Tanıyaq və tanıdaq: Leyla Nedayi

Əziz oxucular, "525-ci qəzet"də "Günümüzün Güney Azərbaycan ədəbiyyatı - Poeziya" adlı guşə açılıb.

Guşədə İran İslam İnqilabından (1979) sonra ədəbiyyata gəlmiş, Güney Azərbaycanda 1960-cı ildə və daha sonra doğulub boya-başa çatmış və sənətdə öz sözünü demiş Güney şairlərinin arasında heç bir fərq qoymadan, incə və həssas ruhlarına toxunmadan, yaratdıqları möhtəşəm poeziya örnəklərini incələmədən onların ana dilində fərqli janr və üslublarda qələmə aldığı şeir və poemalara, yaxud da həmin əsərlərdən müəyyən hissələrə yer verəcəyik.

Bu əsərlər günümüzün Güney ədəbiyyatında baş verən yeniliklərin, ədəbi prosesin incəliklərini bir az da yaxından izləmək, həyata, insanlığa, yazarların ictimai-siyasi və milli məsələlərə baxışlarını öyrənmək baxımından diqqətəlayiqdir...

Türkiyənin ünlü filosof-yazarı Cəmil Meriç "Qərb kültürün vətənidir, Şərq irfanın. Nə Qərbi tanıyırıq, nə Şərqi, ən az tanıdığımız isə özümüz..." deyirdi.

Güney Azərbaycanda son çağın dinamik inkişaf edən ədəbiyyata, özəlliklə poeziyaya nəzər saldıqda burada yaşayan xalqın özünəməxsus kültürü, ədəbiyyatı, kitab mədəniyyəti, sözyaratma qüdrətinin nə qədər yüksək olduğu yansıyır.

Möhtəşəm mədəniyyət yaradan bir xalq, susmayan dili, özünü, kimliyini, tarixini öyrənmək istəyən şairləri olan xalq isə dünya tarixindən heç vaxt silinmir, əbədiyaşarlıq qazanır...

Beləliklə, özümüzü, Güneyimizi daha yaxından tanımaq, həm də daha çox sevmək üçün, dəyərli yazarların yaratdıqları bənzərsiz poetik dünyanın qapıları üzünüzə açılır, əziz oxucular!

Esmira Fuad - Faniliyin poetik tarixi

Esmira FUAD

Filologiya elmləri doktoru

***

Leyla NEDAYİ

7 yanvar 1985-ci ildə Ərdəbildə kitaba və elmə vurğun olan ziyalı bir ailədə dünyaya göz açıb. Azərbaycanın yamyaşıl sinəsi olan barlı-bəhrəli Muğanda boya-başa çatıb. İlk və orta təhsilini Muğanda bitirib. Qrafik rəssamlıq ixtisası üzrə yüksək lisans diplomu alıb.

Hazırda universitetin hüquq fakültəsinin tələbəsidir. Leyla Nedayi ilk şeirini 13 yaşında ikən yazıb. "Ulduzlu gecələr" adlı şeir toplusu Təbrizin "Əxtər" yayım evində çap olunub.

Şeirlərini bir neçə qiraətçi oxuyub və internet səhifələrində səslənib. Uzun zamandan bəri böyük bir roman yazmaqla, eyni zamanda, 2-ci şeir kitabını hazırlamaqla məşğuldur.

Tanrının sıcaq qucağıdır

Sərilib sevgi dolu açına

Mən nədəndir hara baxıramsa

Səni görürəm

Gülün gülüşündə

Səmanın bulaq-bulaq

Dum-duru göz yaşında

Sellərin

Hönkür-hönkür kükrəməsində

Savalanın vüqarında

Yarpaqların göz yaşında

Yellərin dolanbac yollarında

Mən nədən bu qədər görürəm, axı səni?

İndi xəyala dalıb, şaşıb qalmışam

Görən mən sən olmuşam, ya sən mənmi?

Basıram bağrıma,

Öpürəm havanın nəfəslərini

Kainatın isti havasını

Axı hər gün tanrı əllərinlə

Qucaq-qucaq

Sevgi yollayırsan bizə, Canım mənim...

Mənə "Dəli olmusan" deyirlər.

O qədər yanıtsız gülüşlər içində sənsiz

Özümlə danışıb-gülürəm, sənsiz

Öpürəm səni, yenə sənsiz

Darıxıram səndən sarı

Boş yerini tumarlayıram, sənsiz

Dün gücə şeir oxuyurdum

Sən otaqda önümdə oturmuşdun

Xəyalın var idi, acaq özün yox

Neçə illərdi çayını içmirsən

Soyuyur dəyişirəm,

yenə də soyuyur dəyişirəm

Yenə sənsiz...

Mənə "Dəli olmusan" deyirlər,

Nə qədər sevirəm bu dəliliyi

Heç bir saya-hesaba sığmayan

Gizli sevgim...

İndi dəlilik şeirinə çevrilmişik

Vay, nə aləm var bu dəlilikdə

Sevgini anlamayanlar nə bilərlər axı

Boşla onları.

Anla bu andakı ləzzəti,

Dəyişək görüşlə bu həsrəti.

Gəl, çayını iç.

Mən hər gün sənlə yaşayıram, sənsiz

Və nə qədər körpə şeirlər

doğuram Sevgindən

Hər gecə-gündüz, sənsiz

Yenə boyluyam...

Axı, ürəyim şişib,

Az qala partlayır yenə

Və bu dönə tumarlamasan

duyğularımı

Körpə şeirlərimin örtüyü

kəfən olacaq ürəyim.

Səni şeirlərimdə doğanda

Zövqümün bağrı çatlayır,

Bir daha xəyalınla ola-ola,

Nə yazıq ki,

kimsəsiz hiss edirəm özümü...

Və bu yetim şeirlərimin

Qaynağı sənsən

Amma sənə həsrət yaşayan

Şeirlər yazıq-yazıq, şeirlər

Sənin varlığının əriş - arğacında

Dara çəkilmiş xalı kimi

Yaşayıram sənlə

Yenə sənsiz.

***

Bu "Əsən yellər" nədən bu qədər

Mənə xoş gəlir ilahi?

Dolaşır

ürəyimin dolam-dolam damarına

Səpilir bütün varlığıma

Çiçəklənib dolur içimə

Yaz olur payızımda

Qazır, sökür basdırdığım bütün

Səndən olan anılar!

Durur qarşımda talan edir

Oynadır, ağladır

Bütün gizli dərdlərimi

Çılpaqlandırır "Xatirələrimizi"

Ürəyim önündə,

Xoş toxdaqlıq verən bir gülüş

Oturur üzərimdə

Bu əsən yellərdə nə sirr var ilahi?

Alır, aparır məni çəkir ruhumu

Alıb qanadına (Uçuram) uçuram

İllər,

İllər öncəyə

Bəlkə də dəyib üz-gözünə?

Qarışıb aldığın nəfəsdən ki,

bu qədər

Ətirli, çiçəkli xoş gəlir mənə

Sarılır dolanır "Sarmaşıq" kimi mənə

Sığal çəkir darıxan könlümə

Sığal çəkir qan ağlayan

Bağrıma...

Didir, boğur, sıxır,

Öldürür bir an bütün kədərlərim

Darıxan "Ürəyimi"...

Qucaqlayır məni bu yellər,

Nə deyir mənə, nə xoş gəlir,

Gülə-gülə ağladır,

Həm acı, həm də xoş gəlir...

Tamsınıram,

öpürəm bu yelləri, ilahi!

Nə xoş gəlir bu əsən yellər mənə!

Necə "sevindirir",

sərxoş edir məni

İlahi, İlahi...

***

Əyləşərdim qapınızda bir ömür,