Bir cüt şamdan

Esse

Kitab şkafımda - kitabların önündə bir cüt şamdan neçə illərdir ki, yerləşib. Şamdanlardan birinin içərisində təbrik məktubu var: "Ruhəngiz müəllim, Allah gözəl, mehriban, yüksək düşünən, təmiz qəlbli insanlara ucalıq verir. Həmişə ucal! Günəş kimi təbii fikirlərin daima yaşasın. Şamın da xüsusiyyəti yanmaqdır. O yanmasa, yaşamır. Sən də hamı üçün yanırsan, amma şamdan kimi möhkəm ol!

Həyatımız boyu insan övladı bir-birinə müxtəlif hədiyyələr verir. Bəziləri qorunub-saxlanmır, bəziləri dəyərini itirir. Ancaq elə hədiyyələr var ki, illər ötdükcə daha da dəyərə minir, onu verən insanı sənin qəlbində əbədi yaşadır.

Bu gün də haqqında söhbət açdığım İnsan məhz sonunculardandır...

Əsli Ağababa qızı Səfərova 1954-cü ildə Neftçala rayonu Qırmızıkənd kəndində zəhmətkeş bir ailədə dünyaya gəlmişdi. Hələ məktəb illərindən müəllimlik peşəsi onun qəlbinin hakimi olmuşdu. Sevdiyi, özünə ideal seçdiyi müəllimlərinin yolu ilə getmək Əsli müəllimin amalına çevrilmişdi. Elə bu arzularla da əvvəlcə indiki Şirvan Pedaqoji Kollecinə daxil oldu. 1975-ci ildə bu təhsil müəssisəsini fərqlənmə diplomu ilə bitirdi. Sonra indiki N.Tusi adına APDU-nun metodika fakültəsinə qəbul oldu, 1991-ci ildə oranı da fərqlənmə diplomu ilə bitirərək bütün həyatını doğulub boya-başa çatdığı kəndində ibtidai sinif müəllimi kimi sərf etdi. Kəndin uşaqlarına "A" hərfindən başlanan uzun bir yolda ilk cığırdaş oldu. Həm də sənətini sevə-sevə yerinə yetirdi. Hələ onuncu sinifdə oxuyarkən yazdığı "Mənim arzum" inşasında bu sözləri demişdi: "Müəllim olmaq çətin və şərəfli peşədir. Mən də bu peşəyə yiyələnmək istəyirəm".

Yanar şama bənzər müəllim ömrü,

Şöləsi gözlərdə işıq yandırar.

İsti bir ocaqdır müəllim ömrü,

Atəşi qəlbləri alovlandırar.

Həyatını şam kimi əritdi elin, obanın uşaqları yolunda. O, ömrünü əritdikcə şagirdlərinin xoş soraqları ölkəmizin müxtəlif yerlərindən, məsul vəzifələrdən gəldi. Əsli müəllim isə baxdı, sevindi, özünün dediyi kimi, "hamı üçün şam kimi yandı, amma şamdan kimi möhkəm oldu".

1991-ci ildə respublika üzrə keçirilən "İlin ən yaxşı müəllimi" müsabiqəsində iştirak edərək fərqlənmişdi. Dərsinin müzakirəsində böyük pedaqoq, alim Yəhya Kərimov Əsli müəllimə demişdi: "Qızım, səndə müəllimlik mədəniyyəti, müəllimlik yaraşığı var". Bu, ona həyatında verilən ən böyük mükafat idi. Əsli müəllim daha da həvəslənmişdi. Müsabiqədə fərqləndiyinə görə nazirlik tərəfindən öncə "metodist müəllim", sonra "Azərbaycan maarif əlaçısı" adına layiq görülmüşdü. Həmişə deyərdi: "İstəyirəm ki, məktəb uşaqlar üçün "sevinc məktəbi"nə çevrilsin".

Bu gün onun işlədiyi, fəaliyyət göstərdiyi Qırmızıkənd kənd tam orta məktəbi ,həqiqətən, uşaqlar, müəllimlər üçün "sevinc məktəbi"dir. Əsli müəllimin nəfəsi, sözü-söhbəti, iş üsulları, metodları yaşayır bu "sevinc məktəbi"ndə. Ancaq...

...Ancaq vaxtsız xəstəlik və ölüm Əsli müəllimi bizdən - çox sevdiyi məktəbindən, şagirdlərindən, müəllim kollektivindən əbədiyyən ayırdı. Onu son mənzilə yola salmağa gələnlərin dilində bir kəlmə dolaşırdı: "Gözəl müəllim, gözəl insan idi". Səmimi, təvazökar, vəfalı dost, humanist, səbirli, incə ruhlu, şair qəlbli, gözəllik aşiqi, yaradıcı şəxs idi. Bu xarakterik xüsusiyyətlər onu həm işdə, həm ailədə, həm də dostlar, tanışlar arasında fərqləndirirdi.

Bəzən Əsli müəllimin yalnız özünəməxsus gülüşü, həm də çox səmimi, içdən gələn o təbəssümü gözlərimin önündə canlanır.Bu təbəssüm sahibi olan şəxs hesab etmirəm ki, həyatı boyu kiminsə qəlbinə dəymiş olsun. Yox, əminliklə deyirəm ki, yox! O, insan cildində bir Mələk idi. Bəli, heç bir mübaliğəyə yol vermədən sözlərimin arxasında dururam. Onun qəlbində ancaq və ancaq gözəl duyğular hakim idi. İnsanlara, həyata olan sonsuz sevgisi Əsli müəllimi o gözəl təbəssümü ilə birgə qəlblərin Fatehi etmişdi. Yaxşı Ana, yaxşı həyat yoldaşı, mükəmməl müəllim, əsl dost idi Əsli müəllim. Və bu keyfiyyətləri ilə də yaddaşlarda qaldı.

Əsli müəllim dünyasını dəyişəndən sonra onun mənə hədiyyə etdiyi şamdanları göz önünə qoymuşam. Tez-tez baxır, onu xatırlayıram. Hər dəfə bu şamdanları görəndə üzümdə özümdən xəbərsiz qəmli bir təbəssüm əks olunur. Yaşamın bu qədər qısa olması, insanları bir-birindən ayırması kimi düşüncələr məni yorsa da, qəlbimin bir küncündə gələcəyə inam hissləri də yaranır. Axı Əsli müəllim bir şam kimi yanaraq özündən sonra şagird ordusu qoyub. İndi həmin şagirdlər öz həyatlarında müəllimlərinin də ömrünü yaşadırlar. Necə ki Əsli müəllim də haçansa öz ömründə kimlərisə yaşatmışdı...

Ruhəngiz ƏŞRƏFQIZI

Yazıçı-publisist

525-ci qəzet.- 2022.- 24 noyabr.- S.14.