Yer yerindən oynadı...

Heç bilmirəm nələrə təəccüblənim,

nə görmədim 70 yaşım olunca?

Nə desinlər həvəslənim, təblənim,

səbr də yox, kor quyumuz dolunca.

Hirslənməyə səbəb hanı, bağırım,

salğın da var, savaş da var, ölüm də.

Bir qulağı eşidən yox, çağırım,

bir güldürən qalmayıb ki, gülüm də.

Hamı olub siyasətin pərgarı,

danışırlar bir-birinin bəhsinə.

Hardan tapım, bir sərrafi, zərgarı,

baxıb desin zər hansıdır, saxsı nə?

Nuhun özü qiyamətə qalmadı,

bax, gəmisi Ağrı dağın başında.

Pənah xansız qaramata dalmadı,

nələr varmış Qarabağın başında.

Dediklərim sizə çöçün gəlməsin,

yaşamışıq hey itirə-itirə.

Gözləmişik, xızır neyçün gəlməsin?

Xızır gələ torpaqları gətirə.

Gəldi çıxdı, ağ atının belində,

yer yerindən, göy göyündən oynadı.

Dəmir yumruq yüz milyonun dilində,

Türk dünyası Turan dedi qaynadı.

Göz dəyməsin, Şuşamıza qayıtdıq,

Halal olsun başımızda durana.

Dağımıza-daşımıza qayıtdıq,

inşaallah qayıdarıq Turana!..

Əsgərim

Uca boylu, dağ vüqarlı əsgərim,

oğuz soylu, ixtiyarlı əsgərim,

xoşamallı, sülhməramlı əsgərim,

Allah səni bəd nəzərdən saxlasın.

Heç kimsənin torpağında gözün yox,

əlin ağır, ayaq yüngül, gözün tox,

yandırmazsan düşmən evin, közün çox,

Allah səni bədnəzərdən saxlasın.

Bir ölərsən, minin doğar analar,

südlə, qanla ər yoğurar analar,

Şəhid olsan, qürur duyar analar,

Allah səni bədnəzərdən saxlasın.

Əcdadı heç olar saxta millətin...

Açıq qapılardan girməyə nə var,

bacarsan bağlanmış qapıları aç.

Axtalanmış atı sürməyə nə var,

oğulsan xam atın belinə dırmaş.

Bura köhnə hamam, bu da köhnə tas,

bu qədim bazarın nırxı da qədim.

Bu hamam suyuynan dost tutmaq olmaz,

bunun hovuzu da, arxı da qədim.

Yatsa yuxusuna girməzdi əsla,

bu zati qırığın düşdüyü durum.

Vallah, röyasında görməzdi əsla,

Gözünün önündə Ağrı, Ərzurum.

Mehri hardan çıxdı, Zəngəzur hardan? -

Yağı dəyirmanın çarxı çıxıbmış.

Türkün qafasında bu hüzur hardan? -

Şuşanın fəthinin qırxı çıxıbmış.

Biz əski bazarın nırxın dəyişdik,

nə alandan sorduq, nə də satandan.

Əski arabanın çarxın dəyişdik,

İzn istəmədik ara qatandan.

Yerdəki sədləri yerdə buraxdıq,

göylərin sahibi göytürkmüş demə.

Düşmənə dərd verib, dərdə buraxdıq.

Çaxan ildırımlar ürkütmüş demə.

Övladı bic olar zina dövlətin,

kimi güclü görsə, itaət eylər.

Əcdadı heç olar saxta millətin,

özgə kilsəsində ibadət eylər.

Aləmin yarasın hey qaşıdılar,

verməzlər kimsəyə əlacı bunlar.

Adəmdən Həvvaya söz daşırdılar,

erməni adında qaraçı bunlar.

Qanları yoğrulub fitnə-fəsadla,

yanan ocaqları sac tanımayıb.

Əlləri uyuşmaz oxla, busatla,

başları heç zaman tac tanımayıb.

Mayası nifrətdən, kindən yoğrulub,

türknəndi söhbəti-sovu bunların.

Könülsüz əkilib, xəlvət doğulub,

sirr ilə doludur növü bunların.

Dəvə quyruğunda pırpız olarlar,

Qısılıb yaşarlar quyruq ucunda.

Dəvənin gözündə yarpız olarlar,

çalıb oynadarlar, buyruq ucunda.

Bir qədirbilməzə

Sən bu ömrü elə-belə yaşama,

nəfəs alma, hava səni sıxırsa.

Sevmədiyin yükdən qurtul, daşıma,

gücün yetməyirsə, canın çıxırsa.

Yaşamaqçün yaşamaqdan fayda yox,

həzz almasan, çalışmağa dəyərmi?

Ömrü necə sürməlisən, qayda yox,

Kölə kimi alışmağa dəyərmi?

Yüz yaşamaq hünər deyil, unutma,

elə yaşa, gedişinə ağlayaq.

Urvatlı get, kim dünyadan doyubdur?

Baxıb, paşa gedişinə ağlayaq.

Kimlər gəldi, kimlər getdi sayı yox,

Adəmindən Məhəmmədə çatınca.

Kiminin az, kiminin də payı çox,

qatlaşsınlar qiyamətə çatınca.

Bu qaçaqaç, bu basabas sondumu?

Nuhun taxta gəmisində yer də yox...

Başımıza şahlıq quşu qondumu?

Alabaxta zəmisində tir də yox.

Ovçuların tüfəngləri əlində,

bir bəhanə axtarırlar atmağa.

Dayanmısan, tapançan da belində,

yer gəzirsən dincəlməyə, yatmağa.

O qədər günahımmı var?

Ölüm, sənə işim düşüb,

al canımı yatan vaxtı.

Yuxu gördüm - dişim düşüb,

diş sümüyə çatan vaxtı.

Ölüm, başqa yolum yoxdur,

vallah sağım, solum yoxdur,

haqqa çatan qolum yoxdur,

namərdlər daş atan vaxtı.

Ölsəm, qısırlar da doğar,

səhralara qar da yağar,

dəryalar dibinə axar,

Nuh gəmisi batan vaxtı.

O qədər günahımmı var?

cəhənnəm pənahımmı var?

qalmağa sabahımmı var? -

Əzrayıl gül satan vaxtı.

Ölüm, qurtar bu bazarı,

çox uzatdın e azarı,

yer var ikən qaz məzarı,

əcəl gəlib çatan vaxtdı.

Məndən niyə qorxursan ki?

Məndən qorxma,

bəyənmədiyin qızın öfkəsindən qorx,

saymadığın düşmənin fitnəsindən,

eşitmədiyin öyüdün keşkəsindən qorx.

Dağın yox,

aranın şaxtasından,

bayquşdan çox,

Allahın alabaxtasından,

gözü dönmüş öküzdənsə,

sapı sınmış noxtasından qorx!

Pulsuzun, müflisin qəzəbindən,

ədəbsizin yalançı ədəbindən,

dinməzin, söylənməzin qəhqəhə çəkib gülməsindən,

namərdin qeyrətə gəlməsindən,

yalançı ədasından qorx.

Qışda çaşıb çiçəkləyən ağacdan,

perikmiş turacdan,

dul qadınınn

düyməsi qırılmış qoftasından qorx.

Dostun, yoldaşın saxtasından qorx.

Goru çatlamışları didərgin ruhundan,

kütlənin

sel gələndə çör-çöp kimi

öndə gedən qaragüruhundan,

qəzalı binanın

çürük taxtasından qorx.

Mən Allahın vergili bəndəsiyəm,

məndən niyə qorxursan ki?

Qaraciyər

Susar, sızıldamaz, içində çəkər,

Sevər unutmağı, unudulmağı.

Sənə çox bənzəyir, bu qaraciyər,

istəməz ağciyər, ürək olmağı.

Çıxar ortalığa qürub çağında,

illərin hesabın qoyar qarşına.

Lapdan yaxalanan suç ortağın da

insafı, mürvəti sayar arşına.

Qəribə doğmadır, qəribə yaddır,

çalışar başını salıb aşağı.

Təpədən dırnağa təəssüratdır,

bütün tərcümeyi-halı bayağı.

Nə onla yaşamaq olur, nə onsuz,

qədrini bilməkçün öləsən gərək.

Şöhrəti qısadır, töhməti sonsuz,

təzədən dünyaya gələsən gərək.

Savab-günah

Deyərsən ki, Allah verən ömürdür,

nə biləsən bu gün bitə, ya sabah?

Qırx da, yüz də yaradandan əmirdir,

lütfü-xuda ya savabdır, ya günah?!

Savab bilib günahlara batarsan,

cənnət sanıb, cəhənnəmə çatarsan,

yuxu bilib qəflətlərdə yatarsan,

Oyanarsan, oyanmazsan, ya pənah. -

Oyansan da, ya şiş yanar, ya kabab?

Bir könüldə iki evi isitdik...

71-i haqlamışam, az qalıb,

qınamayın, gənclik ağlım başımda.

Necə deyim, ilk sevdiyim qız qalıb

Qarabağda - qara qəbir daşında.

Unutmuşam nə vaxt gördüm son kərə,

Omu küsdü, mənmi atdım? - unutdum.

Xatirəmiz döndü daşa, heykələ,

sevgimizi həsrətimiz soyutdu.

İmkan atdı hərəmizi bir yerə,

qismət bizə nə söylədi eşitdik.

Sadiq qaldıq ömür boyu qədərə,

bir könüldə iki evi isitdik.

50 ildə görüşmədik bir dəfə,

aramızda məsafəni saxladıq.

Üz çevirib hərəmiz bir tərəfə

mehrimizi uşaqlara bağladıq.

Nə romana, nə dastana düşmədik,

abrımızı, hayamızı qoruduq.

Alnımıza yazılandan keçmədik,

Tanrı verən payımızı qoruduq.

Bir gileyin eşitmədim...

48 illik tək dostum, ən qiymətli varlığım Züleyxanın xatirəsinə

Dünya boyda dərd apardın özünlə,

Heç kimsəyə qəlbindəkin demədin.

Anlamadıq, anlatsan da gözünlə,

Hamısı sirr kimi qaldı əbədi.

Minnət yükü götürmədin kimsədən,

Nə qohuma, nə də yada əyildin.

Sevgimizə güvən idi hədiyyən,

Bu bəxşişdən heç nigaran deyildin.

Əcəl bizi dönə-dönə eşitdi,

Üstümüzdə haqqı-sayı qalıbdır.

Ölüm ki, var cürbəcürdü, çeşiddi,

əzrayılın ehsan payı qalıbdır.

Səfər üçün dayanmışam növbədə,

Çatar sonu basabasın, tıxacın.

Bir ayağım pirdə, biri tövbədə -

Babalını necə çəkər tox acın.

48 il sevgi ilə yaşadıq,

İmkanımız gah oldu, gah olmadı.

Yükümüzü belimizdə daşıdıq,

Yol yoruldu, belimiz yorulmadı.

Nə atadan, nə anadan ummadıq,

Bizdən qalan nəvələrin bəsidir.

Öləndə də gözümüzü yummarıq,

Qəbrimizdə qulağımız eşidər.

Bibiheybət məzarlığı son duraq,

70 ilə dünya yaman dəyişdi.

Başdaşına göyərçinmi yonduraq,

Sülh quşudur bəlkə, zaman dəyişdi?

***

Bir gileyin eşitmədim,

qeybət nədir, bilmədi ki.

Nə düşündü, onu dedi,

heç yalandan gülmədi ki.

Səliqə-səhman dəlisi,

gül kimi, çiçək kimiydi.

Ömrümə mehman gəlişi,

Gedişi mələk kimiydi.

Əlinin dadı ağzımda,

sığal-tumarı əynimdə.

Nəsihəti qulağımda,

haqqı, əməyi çiynimdə.

Heç belə qadın yox imiş,

Vallah, bənzərin görmədim.

Tanrı yaradan çox imiş,

oxşar nəzərin görmədim.

Qayadan asılı qaldım,

kor bulaq çeşməsiyəm.

Doymadım, tamarzı qaldım,

mən Züleyxa təşnəsiyəm.

Əhməd HÜSÜOĞLU

525-ci qəzet.- 2021.- 2 iyul. S. 15.