Turan

Əbədi səadət Turandan keçir,

Əzəli arzumuz Turandır bizim.

Turana gedən yol tufandan keçir,

Yenə gözlərimiz al qandır bizim,

Əzəli arzumuz Turandır bizim.

And olsun Günəşə, and olsun Aya,

Ərənlər and içib Alp Ər Tonqaya,

Çəkilsin kənara hər dağ, hər qaya,

Halımız hər kəsə əyandır bizim,

Əzəli arzumuz Turandır bizim.

Türkün hər dərdinə dərmandı Turan,

Elimin ilk andı, son andı Turan,

Görəcəklər necə tufandı Turan!

Turansız halımız yamandır bizim,

Dərdimiz-sərimiz Turandır bizim.

Türkün qart düşmənə zərbələrindən,

Qoy bir də oynasın bu Yer yerindən.

Qurtulsun məzlumlar qəm-kədərindən,

Turansız yolumuz dumandır bizim,

Əzəli arzumuz Turandır bizim.

Ruhumuz şad olmaz "Quran" olmasa,

Yurd olmaz yurd eşqi hər an olmasa,

Dünya abad olmaz Turan olmasa,

Turansız dünyamız virandır bizim,

Yurdumuz-yuvamız Turandır bizim.

Məni tap gətir

Yunus Əmrəyə

Bir dəm vardı dəmdə dəmdən içəri,

Bir sevinc var qəmdə qəmdən içəri,

"Bir mən vardı məndə məndən içəri",

Mən kimə deyim ki, məni tap gətir.

Dupduru bir gölə bir daş atmışam,

Sevinc dura-dura qəm yaşatmışam.

Görən harda belə itib-batmışam...

Mən kimə deyim ki, məni tap gətir.

Bəlkə də bir sözün mənasındayam,

Bəlkə də bir eşqin səhrasındayam,

Sonsuz kainatın harasındayam,

Mən kimə deyim ki, məni tap gətir.

Şair sözü dərdə dərman olurmu,

Misra-misra eşqə fərman olurmu,

Bu dünyada özün tapan olurmu,

Mən kimə deyim ki, məni tap gətir.

O bir oddur, mən də onun külüyəm,

O bir tufan, mən də onun yeliyəm,

Mən elə o mənəm, bu mən deyiləm,

Mən kimə deyim ki, məni tap gətir.

Dur çəkək dünyanı gün dəyən yerə

Atını dörd nala çapa bilmədin,

Haldan hala saldı bu halın səni.

Özün də bir cavab tapa bilmədin,

Gör necə çaşdırdı sualın səni.

Az belə özünü başdan çıxar sən,

Eşq ilə hər cürə qışdan çıxarsan;

Bərk halınla bərkdən-boşdan çıxarsan,

Keçirməz Arazdan su halın səni.

Dur çəkək dünyanı gün dəyən yerə,

Bir az ümid əkək mən deyən yerə.

Özü uçub gedə bilməyən yerə

De, necə aparsın xəyalın səni?