Xəzan vurmuş gül bağçası

Sən bugün yarpaqlarını tökmüş ağac kimisən. Xəzan vurmuş gül bağçanı. Yox... Yox... Hələ keçməyəcək. Bundan daha ağrılı, daha şiddətli göynəyəcək sol yanın. Daha sancılı inciyəcək ruhun. İniltin ərşə çəkiləcək, göz yaşların yanağında yurd salacaq. İçində tufanlar, fırtınalar baş qaldıracaq. Dənizin ortasındakı gəmin parça-parça olacaq. Dünyan qaranlığa qərq olub, gündüzün gecəylə sonlanacaq. "Niyə"lər səni zindana salacaq.

Bəli, bu, sənin gerçəklərlə üzləşdiyin ən ağır imtahanındır. İtirdiyin illər ağlayır, ən gözəl günlər ağlayır. Qapqara yas tutub xatirələr. Kirlənib hər gözəl cümlələr. Bir köz düşüb ürəyinə XƏYANƏT adlı. Sənəmi? Yoxsa axıb gedən ömrünə? Sanki heç olmamısanmış kimi davam edən günlərinəmi? Nədir daha çox incidən səni?

Üzləş. Səni çarmıxa çəkən suallarla. Toxunmağa belə qıymadığın xatirələrlə üzləş. Amma ən dəhşətlisi yaşadıqlarınla üzləş. Yalanları sürətli keç ki, xəyanətin hesablaşması daha ağrılı olacaq. Nə təsəllisi var bunun, nə təlafisi. Xəyanət bağışlanarsa, ucuzlaşar sədaqət.

Payızdan qışa keçəndə daha möhkəm ol. Qabıq dəyişəcək hisslərin. Dəli bir aşiqdən buzdan heykələ çevriləcək. Baxınca alov çıxan gözlərin zülmətə dönəcək. Bu qış səni səndən, xatirələri beynindən, sevgini ürəyindən alacaq. Canından can qopacaq. Burax qopsun, dəyişsin duyğularının dərisi, yenilənsin ürəyin. Qarşıdan gələn bahar üçün şumla torpaqları.

Utanma ağla, doya-doya çək dərdini. İztirabını, əzabını sıxılmadan sonuna kimi yaşa. Hıçqıraraq deyil, qışqıraraq ağla. Qorxma, axıb gedən təkcə göz yaşların olmayacaq. Gözlərindən yağmurlar nə qədər çox leysan olarsa göyqurşağın bir o qədər parlaq olar.

Və tezliklə... Bahar qapını döyəcək. Və sən yenidən 18 yaşının baharını qarşılayacaqsan. Daha dəlicə, daha çılğın. Ürəyin əvvəlkindən daha şiddətli döyünəcək. Solun öncəkindən daha dərin sevəcək. Gözlərində bu dəfə alov deyil, məşəl qalanacaq. Beynin, ağlın, ürəyin bir birinə qarışaraq ətrafında kəpənəklər uçuşacaq.

Səncə, bu baharı gözləmək üçün payızın xəzanına, qışın ayazına dözmək olmazmı? Dəyməzmi səncə?

Heç bir ağrını, sancını xalçanın altına süpürmə. Nə qədər çox iztirabını qəbullansan bir o qədər tez unudular keçmiş. Keçmiş keçib getmişdir. Arxasınca baxmağa dəyərmi? Sən kimsəni itirmədin. Tanrı sənə layiq olmayanları çıxardı həyatından. Unutma, Tanrının səninlə bağlı daha gözəl planları vardır. Əlindəki gümüşü itirdim deyə sızlanmaqdansa, qızıla çatacağın günləri saymağa başla.

İndi isə kürkçü dükanını bağla ki tülkülər yolunu azsın. Keçmişin darvazalarını bağlamağa hazırsanmı? Gələcək daha günəşli gələcək. Sən itirdiklərinə şükür et ki,qazandıqların səni sevindirsin. İndi isə özünə bir yaxşılıq et. Keçmişə aid nə varsa, sıfırla beynində. Unutma, sən xatırlamaq istəmədiyin heç nəyi beynin sənə yükləməz. Hər şey səninlə başlayar.

Sabah təşəkkür edəcəksən. Bugün səni üzənlərə, yalanı yalana düzənlərə. Üz çevirib gedənlərə. Gözün baxa baxa ömrünü yeyənlərə. Sabahkı güclü insanın memarı olan hər kəsə elə indidən təşəkkür et. Yaxşı ki, üzdülər, yaxşı ki,yıxdılar, yaxşı ki, itələyib sürüdülər. Sən ağlarkən güldülər. Üzgünkən sevindilər. Onlar olmasaydı, sən bu qədər güclü olmazdın. Hər şərdəki xeyri götür və gələcəyin qapısını döy. Gün eynəyini unutma. Qapı açılınca şəfəqlər gözünü yaşartmasın.

Hər şey keçəcək, ən zifiri qaranlıq belə aydın sabaha çevrilir. Ən şiddətli yağışlar belə göyqurşağı ilə sonlanır. Ən fırtınalı dəniz belə sakit limanın sahillərini ürkəkcə yuyur. Səncə, dəyərmi incəcik göz qapaqlarını yaş tökülsün deyə incitməyə? Güzgüdəki möhtəşəm insana xoşbəxt bir gələcək borcun var. Hazırsanmı qaytarmağa?

Leyla CAMAL

525-ci qəzet.- 2022.- 7 may.- S.24.