Qarabağ - məhək daşı

Qarabağ - məhək daşı

Əgər düşünsək

biz bir azca dərin,

yer üzündə Qarabağ

bir məhək daşıdır

Xeyirlə, Şərin.

...zıbarıb durmuşdu Şərin balası,

deyirdi mənimdir

bu cənnət Qarabağ, Şuşa qalası.

müzəffər ordumun ayaqlarında

necə məğmun oldu yağı düşmənlər,

belə bir aqibət çoxunu gözlər!

ona qahmar durur Şərin bicləri,

dünya gücləri...

özləri bilə-bilə ki,

haqqı deyən kimdi, nahaq olan kim!

hər vaxt ortadadır ap-aydın tarix,

daşı da dindirsən şahidlik edər,

Şərzadə nadana ha söylə bunu,

hiyləylə baxacaq, göz süzdürəcək,

nə qədər danışsan, olacaq hədər.

...Siz ey, qürur ilə güclüyəm deyən,

güc haqdan gəlmirsə - şər aldanışı!

siz hələ naşı...

inanın uzaq yox, lap yaxındadı

Allah yağdırdığı ədalət daşı...

Ahəng yolu

Allahın yoludur ahəngin yolu,

ahəng - işarəsi uca Allahın...

qəlbində Allahın sevgisi varsa

ahənglə açılar günün, sabahın...

ahəng yolçusu ol, ahəngdən özgə

hansı yollar olsa - nəhsə bulaşıq.

ahəng yolçusuna yer, göy arxadır

başqa hər bir yolun sonu dolaşıq.

zərrə ümmanına yad ola bilər?

yad olsa, başını bəlalar alar.

ya tamam məhv olar, ya da ahəngin

ulu qüdrətiylə qalxar, sağalar.

əgər bir işində qırıqlıq varsa,

gör, harda pozmusan ahəngi, necə?

dərin düşünəndə səbəb tapılır

ortada tellər var incədən incə...

tel, telə köklənsə, gülə köklənər

yayılar hər yana ilahi səda.

ilahi aləmdə eşqə düşənlər

min bir əzab olsa, olarlar fəda.

sən ahəng yoluna düşəndə, ahəng

özü işıq kimi bürüyür səni...

ahəngdən sarpdınmı, dəli küləklər

tikənli çöllərdə sürüyür səni...

ahəngdən sarpdınmı, iblis qolundan

tutub, min tərəfə çəkəcək səni...

bəlkə də bəslədi nemət içində,

sonda yumruğuyla əzəcək səni.

Allahın yoludur ahəngin yolu

ahəng - işarəsi uca Allahın...

qəlbində Allahın sevgisi varsa

ahənglə açılar günün, sabahın...

Peşman şeirlərim

Niyə dolanırlar başıma axı,

Mən ki, çağırmadım bu şeirləri,

Özləri bilirlər hansı haldayam,

Mənə ağı deyir dərd, kədərləri.

Onlar haqq dünyanın cilvəsindədi,

Mələk baxışında, həvəsindədi,

Görürlər yer üzü sevmir onları,

Hamısı bir məzlum, qara gündədi.

Elə dolanırlar mənim başıma,

Xəcalət çıxırlar lal tək qarşıma,

Hərəsi görünməz bir sətir yazır

Kədərlə ağlayan qəbir daşıma.

günəş məni dindirəndə...

mən hər zaman təyyarədə,

buludlarla günəşin arasında qalanda,

günəşin,

göylərin gözəlliyinə valeh olanda,

günəş dindirir məni...

qəlbimin telləri qarışır

günəşin tellərinə,

qarışıram Allahın göylərinə...

ya bulud oluram, ya ulduz, ya kahkə

şan,

ya göm-göy səma, ya uzaqdan

göylərin dərinliyindən

uğultusu gələn

anlaya bilmədiyim aləm...

ya da...

sevdiyim insanların yanında

gözə görünməz işıq...

İlahi! nə gözəldir

kainata qarışmaq...

yəqin ki, belə olur

ruh olandan sonra

aləmləri dolaşmaq...

Saleh bəy

fizika elmində tanımlı bir alim,

ağayana, mərdanə insan,

elin qayğılarıyla,

Qarabağın dərdiylə həm də

dönüb tarixçi olan,

xalqına bir aşiq idi Saleh bəy,

ziyalı, aydın adına

yaraşıq idi Saleh bəy...

çırpınan, döyünən

döyülən işıq idi Saleh bəy...

insanlar sevmədi Saleh bəyi,

Saleh bəy onları sevdiyi qədər...

sinəsində neçə arzu doluxsundu,

sızladı...

gücü heç nəyə çatmazdı, amma

yurduna məhəbbətlə

kitablar yazdı...

hələ havada qalıb

Saleh bəyin ahı...

bir vaxt tanıyar onu, inşallah

Azərbaycanın sabahı...

yağışdan sonrakı havada...

qəlbimdə

adını deyə-deyə

səni soruşdum

bahar vədəsində,

yağışdan sonrakı havadan...

sənin təbəssümünlə dindi hava,

damcı-damcı toxundu üz-gözümə....

təzə boy verən otlar, çiçəklər

hələ qəlbimə gəlməmiş,

dilimdə dinməmiş

şeirlərimi oxudular...

sənin təbəssümünlə baxdı

bir yaşıl fidan...

hər sətri

səni soraqlayan şeirlər

alıb apardı məni

dünyadan...

kömək elə, yaradan!

İlk məhəbbət...

Könül açdı bir qəlbi pərvanəyə,

Tilsimləndi, söz tapmadı deməyə,

Gördü gözlərində dinən aləmi

Başladılar birgə gülümsəməyə...

Yel əsdi, üzündə tərpəndi teli,

Titrədi əlinin üstündə əli,

Susub durmuşdular, kənardan baxan,

Deyərdi durublar necə gülməli.

Qız gördü önündə öz muradını,

Ürkək, titrək pıçıldadı adını,

Məlakələr pırıl-pırıl uçdular,

Bu, bir röya, ya xəyallar odumu?...

kimsə bilmir...

sənə könül açammadım,

illər illəri apardı,

öz ömrüm ayrıydı, həsrət

məni ömrümdən qopardı.

o surətin yoxdu daha,

yerində şəkili qalıb.

Ömrüm də solub, soluxub,

öləziyib, külü qalıb.

o sevdanın gözəlliyi

dalğa-dalğa işıqlanır,

qəlbimdə dinən arzular

gedib o işığa bağlanır.

illər keçdi, ömür keçdi,

elə baxma, kövrəlirəm.

nə sən, nə də kimsə bilmir

mən hansı dərddən ölürəm.

ögey ömür

illərin üstünə illər töküldü,

köhnəldi ayrılığımızın tarixi...

uzaqlarda qaldı o vaxtdan

ömrümdən, yer üzündən

küsməyimin tarixi...

bütün bu illər boyu,

qəlbim

başı kəsik

bir ağac günündədi...

o ağac ağı deyir

tükürpədən...

pöhrələr boy verir

yan-yörədən...

bütün bu illər, adın

ən ilahi duadır dilimdə -

çox vaxt özüm də bilmədən

pıçıldayıram astadan...

xəyalın önündə

ibadət edirəm hərdən.

bütün bu illər sənin

dünyada olmağının

sehri içindəyəm...

sənə tapşırırdı dünya məni...

yağışın səsi

adını deyə-deyə oyatdı məni,

sübh üzündən səni soruşdum...

sənin əmrində, sənin sehrində,

sənin sevgindəydi bütün aləm...

ilahi bir eşq içindəydi

bütün aləm...

lay-lay nur qalxırdı

dünyanın hər yerindən...

dünya

səni vəsf edirdi yer üzünə...

dünya səni tapşırırdı yer üzünə...

dünya

sənə tapşırırdı məni...

matəm içindəki qatil

qarşında bir qatiləm....

əlləri qanlı, qəlbi tufanlı.

sübh üzü güllələdim

bir gözəl məlakəni...

o məlakə

mənim nakam eşqim idi...

sənin üçün heç kim idi...

inandım artıq, yer üzündə

onun yerinin olmadığına,

sənin səbrini

əlindən almağına...

ötən gecə

sübhə qədər oxşadım, əzizlədim,

sonra

qərar verdim, güllələdim.

və sındı qəddim...

indi qarşında adi

qatil biçimdəyəm...

yer üzündə deyiləm,

dərin bir meşədə, tək tənha

matəm içidəyəm..

Gəl, nur içində

Ömrümə xoş gəldin, gəl nur içində,

Bu bərbad ömrümə bir həyat gətir.

Tulla bir tərəfə daşı, kəsəyi

Öz qəlbinə oxşar bir busat gətir.

Bir qəsr ucaldaq dağlar başında,

Dörd yanı bağ-bağat, ən zərif güllər.

Ağaclar boy versin arzuların tək,

Bulaqları sənin qəlbinə bənzər.

Ağappaq buludlar göm-göy səmada,

Baharın günəşi - nur yağışı tək.

Mən sənin qarşında - əmrinə tabe,

Sən mənim qarşımda ilahi mələk.

Bir şirin nəğmənin məqamı olaq,

Sözləri mən olum, nəvası sən ol.

Bir ömür yaşayaq hamıdan fərqli,

Cəfası mən olum, səfası sən ol.

Əhməd QƏŞƏMOĞLU

525-ci qəzet.- 2021.- 16 fevral. S. 15.