinə, fədakarlığın ən alisinə, eşqlərin ən gözəlinə layiqsən! Milli qürurumuzun qəddini dikəldən, gələcək nəsillər üçün yenidən şərəfli Vətən tarixi yazan Azərbaycanın türk, talış, tat, ləzgi, yəhudi, rus, ingiloy övladı, sənə eşq olsun! Qanını töküb canını verib əbədiyyətə yol aldığın Qarabağda sən indi həm də bir qurtum Şuşa Turşsuyusan, bir tutam Xarı bülbülsən, bir ovuc Laçın torpağısan, bir udum Xankəndi havasısan, Ağdam daşısan, Murov zirvəsindəki bıçaqkəsməz dumansan, Xocalı harayısan, Cəbrayıl üçün axıdılan sevinc göz yaşısan, Suqovuşan qalibiyyətisən! Uğrunda nər canların qurban getdiyi üçrəngli bu gözəlim bayraq təkcə işğaldan qurtardığımız yüksəkliklərə sancılmır, həm də sənin ucaldığın şəhidlik zirvəsində dalğalanır!

İki il öncə dünyasını dəyişmiş "Savalan" qrupunun bədii rəhbəri mərhum Novruz Novruzlunun "Oğlum" ifası səslənir bu günlərdə qulağımda... Vətənpərvər ifaçının yanğı ilə ifa etdiyi duaqarışıq, ərkyana, ümid dolu o misralar Ali Baş Komandanın hər qələbə müjdəsi ilə bağlı xalqa müraciəti zamanı güvənc yerim, dayağım, fəxrim olan Azərbaycan Əsgərinə ünvanlanan zikrə dönür dilimdə:

Səndən gedər sonsuzluğa yol, oğlum,

Bir yol vardır, haqq yoludur, bil, oğlum!

Çabuk böyü, çabuk yetiş, tez, oğlum,

Qarabağa göz dikəni əz, oğlum!

Dostun kimdi, düşmənin kim? - Sez, oğlum,

Tarixini şərəfinlə yaz, oğlum!

Qəlbim dolusu minnətdarlığım həm də sənədir, əsas da sənədir uca Millətim! Çünki bu qətiyyətli Ali Baş Komandanı da, bu qəhrəman oğulları da yetirən sənsən! Yanğını söndürmək məqsədilə dimdiyində su daşıyan qaranquş misalı bu günlərdə hər kəs qulpundan çıxan, qəlbindən qopan, əlindən gələn hər şeyi edərək bir daha millət olmağın, dövlət olmağın kitabını yazdı. Qarabağda doğulub orada böyüyən ortayaşlı nəsillə yanaşı, "Z" nəsli dediyimiz ən son nəsil, yaşı yenicə iyirmiyə adlayan və Qarabağı görmədiyi üçün oranı unutduğunu sandığımız oğullarımız 1992-93-cü illərdə döyüşən qeyrətli sələflərinin dəyərli genlərini daşıdıqlarını yenə də döyüş meydanlarında sübut edirlər. 92-ci illərdə sinələrinə qana bulaşmış oyuncaqlarını basıb doğma yurd-yuvalarından didərgin salınan körpələr 28 illik səbirlə sülh istəklərinin bir qocaman heçlik olduğunu görüb əllərində silahla və üçrəngli bayraqla geri qayıdırlar!

Bilirlər ki, bundan sonra mütləq şəkildə o silahın yeri sinəmizdi, o bayrağın da yeri Qarabağ zirvələri! Qarış-qarış dönürük, illərdir torpağına, suyuna, havasına həsrət qaldığımız, dilimizdə bitən "Qarabağa qurban olum" kəlməsinin sözün həqiqi mənasında haqqını verərək Vətən torpağının hər qarışına qurban ola-ola qayıdırıq! Qələbələrə qurtum-qurtum sevinirik, hər zəfəri damla-damla qarşılayırıq, gözümüzün sevinc yaşı şəhid xəbərlərinin dözülməz ağrısına qarışa-qarışa dönürük: təkcə dədə-baba torpağımıza deyil, həm də özümüzə, tariximizə, qürurumuza! Udum-udum qazanırıq qələbəni, udduğumuz hər döyüşün sevincinə udduğumuz acı və fəxarət göz yaşlarımızın duzlu tamı da qarışır. Amma yol irəliyədir, biz doğma torpağımıza qayıdırıq! "Vətən bağının al-əlvanlığı"nı şəhidlərimizin qanının rəngindən alacağını da bilirdik, "kiş deməklə donuzun darıdan çıxmayacağını" da... Ancaq indi reallaşması gerçək olan böyük bir ümid var: Bu udum-udum qələbələr "Ömür sürməli dövran"ın irəlidə olduğuna işarədir!

P.S. Gerçək hisslər idarə olunmur. Gen yaddaşı elə möcüzədir ki... Söhbət Vətəndən gedəndə təmkin və susqunluq abidəsi olduğumuz məqamlarda belə varlığımızı qarşısıalınmaz və iradəmizdən kənar bir coşquya təslim edirik. Bu nə gözəl təslimiyyət! Mövzu Vətəndirsə, təfərrüata çevrilən nə qədər mətləblər gözümüzün önündəcə baş verdi və baş verməkdədir. Elə şükranlıqla da bitirmək istəyirəm fikrimi: hər tərəfdən öz tarixi torpaqları ilə əhatələnmiş, nəsibinə "belə qonşu düşmən başına" deyiləcək qədər üzdəniraq "qonşular" düşən, "bağrına şəhidlərimizin cəsədləriylə azadlıq tumu əkilən" və bu gün udum-udum qələbələnən Azərbaycan üçün minnətdarıq uca Yaradan! Biz ölümünə qədər bu Vətən üçün varıq!

Sevinc MÜRVƏTQIZI

525-ci qəzet.- 2020.- 16 oktyabr.- S.9.