"Qarabağımızın işğaldan azad edildiyini görsəm..."

Elmira xanım elmdə və ictimai həyatdakı bütün uğurlarını Bakı şəhərində qazansa da, canı, qanı, varlığı ilə Qarabağa bağlı olaraq qalırdı. Deyirdi ki, Qarabağ torpaqları dünyanın möhtəşəm gözəlliklərinə malikdir, qarabağlı olmağın fəxarətini bizə uca Yaradan bəxş edib.

... Ötən il redaksiyamıza gəlmişdi. Danışdı ki, müstəqil Azərbaycanın 1919-cu ildə əksinqilab ilə mübarizə təşkilatının rəis müavini, parlament üzvü olmuş, Şuşada doğulmuş Mir Fəttah Musəvi onun dayısıdır. Dayısının adını Bakıda 65 il mərkəzi küçələridən biri daşıyırdı. 1992-ci ildə o vaxtki hakimiyyət, Azərbaycanın istiqlaliyyətinin keşiyində duran və 28 yaşında şəhid olan Müsəvinin adını küçənin üzərindən götürmüşdü. Və küçənin adını bərpa etməyə çalışır. Yeri gəlmişkən, mən onu tanıdığım otuz ildən çox müddətdə özünə aid olan hansısa məsələyə görə kiməsə müraciət etdiyini eşitməmişdim. Amma ədalətin bərpası, haqqın qorunması üçün öz ziyalı mövqeyini daim və qətiyyətlə ortaya qoyurdu.

Redaksiyamızda olanda demişdi: "Mənim anam şuşalı, atam cəbrayıllı olub. Mən də Qarabağda anadan olub, uşaqlıq illərimi orada keçirmişəm. İndi həmin torpaqlarımız düşmən tapdağındadır. Prezidentimiz İlham Əliyevin qətiyyəti sübut edir ki, Azərbaycan dövləti həmin torpaqları mütləq azad edəcək. Mən həmin günü görəcəyimə ümid edirəm. Şuşamı və Cəbrayılı, bütün Qarabağımızın azad edildiyini görsəm, xoşbəxt insan kimi dünyamı dəyişərəm".

Tanrı Elmira xanıma anadan olduğu Füzulinin, ana-atasının vətəni olan Şuşanın və Cəbrayılın, bütün Qarabağın erməni əsarətindən azad edilməsini görmək imkanı da verdi, yağı düşmən üzərindəki şanlı Qələbəmizin sevincini yaşamaq imkanı da. Elmira xanım 10 noyabr Zəfər Gününü gördü, verdiyi vədə əməl etdi və 4 gün sonra xoşbəxtcəsinə dünyasını dəyişdi. Allah rəhmət eləsin!

Söhbət iqtisad elmləri doktoru, professor, "Mənəvi tərəqqi" Qadın İctimai Birliyinin sədri, tanınmış ziyalı və ictimai xadim kimi nüfuz qazanan Elmira Novruz qızı Hüseynovadan gedir. Elmira xanım mənim hələ milli azadlıq hərəkatı dövründən tanıdığım Politexnik Universitetin dosenti Arif Abasovun xanımı idi. Mərhum Arif müəllimlə dəfələrlə səfərlərdə olmuş, onun Xocalı yanğılı hisslərini həm qəzet səhifələrində, həm də 90-cı illərin əvvəllərində çalışdığım Dövlət radiosunun efirində çox işıqlandırmışdım. Elmira xanımı da həmin günlərdən tanıyırdım. Azərbaycan Dövlət Memarlıq və İnşaat Universitetinin pedaqoqu, professor olmaqla yanaşı, evdə möhtəşəm bir sadəliyi, səmimiyyəti, qonaq qarşılamaq məharəti də var idi.

Yadımdadır, 90-cı illərin sonlarında mənim məqaləm rəhmətlik Arif müəllimin çox xoşuna gəldiyinə görə bizim redaksiyanın üzvlərinə restoranda qonaqlıq vermək istədiyini söyləmişdi. O zaman baş redaktorun müavini Mahir Nəbili razılaşmadı, dedi ki, müəllimi xərcə salmaq olmaz. Arif müəllim söylədi ki, onda həyat yoldaşım evimizdə çay süfrəsi açar. Razılaşdıq və onlara qonaq getdik. Evlərində elə bir süfrə açıldı ki... Mənimlə birlikdə oraya gedən əməkdaşlarımızın hamısı o məclisi illərlə xatırladılar. Həmin məclisdə Arif müəllimin ziyalı dostlarının əyləşməsi mərhumun böyüklüyündən - bizə verdiyi qiymətin miqyasından xəbər verirdi.

Süfrənin Qarabağın ən elit məclisləri səviyyəsində olması Elmira xanımın Azərbaycan xanımı kimi nümayiş etdirdiyi səviyyənin göstəricisi idi. Mən Qarabağ mətbəxinin zənginliyinə, qarabağlıların yüksək süfrə mədəniyyətinə yaxşı bələdəm. Amma Elmira xanımın açdığı həmin süfrə tamamilə ayrı aləm idi.

1988-ci ildə Elmira xanım "Mənəvi tərəqqi" Qadın İctimai Birliyini yaratdı. Birlik fəaliyyətində Elmira Hüseynova özünəməxsus uğurlara imza atmışdı. Əsas məqsədi cəmiyyətin mənəvi tərəqqisinə kömək etməkdən ibarət idi. Bu birlik insan amili səmərəliliyinin yüksəldilməsini elmi tərəqqi və dini dəyərlərin vəhdətində, yüksək əxlaqi keyfiyyətlərin gündəlik həyat normasına çevrilməsində, Şərq və Qərb mədəniyyətlərinin ən mütərəqqi cizgilərinə sahib olmaqda, təmənnasızlıqda və imanda görürdü. Birliyin "İslam mənəviyyatı və ailə", "Analar günəşdən, aydan qəlbidir", "Vətəni sevmək imandandır" və başqa mövzularda keçirdiyi seminarlar, elmi-praktiki konfranslar məhz mənəvi tərəqqiyə, əxlaqın saflaşdırılmasına və imanın kamilləşdirilməsinə xidmət edirdi. Həmin tədbirlərin bir çoxu barədə qəzetlərdə xəbər vermişdik. Bəli, o, həqiqətən iman adamı idi.

Yadımdadır, 1995-ci ildə Pekində keçirilən IV Ümumdünya Qadınlar konfransına hazırlıq dövründə Elmira xanım sözün həqiqi mənasında milli təəssübkeşlik nümayiş etdirərək, nümunəvi bir fəallıq ortaya qoymuşdu.

... 2020-ci il tarixi qələbəmizlə yaddaşlara yazıldı. İtkilərimiz də çox oldu... Noyabr ayında eşitdim ki, Qarabağın ziyalılarından olan Elmira xanım da dünyasını dəyişib.

O, həm Novruz bayramlarında, həm də təqvim ilinin dəyişdiyi dekabrın son günlərində mənə zəng edər, "Oğlum, sən həmişə bizim zəhmətimizi çəkirsən. Mən sənin ailəni, uşaqlarını təbrik edirəm!" - deyərdi. Açığı, qədirbilən insanlardan həmin təbrikləri gözləyirdim. Bu il isə Elmira xanım zəng etməyəcək. Çünki cənnətdən bu tərəfə zəng eləmək olmur.

Allah rəhmət eləsin!

İttifaq MİRZƏBƏYLİ, Əməkdar journalist

525-ci qəzet.- 2021.- 8 yanvar. S. 17.