Çətində sınma
Qəbul
et Tanrıdan gələn sınağı,
Darılma, darıxma çətinə
düşsən.
Bitir tez özünə sonsuz qınağı,
Çarəmi sınıxsan, sınsan, büzüşsən?
Belədə yardımçın - səbrin, təmkinin,
Yüz ölçüb,
bir biçib verdiyin qərar.
Aydınlıq gətirsin düşüncən,
dərkin,
Müşkülün həllinə açılsın
yollar.
Gözləmə, kim gəlib duracaq dayaq,
Bil ki, belələri az olur,
çox az.
Min bir bəhanəylə çoxu bir sayaq
Səndən uzaqlaşar şəksiz, danılmaz.
Tələsmə, gecikmə, düz-dürüst
anı
Ötürmə, qaçırma gələn
fürsəti.
Ruhunda inamın xırda imkanı
Uğura çevirər, onda bil qəti.
Narazı
qalma da, gileylənmə də,
Kimsə yetişməzsə əgər
dadına.
Olanlar olacaq gəlsə vaxt-vədə,
Rəbbindən yazılıb axı
adına.
Qəbul
et Tanrıdan gələn sınağı,
Darılma, darıxma çətinə
düşsən.
Bitir öz-özünə sonsuz
qınağı,
Çarəmi sınıxsan, sınsan, büzüşsən?
Verdiyim söz
Unutmaram,
yox, heç zaman
Kiməsə verdiyim sözü.
Nə bəhanəm, nə and-aman
Olmur, keçir
işin düzü.
Gecikdirsəm lap azacıq,
Utanıram, darılıram.
Ürəyimdən çıxmır acıq,
Ağrılarım olmur ki ram.
Qınanan da, öyülən
də,
Bax belədə
özüməm tək.
Səhvlərindən söyülən
də
Yenə özüm, yox buna şəkk.
Vicdanımdan gələr qərar,
Bərpa edir ədaləti.
Etirafla çəkdirir car,
Çəkdirir də xəcaləti.
Şəriksizəm, təkcə, tənha,
Çıxarımda, gəlirimdə.
Ümidim
bircə Allaha,
Bir işimdən k
əsir-kəmdə.
Unutmaram,
yox, heç zaman,
Kiməsə verdiyim sözü.
Nə bəhanəm, nə and-aman
Olmur, keçir
işin düzü.
Sevincə köklən
Qüssədən aralan, sevincə
köklən,
Yaşa sevə-sevə, zövqlə
həyatı.
Doğrunu seçməyi asan
bilmə sən,
Olur çox
şirinin zəhər
alt qatı.
Olmuşdan ötəri etmək
aman-dad
Əsla fayda verməz, de, nəyə gərək?
Nələri qaytarıb geriyə
fəryad,
Ya hansı
bir işdə eyləyib kömək?
Cəhd
eylə ruhunun nikbinliyilə
Müdam işıqlanar ağlının
yolu.
Eşit
məsləhəti, qəlbini
dinlə,
Olacaq hər günün uğurla dolu.
Qoru təmkinini çətində,
darda,
Gələn ağrılarla inadla savaş.
Onda acizləşər dərd
də, qubar da,
Əzminlə onları salarsan çaşbaş.
Sevinc şəfəqini əskik
etmə, yox,
Çöhrəndən getməsin qoy bircə an
da.
Bu ömür möhləti uzun deyil çox,
Niyə bəsləyəsən kədəri
canda?!
Qüssədən aralan, sevincə
köklən,
Yaşa sevə-sevə, zövqlə
həyatı.
Doğrunu seçməyi asan
bilmə sən,
Olur çox
şirinin zəhər
alt qatı.
Nə fayda
Nə olsun deyirəm, dinləyən hanı?
İtib kəlamın da dəyər-qiyməti.
İstəsən aşıq ol, söylə dastanı,
Tuş gələrsən
lağa aşkar-xəlvəti.
Çoxunda büsbütün dəyişib
maraq,
Gözlər orda-burda nəsə axtarır.
Baş ayaq yerində, başdadır ayaq,
Adamın qəlbini qəm, qübar sarır.
Elə
hay qaldırır nadan,
naxələf,
Sanırsan yoxdur, yox, bunun
əvəzi.
Sınasan tapılmaz nə
ar, nə şərəf,
Göstərmir doğrunu mizan-tərəzi.
Çaşan çox, gedənlər
heç nədən küyə
Yönünü bilmədən yol alıb hara?
Biri zurna çalsa hesabsız züyə,
Çalğıda "xoruz"u dönər şüara.
Belədə ağzından töksən
də dürr, zər,
Kim səni eşidər
bu hay-harayda.
Yorma da özünü, əbəs tökmə tər,
Gətirməz zəhmətin zərrəcə fayda.
Nə olsun deyirəm, dinləyən hanı,
İtib kəlamın da dəyər-qiyməti.
İstəsən aşıq ol, söylə dastanı,
Tuş gələrsən lağa aşkar-xəlvəti.
Nəcməddin
MÜRVƏTOV
525-ci qəzet.- 2022.- 22 dekabr.- S.15.