Halallıqla yaşanan
mənalı ömür
Siyəzən şəhərindən azca
aralıda, 6-7 km uzaqlıqda,
mənim ata-baba yurdum Eynibulağın üst tərəfində
dağların ovcuna sığınan bir yurd yeri də
qonşu Sədan kəndidir.
Bu kəndin adına
çox qədim mənbələrdə rast
gəlmək olar. Şirvanın şöhrəti, eləcə də bütün Azərbaycana ünvan olan dahi Xaqaninin də misralarında, tariximizin əvəzsiz qaynaqlarından olan A.Bakıxanovun "Gülüstani-İrəm"
əsərində də
Sədanın adı çəkilir.
Bu kənd müstəqil
Azərbaycan Cümhuriyyəti
rus bolşevik işğalçıları tərəfindən
süquta uğradılandan
sonra təqiblərə
məruz qalan Qələgahlı məşhur
əfəndilərə sığınacaq
olub. Əfəndiyev soyadı daşıyan
respublikamızın neçə-neçə
məşhur alimi də sonralar bu kənddə dünyaya gəlib, böyüyüb boya-başa
çatıblar. Hüseyn İbrahimov
da Sədanda dünyada gəlmişdi və bəlkə də elə bu yaxınlıqdan, doğmalıqdan idi ki, məktəb yaşı çatanda birinci sinfə məhz Qələgahda getmişdi.
Hüseyn İbrahimov bu bölgənin tanınmış,
sayılıb-seçilən kişilərindən idi.
***
İbrahimov Hüseyn Müzəffər
oğlu 1925-ci ilin fevral ayının 23-də
keçmiş Dəvəçi
rayonunun Sədan kəndində yoxsul kəndli ailəsində dünyaya gəlib. 1931-1932-ci dərs ilində Qələgah kənd 7 illik məktəbinə daxil olub. Yeddi illik təhsilini başa vurduqdan sonra Quba Pedaqoji
Məktəbinin tələbəsi
olub. Məktəbi bitirdikdən sonra
hazırki Siyəzən
rayonunun Çarxana kənd 7 illik məktəbində müəllim
kimi əmək fəaliyyətinə başlayıb.
1942-ci ilin dekabr
ayında sovet ordusu sıralarına səfərbərliyə alınıb.
O, da elin mərd, qeyrətli oğulları kimi cəbhəyə, amansız
düşmənlə üz-üzə
gəlməyə, döyüşməyə
can atırdı ki, faşistlərin ayaqları
Mozdokdan, Şimali Qafqazdan bu yana dəyməsin. Axı Mozdokdan bir az bu yana "Ana" dediyimiz doğma Azərbaycanımız idi.
Şimali Qafqazdan azca
sonra onun ata-babalarının, doğmalarının
da yaşadığı
müqəddəs torpaqlarımız
gəlirdi.
Yaralanaraq cəbhədən qayıdan
keçmiş döyüşçü
1944-1949-cu illərdə Azərbaycan
SSR Xalq Maarif Nazirliyi Siyəzən rayon
XMŞ-si Sağlocan və Sədan kəndlərində müəllim
işləyib. 1949-1951-ci illərdə Azərbaycan
KP Siyəzən PK-də
təlimatçı, şöbə
müdiri vəzi-fələrində
çalışıb.
1951-1953-cü illərdə Azərbaycan KP MK yanında
iki illik partiya məktəbinin müdavimi olub. 1953-1961-ci illərdə Azərbaycan
KP Siyəzən PK-də
təlimatçı işləyib.
1948-ci ildə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutuna daxil olub və
təhsilini qiyabi başa vurub. 1961-1966-cı illərdə Azərbaycan KP Siyəzən
sənaye istehsalat PK-də təlimatçı
kimi fəaliyyət göstərib. 1966-1972-ci illərdə Siyəzən
şəhər 1 nömrəli
8 illik məktəbinə
rəhbərlik edib.
1981-1983-cü illərdə
Azərbaycan KP Dəvəçi
PK-da təlimatçı
işləyib. Sonra
da keçmiş Dəvəçi rayon İstehlak
Cəmiyyətinin sədri
seçilib, bir ara Siyəzəndə
neft sahə-sində çalışıb. Və
uzun ömrün son ucu ölüm - Hüseyn müəllim 2000-ci il may ayının 29-da öz haqq dünyasına
qovuşub.
***
Ötən əsrin 80-ci illərinin
ortalarında bir ara Hüseyn
İbrahimov "Azərittifaq"ın
keçmiş Dəvəçi
Rayon İstehlak Cəmiyyətinin
sədri seçilib.
Kim nə deyir-desin, o illərdə ticarət, yeyinti təskilatı kimi bir yerdə
məsul bir vəzifədə öz təmiz adını qoruyub- saxlamaq hər adamın işi deyildi. Hüseyn müəllim həyatın bu sınağından da üzü ağ,
alnı açıq çıxdı.
Hüseyn
müəllimin düzgünlüyünə,
təmizliyinə, halallığına
rişxənd edənlər,
dodaq büzənlər
də az
olmadı: "Bu adam heç dar gününü fikirləşənlərdən
deyil..." Bəzən
hətta yaxın, doğma admlarından da belə tənə-danlaq
eşidən keçmiş
döyüşçü isə əllərini yellədər, belələrinə
lağ edərdi:
" Eh, sizin kimlərə
nə deyim?.. Bəlkə də elə "dar günü" fikirləşən vaxtdan
insanın elə dar, "qara günü" başlayır..."
Beləcə, Hüseyn müəllim tutduğu vəzifədən
gedənəcən təmiz,
saf adını, süfrəsinin halal ruzisini qorudu.
***
Hüseyn müəllimin "raypo"ya
sədrlik etdiyi vaxtlar idi. Kənd mağazalarında
o illər sovxozlarda, tarla və fermalarda
çalışan fəhlələrin
qaloşa daha çox ehtiyacı var idi.
Hüseyn
müəllim paytaxt Bakıdakı bazadan xahiş-minnətlə rayona
lazımi sayda qaloş gətizdirir, əlbət ki, o vaxtlar bu iş
o qədər də asan deyildi.
Gördüyü işin müqabilində xoş söz eşitmək arzusu ilə yerli rəhbərliyə bu haqda məlumat verir. Rəhbərlik isə
istehza ilə: - Bu qədər qaloş əvəzinə xahiş-minnət
edib elə iki-üç cüt xarici cins şalvar
əldə edəydin,
- deyə onu "mükafatlandırır". Məlum
idi ki, o vaxtlar mağazalarda çətin tapılan o
"iki-üç cüt"
cins şalvarın müştərisi kim olacaqdı...
***
Ötən əsrin səksəninci illərində xaricdə istehsal olunan geyim-kecim adətən əldə alverçilər
tərəfindən, ayda-ildə
tək-tük hallarda mağazalarda piştaxta arxasından satılırdı.
Hüseyn
müəllimə çox
yaxın bir adam eşidir
ki, "raypo"nun mağazalarının birinə
xarici kostyum verilib. O, kostyumu almaq xahişi ilə Hüseyn müəllimin yanına gedir. Hüseyn müəllim tanışına
izah edir ki, xarici mallar
mağazalarda əmək
qabaqcıllarına, "zəhmətkeşlərə"
xüsusi siyahı üzrə satılır.
Tanış adam
"raypo" müdirinə
dəng edir. Hüseyn müəlim də nə qədər deyib başa salırsa olmur. Çar-naçar qalan Hüseyn müəllim axırda bir şərtlə razılaşır
ki, bəs o tanış adam qabaqcıl bir tanış əmək adamı tapsın. Kostyumu onun adına
alsın.
Həmin müştəri də qonşuları olan tanınmış bir əmək qabaqcılı
ilə mağazaya yollanır. Tərslikdən kostyum da həmin qabaqcıl əmək adamının
əyninə gəlmir.
Kostyuma gözü düşən
o müştəri nə
qədər edirsə,
olmur. Hüseyn müəllim şərtindən
geri durmur. "Kostyum əyninə
oturan əmək adamına satılmalıdır.
Elə bir müştəri axtar tap!
Sonra öz aranda o müştəri ilə razılaşarsan..."
***
Hüseyn müəllim Siyəzəndə
məktəb direktoru olarkən pedaqoji kollektiv qarşısında
şagirdlərə təkcə
yaxşı təlim,
savad, bilik vermək vəzifəsini qoymamışdı. Məktəb hər şeydən
əvvəl cəmiyyətə
əməli düz, saf, qəlbi Vətən, xalq eşqi ilə çırpınan ləyaqətli
oğlan, qız, sabahın layiqli vətəndaşlarını yetisdirməlidir.
"Məktəb dövlət təşkilatıdır. Ona görə də məktəb dövlət tərbiyəsinin müvəkkili kimi ailə tərbiyəsinə təsir etməlidir." - məktəblə ailə arasında münasibətlərin zəruriliyindən bəhs edən A.S.Makarenko bir vaxt belə yazırdı. Böyük pedaqoqun sözlərini Hüseyn müəllim öz iş prinsipinə çevirmişdi. Pedaqoji kollektivin üzvləri, o cümlədən, sinif rəhbərləri hər bir ailədə tərbiyə işinin qoyuluşu, valideynlərin və uşaqların qarşılıqlı münasibətinin vəziyyəti ilə maraqlanır və valideynlərə övladlarının tərbiyəsi kimi mühüm bir məsələdə kömək edir, məsləhət və tövsiyələr verirdilər.
Ta qədimlərdən belə bir inanc var ki, dünyanı qoruyan, insanlığı hifz edən əsas keyfiyyətlərdən biri məhz halallıq, dürüstlükdür. Zəmanəmizdə dünyanı salamat saxlayan halal insanlardan biri də elə Hüseyn müəllim idi. Sinədəftər olan bu sanballı, müdrik kişi oğul-uşağa, qohum-qardaşa, dost-tanışa nəsihətamiz, ibrətli əhvalatlar, maraqlı rəvayətlər danışmağı xoşlayardı.
Halal adam olan Hüseyn müəllim süfrəsinin halal çörəyi ilə iki oğul, altı qız böyüdüb boya-başa çatdırdı. Sözü-söhbəti də həmişə düzlükdən-halallıqdan olan Hüseyn müəllimin fikrincə, elə ixtisaslar var ki, o peşə yiyələri də hökmən halal adam olurlar...
Belə söz-söhbətlərin birində Hüseyn müəllim şərafətli peyğəmbərimiz Məhəmməd (c.) bağlı bir hədis danışmışdı. Demişdi ki, Allahın Rəsulu öz mübarək hədislərinin birində belə buyurub ki, "ibadət yeddi qismdir, bunların ən üstünü halal ruzu qazanmaqdır..."
Hüseyn müəllimin nəzərincə neftçilər, müəllimlər də elələrindən idilər. Onun öyüd-nəsihətlərinin nəticəsi idi ki, oğlanları neftçi ixtisası üzrə ali təhsil aldılar, qızları isə müəllim oldular. Bu dünyada həmişə tələskən, nədənsə narahat yaşayan Hüseyn müəllim yəqin ki, öz haqq dünyasında daha rahatdır. Halal adama ata ömrünün bəhrəsi qismət olub: halal atanın halal övladları var!
Hüseyn müəllim də
halal ruzu qazana-qazana halal da ömür sürüb öz haqq dünyasına qovuşanlardan
oldu.
Aydın
TAĞIYEV
AYB
Şabran bölməsinin rəhbəri
525-ci qəzet.- 2022.- 17 mart.- S.13.