"... Min bir məlhəm vuralar, yarandan şeir çıxa...

AY Bəniz ƏLİYAR

Şairə, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

İndi sən orda tənha,

tək, qadınsız, buz kimi.

söyürsən öz-özünə

bəxtə, uğursuz kimi.

Böyrün ağrıyır yenə,

kir tutubdu divanın.

xəyallarda gəzməkdən

yırtılıbdı dabanın.

Zamandan da yeyindi,

sənin həsrətin, yeyin.

dovşan qorxaqlığı var,

tülkü hiyləgərliyi...

Açırsan telefonu,

kimə mesaj yazasan?

sən bugünki xətakar,

sən dünənki qəzasan.

Qapın nə yaxşı yoxdu,

əlin də yox açası.

qurumlayıbdı çoxdan

gözlərinin bacası.

İndi sən orda tənha,

kim açacaq buzunu?

unutduğun qadınla

dondurmusan özünü.

lll

Biri üçün nur idin,

biri üçün qaranlıq.

Biri üçün xaniman,

biri üçün viranlıq.

Sevdin, qalib sayıldın,

sevildin, yenə uddun.

Dünyanı alta-üstə

çevirdin, yenə uddun.

Səadətdə dilin yox,

xoşbəxtlikdə səbəbin.

Sevgin daha güclüdür

məlhəmindən təbibin.

Hardasa qız cocuğu,

hardasa qadın idin.

Bir köynək doğmaların,

bir köynək yadın idin.

Yox, sən belə deyildin...

yox, s ən elə beləydin.

Nə dünyaya gələydin,

nə dünyadan gedəydin.

Səni bir ömür adlı

dərdlə tanışdırdılar.

Danışdırdın, susdular,

susdun, danışdırdılar.

Sən mələk olmalıydın,

mələk qala bilərdin.

Mələk olmasan da lap,

çiçək ola bilərdin...

lll

Yağış yağdı,

dünyanı

ağ yudu, qara sərdi.

Gün qurudur, deyirlər,

qurumur - hara sərdim.

Yağış yağdı,

göyərtdi

dərdlərimi yenə də.

Gözdə sel oldu,

amma

söz lilləndi sinədə.

Nə ürəyim dözəndi,

nə ağıla gəlmirəm.

Bu yağışın əlindən

hara qaçım, bilmirəm.

Bu yağışın üzündə

nə qəm desən yeri var.

Dənə-dənə ağrıdı,

damla-damla intizar.

Addım-addım gedirəm,

bulud tutub hər qarış.

Çətir tutan qadının

nəyin sevsin bu yağış?

lll

Canın elə ağrıyar,

Yer gəzərsən qoymağa.

Bir sevda bəs eyləməz

Bu həyatdan doymağa.

Fikrin bitməz, tükənməz,

Çəkərsən min bir qaba.

Poçt qutusu gəzərsən

Əlindəki məktuba...

Bir çiçək kimi solar,

Ümidlərin tükənib.

Əlin ətrinə batar,

Ayağına tikanı...

Gedən heç nə aparmaz,

Nə qalar xatirində?

Qızdırmalı xəstətək

Üşüyər xatirən də.

Canın elə ağrıyar,

İşləyər iliyinə.

Göz yaşların sığınar

Köhnə gündəliyinə.

lll

Dünya düşsün ayağıma,

Yenə gözündə cəm olum.

Sözə dəymə, balamdı o,

Balama qurban mən olum.

Tale oynasın min oyun,

Ömür ləzzətindən doyum.

Yenə kədərlə qolboyun,

Yenə sevincdən gen olum.

Düşüm yolların ucuna,

Görüş yazılıb haçana?

Əllərim yetmir saçına,

Dönüm saçında dən olum.

Ən doğmam ol, ən əzizim,

Ən safım ol, ən təmizim.

Ay mənim "ən"tək ləzizim,

Belə "ən"lərə tən olum.

lll

Bir ev tiksəm özümə,

ipək pərdəsi AYlı.

Qapısı qoşma olsa,

pəncərəsi gəraylı.

Ev tiksəm,

ev,

hər bənddə

gen olsa kef-damağı...

Müqəddiməsi olsa:

"Xoş gəlmisən, qonağım!"

Ev tiksəm sətir-sətir,

görən tapılar tayı?

Əruzdan çıraq olsa,

qəsidədən çarpayı.

Vərəq-vərəq tikilsə,

misra-misra ucalsa.

Gələcək günlərimdən

mündəricatı olsa.

Ağ şeir kimi axıb,

dönsə işıq selinə.

Xoş nəğmə kimi qonsa

adamların dilinə.

Süfrəsini hər sabah

bayatıyla bəzərəm.

Sevərəm balam kimi,

laylay deyib gəzərəm.

lll

Yenə ad günümdü, yenə şad günüm,

Adımın gününü qeyd eləyirəm.

Yenə gözləyirəm yolunu sənin,

Yenə yoxluğunu dərd eləyirəm.

Sən mənim qəlbimi fəth eləməkçün,

Göydən ulduzları dərib qopardın.

Daha bilmədin ki, bu zavallının

Sənin ürəyində nə işi vardı...

Kim çəkə bilər ki ürək çəkəni?

Özü öz yükünü çəkir, deyərdim.

Bağban ediblər ki, bu ömrə məni,

Hər yaşın üstündən bir yaş göyərdim.

Bu gün də gəlmədin, nə deyim sənə,

Özümlə bitirdim sorğu-sualı.

Sən məni bir eşqin boş badəsinə

Doldura bilmirsən, yarımçıq qalır.

Necə gəlib keçir illər üst-üstdən,

Yaşın artımını hiss etmir ürək?

Səninlə yenidən doğulmuşam mən,

Doğum günümü də dəyişəm gərək.

lll

Ürək sevməyəndə çox çətin olur,

Ən gözəl hisslər də düşür pis günə.

Adi gülüşü də, şirin sözü də

Bəxş edə bilmirsən səni sevənə.

Hisslər qarşılıqsız, sənə kar etmir,

Bu eşqin ömrünü qısa bilirsən.

O sevir, sevginin gözləri görmür,

Sənsə görə-görə susa bilirsən.

Ürək sevməyəndə çox çətin olur,

Günü yola verib ötüşdürürük.

Bir qəlbin ölümü baş verir, amma

Nə gözdə yaş olur, nə beyində yük.

Bu, çarəsizliyin başqa bir adı,

Heç sən də olmursan elə sən kimi.

Bu ağrı-əzabın dadı başqadı,

Elə acı oluuuur, deməyən kimi.

Ağacı sevməsən küsmür, ağacdı,

Yolları sevməsən küsmür, yox canı.

Axı əzab çəkir adam sevəndə,

Necə anlamasın insan insanı?!

lll

Şeirlərim qız qarıdı,

Yazdılar adıma mənim.

Nə ürək, nə göz yarıdı,

Kim çatsın dadıma mənim?

Biri ad qoydu "boş həvəs",

Biri söylədi, həzdi, həzz...

Bu ömür deyildimi bəs

Yeyilən "şotuma" mənim?!

Bu şeir qızmı, qarımı?

Yoxdu yozumu, yorumu.

Götürün kitablarımı

Yandırın oduma mənim.

Şairlik - bu da bir baxtdı,

Qəlblərdə qurulur taxtı.

Dönəcəm, dönməli vaxtda,

Salarsan yadıma mənim.

***

Hələ də xoş səsin gəlir,

Gəlir, qovuşa bilmirəm.

Səsin tər yovşan ətridir,

Hələ yovuşa bilmirəm.

Gözlərin qəm iyi verir,

Yaman diridi, dipdiri...

Əllərin yuxuma girir,

Tutub yapışa bilmirəm.

Bu dünya olum-ölümdə,

Nə var sıxmışam əlimdə.

Elə bir sirr var dilimdə,

Dinib-danışa bilmirəm.

***

Qaz, qaz, quyu deyil haa,

dərindən şeir çıxa.

Siləsən göz yaşını,

yerindən şeir çıxa.

Ən dərin söz yaralar...

Sözə divan quralar...

Min bir məlhəm vuralar,

yarandan şeir çıxa.

Hər hissdə hər söz təzə.

Sevib girəsən gözə.

Tor atasan hər sözə,

torundan şeir çıxa.

Əcəl gələ... sönəsən...

Əcəli də yenəsən.

İstəyəndə

dönəsən,

gorundan şeir çıxa.

***

Kim idi başını qatan,

kim idi haqqını yeyən,

Kim idi əlindən tutan,

kim idi dizinə döyən,

bilmirsən ki?

Kimin ocağına düşdün,

kimin körpüsündən keçdin,

kimin ayağına düşdün,

kimin başına and içdin,

bilmirsən ki?

Kimə yanaraq ağladın,

kimə ovunub toxdadın,

kimə ümidi bağladın,

kimə söykənib yoxladın,

bilmirsən ki?

Kimi çağırdın gəlmədi,

kimi başına tac etdin,

kimi öldürdün ölmədi,

kimi bağışladın, getdi,

bilmirsən ki?

Kimdə yandı qaranlıqlar,

kimdə işıqlar çəkildi,

kimdə düşdü viranlıqlar,

kimdə yarpaqlar töküldü,

bilmirsən ki?

Kimdən üzdün əllərini,

kimdən gözlərini çəkdin,

kimdən aldın yollarını,

kimdən? kimdən???

...biləcəkdin,

bilmirsən ki?

Bilmirsən...

525-ci qəzet.- 2020.- 25 yanvar.- S.23.