Torpağın da gözü var...

Son bahar yağışları -

Yoxa çıxmış dəlillər.

Bu payız torpaqları

Yeni qəbirlər gözlər.

Bu röya - yuxu deyil,

Burda insanlar ölür.

Azadlıq savaşıdı -

Toplar havanı bölür.

Son bahar arzuları -

Eşq, uşaqlıq peyzajı.

Ölümün son həddində

Var çocuqluq mesajı.

Torpaq hey pıçıldayır:

"Hazıram əfv etməyə.

Məni mənfur düşməndən

Alın, ona verməyin...

Mən dəhşət içindəyəm,

İnanın - səhər, axşam.

Hey çəkməylə əzirlər...

Həm də minalanmışam.

Axı nə vaxt dönərsən,

Ey mənim xilaskarım?

Haçan tuş gələcəksən

Bu, doğma ocaqlara?"

Son baharın tufanı,

Yağış bilmir dayanmaq.

Torpağın da gözü var -

Bilir, nədir ağlamaq...

Azərbaycan əsgərinin monoloqu

Arxamda doğma ölkəm,

Onu vermərəm qəti!

Axı bircədir Vətən,

Onadır məhəbbətim!

Arxamda öz ailəm,

Doğma valideynlərim.

Dostlarım, əzizlərim -

Lap çoxdur sevdiklərim.

İnanın, bir addım da

Atmayacağam geri.

Cəzalandırmaq gərək

Qaniçən düşmənləri.

Cəzadan qaçmaz onlar,

Bu yurdda qalmaz onlar.

Biz haqqın yolçusuyuq,

İntiqam ovçusuyuq.

Haqq qapısı açılsın,

Qoy göylərə yüksələk!

Düşmən atır?...Vur onu!

Aman verməyək gərək.

Mənim Şuşam

(Azərinformda iş yoldaşım olan Gülnarə Rzayevanın yuxusu)

O şəhərə qayıtdım ki,

Orda illərcə qabaq

Nağılvari həyət vardı,

İçində - meyvəli bağ.

Hər şey xəyal idi onda -

Tamlı-dadlı bağ-bağat.

Elə bilirdim ki, atam

Zəngin idi... eh, həyat.

Bir gün əkdiyi armuda

Mənim adımı verdi:

"Meyvə yedikcə güc topla,

Tez boy at!" - atam dedi.

Yel qanadlı çətin illər,

Ömrün qəliz anları...

Yalnız o bağda yemişəm

Möcüzə-armudları.

Artıq qalmadı mümkünat,

Tamam unutdum dadı.

Əsirliyə düşdü ağac -

Çoxillikdir fəryadı.

Eh, o zamandan bu ağac

Bar-bəhərdən kəsilmiş.

Və...çoxillik əsirlikdə

İnildəmiş, əzilmiş.

Hə, birdən başladı savaş -

Xoş günlər işarəsi.

Tamam yaralı bir şəhər

Yaydı azadlıq səsin.

Böyümüş o qızcığaz da

Cəld oraya yol aldı.

Öz uşaqlıq ağacını

Görməyə... bu vüsaldı.

Orda - o yiyəsiz bağda

Xəyal et, dostum, əfsus!

Həmin qocalmış ağac

Gətirdi yeni məhsul.

Armudlar necə dadlı!

Lap Azadlıq tamında!

Getdi qəm dolu illər...

Dönəcəm bura yenə

Payızın axşamında.

Salam, Şuşa!

Salam, əziz Şuşam!..

Hamıya bəxş etdin möhtəşəm bayram.

Göylərə qanad çalan şəhərsən, bəh-bəh,

Sənsən xain düşməni divarlardan aşıran.

Buraya can atırdıq biz döyüşə-döyüşə,

Üç gün nə yuxu yatdıq, nə də yemək yemişik.

Quyuya dolan yağış salammadı təşvişə -

Ocaqsız üç gün qalıb, Göyə ümid etmişik!

Nəhayət ki, qayıtdı azadlıq özümüzə,

Sevincək dil açaraq, doğma dildə danışdı!

Sizdə hava necədir, xəbər göndərin bizə?

Sizdə balıq boldumu, dadı-tamı tanışdı?

Bunlar boş şey əslində,

Qalıb - müqəddəs cihad...

Yad edək igidləri -

Şəhid ruhu olsun şad!

Mavi rəng alır dağlar, toxunaraq səmaya,

Ən azı hər zirvənin özü boyda ədası.

Deyil ki, güclü qalib, öyünməsin havayı,

Qələbə haqlınındır, yadda saxla, qadası!

***

Nə vaxtsa bizə həsrət bu şəhər

Gecələr hayqırıb, səslərdi bizi.

Boğurdu bizləri hər acı qəhər...

Qərq oldu sevincə kədərin izi.

"Qələbə" - bu sözdən bal tamı gəlir,

Necə də oxuyur, sevinir Şuşa!

Gəlib küçələri gəzərəm bir-bir,

Şəninə şeirlər mən qoşa-qoşa...

Şəhid əsgər haqqında ballada

O, ağır gün əridi -

Mənim son döyüşümdə.

Ana, yadıma düşdün

Burda, son nəfəsimdə.

Çox uzaq tarixlərə

Qayıdıram yenidən.

Gələrsən buralara

Məni anmağa hərdən.

Çüxurla dolu yollar,

Səmada quş nəğməsi.

Keçmiş dolu olaylar...

Ruhun təzələnməsi.

Yarpaqlar rəqs edəndə

Xəfif gülümsəyər ay.

Sanki mən silahsızam,

Yox müharibə - haray.

Dumanın tələsinə

Bürünüb bütün yollar.

Bağışla məni, ana...

Getməliyəm, nə olar!

Qan axır köynək boyu,

Onun tamı damağda.

Evə qayıtmaz oldum -

Ölmüşəm Qarabağda.

Əminəm ki, ay ana,

Canı vermədim nahaq.

Qoynunda qoruyacaq

Cismimi Ana torpaq.

Şuşaya gəlmək istərəm

Yaman istəyirəm dəyim Şuşaya,

Dağlar göylər ilə deyişən yerə.

Bəlkə aradığım məni oxşayar,

Bizləri nə gözlər, bilmirik hələ?

Keçmişə qayıtmaq? Çətindən çətin...

Qala qalıqları sarıb hər yanı.

Seyr edim qarğa tək bu məmləkəti,

Qalalar unudub sökən şeytanı.

Əsrlər sirrinə varım bəlkə də?

Bunu bacarmaram, əfsuslar olsun.

Daşların istisi yalın əllərdə

İndi də duyulur, sözün doğrusu.

Şuşada - məhrəmlik iqlimi vardır:

Tanrıya yaxınlıq aydın sezilir.

Orada yağış da bir "təmizkardır" -

Yuyub üfüqləri, tozunu silir.

Əzəldən buralar qeyri-adidir,

Bunu duya bilməz hər gələn naşı.

Mənim bölüşdüyüm - mənə aiddir:

Kaş şehdə gəzəydim hər addım başı.

Qürubun rəngləri - qan damlaları,

Gəzirəm xəzəlin xışıltısında.

Qaçır payız günü yuxuya sarı...

Şuşa nə görəcək öz yuxusunda?

O, dumanı ilə aldadıcıdır,

Baxışı insanın içini dəlir.

Deyir: "Həyat şirin, həm də acıdır,

Şübhələr - zəhərdir, qorxağa gəlir!"

Ona əminəm ki, bir axşam çağı

Şuşada tək-tənha gəzişən zaman

Gördüyüm hər kəsə açım qucağı,

Yüngüllük hiss edib, sevinim yaman.

Rus dilindən Giya Paçxataşvili çevirib

Pyotr DAVIDOV

525-ci qəzet.- 2021.- 24 sentyabr.- S.15.