Qələmsiz yazılanlar

"Zamanın tələblərinə uyğun" şüarı hər dövrdə aktual olub.

***

"Namizədlər bir-biriylə hansısa formada dil taparsa, buna seçicilər və media narahat olmamalıdır. Burda qeyri-qanuni bir şey yoxdur".

MSK sədri bugünkü tədbirdə təxminən belə dedi.

***

Bakıdakı Yunus Əmrə İnstitutu Türkiyədə nəşr olunan "Qələmsiz yazılanlar" kitabımın təqdimatını keçirdi. Tədbirə qatılan bütün dəyərli insanlara təşəkkürümü bildirirəm. Tədbirdən sonra öyrəndim ki, İnstitutun rəhbəri Cihan Özdəmirin artıq fəaliyyət müddəti bitib və bir neçə gündən sonra Bakıya vida edəcək. Cihan Özdəmir iki il ərzində gərəkli işlərə imza atdı. Sonuncu tədbirlə isə məni lap çox duyğulandırdı. Bir daha Cihan bəyə təşəkkürümü bildirir, gələcək fəaliyətində uğurlar arzulayıram.

***

"Ağsaqqal, ağsaqqal" deyirlərsə, deməli, qocalmısan?!

***

Əhədi kəsilmiş atları güllələyirlər?! Nəfəsi təngimiş adamları bəs?!

***

Plakatlardakı şəkillərdə nə qəşəng düşmüsüz!.. :)

***

Tərpənməyən tıxacda tıncıxmaq...

***

Özünüz yəqin ki, dəyişəcəksiniz...

***

Namizəd seçicilərsiz şəkil çəkdirməz! Səhv başa düşərlər! Deyərlər, bunu dəstəkləyən yoxdur!? :)

***

30 il qabaq bu dəqiqələrdə AzTV-nin yayımı kəsildi...

***

20 yanvar səhəri də eynən belə havaydı - tutqun, azca dumanlı...

Fövqəladə vəziyyətin tətbiqi barədə məlumat yazılmış vərəqələr küçələrə səpələnmişdi. Hərbi maşınlardakı səsgücləndiricilərdən komendantın əmri oxunurdu...

***

Yaddaşı oyatmaq istəyi...

***

Soruşur ki, Ayna Sultanova kim olub?!

***

Kreativ namizəd onlayn səsvermədən tanınar.

***

Hamı bu şəhərə dipdiri gəlir

Şəhər dünyasıdı...

gündə meydana

ağıllısı çıxır,

dəlisi çıxır.

Hərənin bir cürə

nəfəs kəsəni,

Hərənin bir cürə

zəlisi çıxır.

Hamı bu şəhərə

dipdiri gəlir,

Hamının şəhərdən

ölüsü çıxır.

Doğum günündə, 70 yaşında Zəlimxan Yaqubu xatırlayaq.

***

Aqil Abbasın təbliğata ehtiyacı varmı?!

Sosial şəbəkələrdə, saytlarda deputatlığa namizədlərin təbliğat-təşviqat materiallarına rast gələndə, seçicilərlə görüşlər zamanı çəkilmiş foto və videoları görəndə yadıma istər-istəməz Aqil Abbas düşür və qeyri-ixtiyari öz-özümə sual verirəm: Aqilin belə bir təbliğata ehtiyacı varmı?!

Bu dilsiz-ağızsız təbliğat fotoları, videolar seçicilərini yalnız seçkidən-seçkiyə yada salan namizədlər haqqında, əslində, çox söz deyir: onların ahıl kənd adamları ilə, cavanlarla, hətta uşaqlarla ünsiyyəti elə ilk baxışdan qurama, qeyri-səmimi təsir bağışlayır. Bu mənzərə ilə üzləşəndə ona görə ilk növbədə Aqil Abbas yadıma düşür ki, zəhmətkeş, əlləri qabarlı kənd camaatına belə mövsümi iltifat göstərən həmin namizədlərdən fərqli olaraq mən onu həmişə kənd-kəsəkdə, sadə adamların arasında, onların dərdinə yanan, dadına çatan , uşaqla uşaq, böyüklə böyük görmüşəm və nə gizlədim, çox vaxt bu aşırı səmimiyyətə heyran qalmışam.

Mənim bu müşahidələrimin bir çoxu illər əvvəl Aqil haqda yazdığım "Unikal adam" yazısında yer almışdı. İndi bu seçki fotolarının yaratdığı təəssüratın havasında o yazıdakı bir neçə məqamı yenidən xatırladım.

Aqil üçün Qarabağa - Ağdama, Ağcabədiyə, Fizuliyə , Bərdəyə səfər etmək həmişə böyük sevinc və rahatlıqdır. Aqillə xarici ölkələrdə çox səfərlərdə olmuşuq, amma həmişə hiss eləmişəm ki, onun Qarabağa gedəndə tapdığı rahatlığı heç nə əvəz eləyə bilməz. Aqilin adamlarla kənddə-kəsəkdə, çayxanada, müxtəlif məclislərdə lap belə ayaqüstü elədiyi söhbətlər heç vaxt millət vəkili, yazıçı kimi görüntü yaratmaq cəhdi olmayıb, həmişə ürəkdən, içdən gəlib.

Tanıdığım bu illər ərzində Aqillə bağlı çox hadisələrin şahidi olmuşam - xaricdə təhsil alan tələbədən "Allah Aqil müəllimdən razı olsun, mənə neçə ay öz cibindən təqaüd göndərib, onun hesabına oxuya bilmişəm" sözlərindən kövrəlmişəm, Qarabağda bir kəndli qadının camaatın arasından çıxıb Aqilin üstünə gəlməsini, onu bağrına basaraq loppadan öpüb "Sənə qurban olum, balam sənin hesabına oxuyur" deməsindən qəhərlənmişəm, yol qırağında əkinini suvaran kəndlinin əlindəki beli kənara atıb əllərini üstünə silə-silə Aqilə yaxınlaşdığını, onu qucaqlayıb "Sənin hesabına sulayırıq buranı, artezianları sən düzəltdirdin" dediyini eşidəndə təəccüblənmişəm.

Aqilin insanları depressiyada saxlayan o qədər problemləri anında, bir zənglə, bir xahişlə, bir "Sən allah"la həll elədiyinin şahidi olmuşam ki! - "Rəis, xahiş edirəm", "Başçı, sən allah", "Prokuror, kasıb adamdır, imkanı yoxdur". Və məsələ anındaca həll olunub.

Aqil məmurlarla da rahat oturur, danışır, gülür, sonra onlardan ayrılıb eyni coşqu ilə çayxanada ən sadə adamlarla söhbətini davam etdirir. Parlamentdə də eyni tonda çıxış edir, ordan çıxıb özünü hansısa tədbirə çatdırır, sonra hansısa ziyafət,daha sonra çayçıda domino... Yas mərasimində , toy məclisində də ona qulaq kəsilirlər, maraqla dinləyirlər.Amma fərqi yoxdur, bu dinamikanın içərisində o, həmişə elə həmin Aqildir - dəyişməyən, özünə xas , səmimi...

Aqil Abbas həmişə belədir - orijinal xarakteri, böyük qəlbi, xeyirxahlıq və yaxşılıq eləməyə daima açıq ürəyi ilə. Və məncə, bütün ömrünü insanlara xeyirxahlıq eləmək təşnəsi ilə yaşayan, el-obanın qayğısına qalan, həmişə ona üz tutanların heç birini naümid geri qaytarmamağa çalışan bir adamın - Aqil Abbasın 10-15 günlük kampaniya dönəmində şablon və şit təbliğata heç bir ehtiyacı yoxdur.

***

Bir neçə günlük sosial şəbəkə təbliğatı Sizi hansı qənaətə gətirib?! Ən simpatik və kreativ namizəd kimi hesab edirsiniz?!

***

Atı itin quyruğuna bağlamaq deyimi düzdür, yoxsa iti atın quyruğuna bağlamaq? İtin quyruğu olur ki?!. :)

***

Siyasəti şahmata bənzədirlər. Bizdə isə daha çox nərd dəbdədir. Namizədlərin seçicilərin könlünü (səsini) almaqçün onlarla nərd oynaması da yəqin incə, mental siyasətdir.

***

Hava meteoroloqları da çaşdırır.

***

Feysbuk rəsmiləşir... :)

***

Kreativ, fərqli təbliğatat aparanlar olduğu kimi standart, şablon, primitiv, düşük təbliğat aparanlar da var...

(Adlarını da deyəcəm :)

***

Mətbuat Şurasının sədri, millət vəkili Əflatun Amaşovun bu seçkidə öz namizədliyini yenidən irəli sürməməsindən çox təəssüfləndim. Ötən parlament seçkisində 62 saylı Saatlı seçki dairəsindən Milli Məclisin üzvü seçilən Əflatun Amaşov deputat kimi fəaliyyət göstərdiyi bu illər ərzində ölkənin qanunverici orqanında təmsil etdiyi seçicilərinin təkcə millət vəkili yox, həm də sözün həqiqi anlamında dostu, yoldaşı olmağı bacardı.

Hansısa problemlə bağlı seçicilərin müraciətinə onun necə həssaslıqla, qayğı ilə yanaşmasının, məsələ həllini tapana qədər necə narahatlıq, gərginlik keçirməsinin dəfələrlə özüm də şahidi olmuşam, seçicisinə belə diqqətli münasibətin bir mandat öhdəliyindən yox, sirdaş, həmdəm, simsar qayğıkeşliyindən doğduğunu görmüşəm. Əxlaqi və mənəvi dəyərləri həmişə üstün tutan dostumun ona pənah aparan, onu ümid yeri bilən vətəndaşlara göstərdiyi belə münasibətin kökündə heç vaxt kənardan baxanların gözündə yaxşı görünmək niyyəti durmayıb, o, bu addımları səmimi şəkildə, cani-dildən atıb, o insanların ağrılarını, qayğılarını onlarla birgə yaşayıb, içdən yaşayıb. Bax, təəssüfümün də səbəbi bununla bağlıdır. Onun öz namizədliyini yenidən irəli sürməməsi ilə o insanlar - seçicilər, məncə, təkcə dar ayaqda köməklərinə yetəcək bir millət vəkilindən yox, həm də bir əzizlərindən, bir doğmalarından, bir simsarlarından oldular.

Amma bir yandan da təxminən bu beşillik ünsiyyət onlara etibarlı, hər zaman güvəniləsi bir dost, bir insan qazandırdı.

***

Elif Şəfəq və Sezen Aksu yaradıcılığındakı ruh oxşarlığından yazmaq lazımdır...

***

İpək deyir, baba, yenə tədbirə gedirsən?! :)

***

Seçicilərlə şəkil çəkdirməli havadır...

***

Süni intellekt, informasiya texnologiyaları hər şeyə qadirdisə, niyə bu koronavirusun qarşısını almırlar?! Bəlkə, özləri yaratdığına görə?!

***

Deyir, koronavirusun arxasında banan davası durur.

***

Namizədlərdən biri lap qurd ürəyi yeyib. Deyir, Qənirə Paşayevanı debata çağırıram

- Ay bala, ay oğul... Coşma, duza getmə! Adamla heç türk dünyasında söz güləşdirən tapılmayıb, sən nə karəsən ki... :)

Hələ Tovuzda Qənirə xanımın görüşdüyü seçicilərin yüzdə biriylə görüş, gördüyü işlərlə tanış ol, çəkdirdiyi yollardan keç, ora dəvət etdiyi qonaqların adlarını yadında saxlamağa çalış, sakitcə oturub bir-iki çıxışını dinlə... sonra debat barədə düşünərsən də...

***

Nəvələr Elit Şəfəqə qalib gəldilər. Son romanını - "On dəqiqə otuz səkkiz saniyə"ni yarımçıq saxladım.

***

Ağdamlısan?..

Gecə 10-u keçib, Şahbaz Xuduoğlu ilə sağollaşıb ayrılandan sonra Əjdər Olla səkidə söhbət edə-edə ətrafdakı taksilərə baxıram. Yəqin ki, maşın axtarmağım hiss olunur. Elə bu vaxt üzbəüzdə bir mikroavtobus dayanır, sürücü bizə tərəf baxıb səslənir:

- Maşın axtarırsız? Taksi lazımdı? Boşam... Gözləyim?!

Onun canfəşanlığını görüb deyirəm ki, elə bununla gedək.

İki nəfər üçün bir az böyük maşın olsa da, otururuq. İçərisində üz-üzə oturacaqlar var. Elə maşına əyləşib təzəcə ünvanı demişdik ki, sürücü başlayır:

- Bu oturacaqları beş min verib düzəltdirmişəm e... Bax, ortada balaca stol var, onu açanda, istəsəz, lap üz-üzə oturub nərd, domino da oynaya bilərsiz. Ərəblərlə işləyirəm, ona görə belə düzəltdirmişəm. Onlar rayona-filan gedirlər deyə, belə maşın sərfəlidi.

Bir azdan Əjdər Olu evinin yanında düşürüb yola davam edirik. Sürücü yenə dil-dil ötür. Bakı Əyləncə Mərkəzinin qarşısından keçəndə deyir: - Dayı, heç burda toyda olmusan? Mən bir dəfə olmuşdum. Orda içəridə hovuz var. Toyda bir kişi möhkəm içib keflənmişdi, birdən getdi düşdü həmin hovuza...

Mən də, həvəssiz halda, BƏM-də toyda olduğumu deyib susuram.

Qısa sükutdan sonra ağlımdan keçən fikirin təsiriylə qəfil soruşuram:

- Ağdamlısan?

- Hə, dayı, ağdamlıyam. Filankəsin (tanış və tanınmış bir sənətkarın adını çəkir) maması oğluyam. Yaxşı səsim vardı, oxuyurdum. O vaxt müsabiqədə yer də tutmuşdum. Sonra əsgərliyə getdim, orda xəstələndim, səsimə nəsə oldu. Ona görə sənəti yarımçıq qoydum. İndi də belə... Çörəyim taksidən çıxır... Dayı, hardan bildin ağdamlıyam? Ləhcəmdən?

- Yox, ləhcəndən hiss olunmur.

- Bəs hardan bildin axı?

- Nə bilim, özün tap. Düşün də, səncə, hardan bilərəm?!

Bəs sizcə?..

Rəşad MƏCİD

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin

gənclərlə iş üzrə katibi, "525-ci qəzet"in

baş redaktoru

525-ci qəzet.- 2020.- 29 yanvar.- S.11.